۱/۰
۸/۰± ۶۶/۵
۶۶/۰± ۴/۵
۳/۰
۶۱/۰±۱۷/۶
۶۴/۰ ± ۸/۷
۹/۰
۹۸/۰±۳۲/۸
۷۵/۰ ± ۶
جدول ۲-۴- اثر غلظت های مختلف BA و NAA بر تعداد شاخساره های نابجای باززایی شده از ریز نمونه های برگ رقم ’Panamera‘.
غلظت تنظیم کننده رشد (mg L-1)
میانگین تعداد شاخساره های نابجا
BA
NAA
۱/۰
۶۳/۰ ± ۹/۵
۷۱/۰ ± ۶۵/۵
۳/۰
۰۳/۱ ± ۴/۵
۶۴/۰ ± ۶/۷
۹/۰
۶۱/۰ ± ۶۴/۷
۴۱/۰ ± ۴/۶
۴-۲- انتقال ژن توسط اگروباکتریوم
یک مشکل جدی انتقال ژن به میخک کارایی پایین انتقال ژن به آن می باشد. برخی پژوهش ها انتقال ژن موفقیت آمیز به این گیاه را گزارش کرده اند (Nontaswatsri and Fukai, 2005)، ولی راهکارهای انتقال ژن به میخک هنوز وابسته به آزمایشگاه بوده و به صورت معمول در نیامده است. راهکارهای انتقال ژن به میخک در مراحل مختلف فرایند انتقال ژن متغیر است و شرایط متفاوت محیط کشت در مورد گونه های مختلف لازم است (Altvorst et al, 2006 ). بنابراین، گسترش یک روش تراریختی کارآمد مستقل از ژنوتیپ ضروری است. با وجود این، برای تاسیس یک سیستم تراریختی ژنتیکی، نخست ایجاد یک روش کارآمد باززایی شاخساره ضروری است.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
انتقال ژن موفقیت آمیز به میخک نیازمند سه عامل شامل بافت گیاهی هدف مستعد برای افزایش و باززایی، کاربرد یک روش کارآمد برای انتقال DNA و استفاده از مواد گزینشگر مناسب برای انتخاب بافت های تراریخت می باشد (Nontaswatsri and Fukai, 2005). در این پژوهش از آنجا که ریزنمونه های گلبرگ مواد شروع کننده مناسبی برای انتقال ژن نبودند، از ریزنمونه های برگ و پینه گیاهان کشت بافتی استفاده شد. کاربرد روش های قابل اعتماد و کارآمد برای انتقال ژن های همسانه سازی شده به درون گیاهان ضروری است. انتقال ژن با بهره گرفتن از دیسک های برگی اولین بار در تنباکو، اطلسی و گوجه فرنگی به کار برده شد (Horsch et al, 1984 ؛ Salehi et al, 2005). در گزینش روش کارآمد برای انتقال ژن از باکتری خاکزی Agrobacterium tumefaciens استفاده شد.
اگروباکتریوم فراوان ترین سیستمی است که در انتقال ژن به ریزنمونه های میخک به دست آمده از گیاهچه های رشد یافته در شرایط آزمایشگاهی یا شرایط گلخانه ای استفاده می شود. برای انتقال ژن به میخک از ریزنمونه های مختلفی مانند برگ و گلبرگ ( Altvorst et al, 1995؛ Nontaswatsri and Fukai, 2005) تگ گره (Nontaswatsri et al, 2003) و پینه (Fukai et al, 2006) استفاده می شود.
