۱-کارآیی یعنی حصول به اهداف سازمان و مقاصدی که ازپیش تعیین شده اند با حداقل هزینه و حداکثر رضایت یا به عبارت دیگر کارآیی عبارت است از نیل به اهداف سازمان با هزینه ای کمتر از رقبا. (نجات بخش اصفهانی، ۱۳۸۵: ۵)
۲- منظور از کارآیی انجام دادن کار به شیوه منظم و با کمترین اتلاف منابع و زمان است.
( علاقه بند، ۱۳۶۹: ۱۱)
۳- کارآیی یعنی توانایی فرد در انجام کار به طور صحیح، در مدت زمان مطلوب و در محل مناسب. یا نسبت بازده واقعی کمیت حاصل به بازدهی استاندارد از پیش تعیین شده کارآیی یا راندمان قدرت بازدهی است. (ساداتی و موحد منش،۱۳۷۷ :۲۱۱)
ب-تعریف عملیاتی: در این تحقیق منظور کارآیی توانایی همیاران پلیس درانجام وظایف و مأموریت هایی که به آنان محول گردیده است، با بهره گیری ازدانش ها ومهارت های کسب شده آنان در مدارس و شهرک های ترافیکی می باشد.
ادبیات تحقیق
فصل دوم
۲-۱- مقدمه:
پویایی ورشد و توسعه هر جامعه وسازمانی وابسته به زمینه های پژوهشی و تحقیقاتی آن جامعه و مکانیزم هایی دارد که بتواند موجب تکامل و بهبود روش های اجرایی گردد و روش های فعلی کار را مورد ارزیابی وسنجش قرار دهد. به جهت اهمیت بسیار زیاد مسائل آموزشی در ابعاد فرهنگی و فرهنگ سازی در جوامع انسانی و بطور اخص فرهنگ ترافیک، لزوم انجام تحقیقات گسترده به منظور اصلاح و بهینه نمودن روش های آموزش باعث ارتقای کیفیت آموزش، رفع نواقص و معایب موجود، طبقه بندی مشکلات آموزشی و … خواهد شد که سرانجام موجب افزایش ایمنی ترافیک و کاهش تصادفات رانندگی می شود، هر چند که به علت هزینه بر بودن مسائل آموزشی ( هزینه های سرمایه ای ) اثرات آن در دراز مدت قابل حصول خواهد بود لکن تحقیق و ارزیابی سطوح مختلف طرح همیاران پلیس باید لزوماً بصورت مستمر انجام پذیرد؛ زیرا گاهی اوقات اهداف آموزش به علت تضاد با سایر عوامل درگیر ممکن است بصورت کامل حاصل نگردد، بنابراین باید در تحقیقات ضمن احصاء مشکلات موجود، اهداف سازمانهای ذیربط را هم سوء نمود.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

فصل دوم با پرداختن به ادبیات، شالوده و اساس شکل‌گیری هر کار تحقیقی است، این فصل از هفت بخش عمده شامل: مقدمه، پیشینه تحقیق، مبانی نظری، طرح همیاران پلیس، آموزش فرهنگ ترافیک در چند کشور، وضع موجود آموزش فرهنگ ترافیک در ایران، نتیجه گیری و درنهایت تدوین چهارچوب نظری یا مدل تحقیق تشکیل می‌شود.
بخش اول شامل مقدمه است. در بخش دوم که مربوط به تحقیقات انجام شده است مطالب به دو دسته تقسیم می‌شوند. تحقیقات انجام شده در داخل و خارج از کشور پیرامون تعامل، مشارکت و فرهنگ ترافیک مورد بحث قرار می‌گیرد. در بخش سوم ابتدا پیرامون آموزش و انواع آن اشاره می‌شود. سپس پیرامون یادگیری و اصول یادگیری مطالبی مطرح می‌شود. آنگاه پیرامون کارآیی و مفهوم آن بحث می‌گردد. بدیهی است که در این راستا از نظریات اندیشمندان مختلف استفاده خواهد شد. در این راستا به چند دیدگاه پیرامون آموزش و یادگیری به طور خلاصه اشاره می‌شود.در ادامه نیز به تعریف مشارکت و آموزش در حوزه ترافیک اشاره شده است.
در بخش چهارم به طور خلاصه طرح همیاران پلیس مورد بحث قرار می گیرد. در بخش پنجم که پیرامون آموزش فرهنگ ترافیک است پیرامون وضعیت آموزش فرهنگ ترافیک در ۵ کشور بحث می‌شود. در این بخش به وضعیت آموزش فرهنگ ترافیک در ۳ کشور اروپایی، ۱ کشور آمریکایی، ۱ کشور آسیایی اشاره خواهد شد. در ادامه وضع موجود آموزش فرهنگ ترافیک در ایران مورد بحث قرار گرفته است که شامل آموزه‌های ترافیکی موجود در کتاب‌های درسی و اجرای طرح‌هایی مانند همیار پلیس، فرهنگیار پلیس، پلیس مدرسه و… است.
در بخش ششم نتیجه گیری مباحث ارائه شده در فصل دوم بطور خلاصه آورده شده است. و سرانجام در آخرین بخش یا بخش هفتم با بهره گرفتن از مطالب پیشین مدل یا چهارچوب نظری اولیه تحقیق طراحی و تدوین می‌شود. در این مدل عوامل مؤثر بر کارآیی همیاران پلیس مطرح می‌گردد که شامل: محتوای آموزش دوره ابتدایی و اول متوسطه، آموزش نظری و آموزش عملی،زمان و مکان آموزش است که به تصویر کشیده می‌شود.
۲-۲- پیشینه تحقیق
بررسی های بعمل آمده در اسناد و مدارک مراکز پژوهشی حاکی از آن است که تا کنون تحقیقی در خصوص تاثیر آموزش مقررات راهنمایی و رانندگی بر کارآیی همیار پلیس انجام نشده است.در بررسی های انجام شده طرح هایی در داخل کشور یافت شده که در آنها از دانش آموزان جهت اجرای قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی استفاده گردیده است. همچنین با گسترش حوزه این بررسی ها، در میان کشور های دیگر، طرحی مشابه در کشور انگلستان به نام افسران نوجوان ایمنی راه ها یافت شده و همچنین طرح های تحقیقاتی در زمینه آموزش دانش آموزان یافت شد که در ادامه به تفصیل در دو بخش تحقیقات داخل کشور و خارج از کشور به طرح های مذکور اشاره می گردد:
۲-۲-۱- تحقیقات انجام شده در داخل کشور
الف- رساله دکتری:
۱- رفیعی (۱۳۹۰)در رساله خود: به نقش تعامل بهینه نیروی انتظامی با آموزش و پرورش در ارتقای فرهنگ نظم و ایمنی ترافیکی کشور پرداخته، که نتایج تحقیق نشان داد در تعامل نیروی انتظامی با آموزش و پرورش برای ارتقای فرهنگ نظم و ایمنی ترافیکی پنج عامل نرم‌افزاری، سخت‌افزاری، ساختاری، آموزش نظری و آموزش عملی تأثیر دارند و با این پنج عامل فرهنگ ترافیک در سه بعد دانشی، عاطفی و رفتاری ارتقا پیدا می‌کند
۲- بهرامی(۱۳۸۹) در رساله خود: به ارزشیابی« برنامه درسی آموزش مربیان مهدهای کودک تهران به منظورفرهنگ سازی ترافیکی کودکان پیش دبستانی» و ارائه ملاک ها و ویژگی های برنامه پیشنهادی، پرداخته که بر اساس نتایج تحقیق، اهداف برنامه در برنامه اجرا شده، تحقق یافته و در برنامه تدوین شده، قابل تحقق هستند، تناسب اهداف برنامه با نیازهای مختلف کودکان بسیار مناسب طراحی شده است. از ابعاد مختلف روی روش بازی به عنوان روش برتر در این برنامه توافق نظر وجود دارد. برنامه جاری در تقویت مهارت های اجتماعی و توانایی های جسمی و حرکتی کودکان، دارای موفقیت بود. مربیان میزان استقبال و مشارکت والدین را در این برنامه بسیار مناسب می دانند. در ارزیابی رفتار ترافیکی کودکان تحت آموزش برنامه، نشان از تأثیر مناسب از اجرای برنامه گزارش شد. برنامه اصلاحی و پیشنهادی آموزش فرهنگ سازی ترافیکی کودکان پیش دبستانی، با بهره گرفتن از نتایج این پژوهش با ویژگی های مطلوب بدست آمده تهیه و جهت بهره برداری سازمان های برنامه ریز در انتهای تحقیق ارائه شده است.
ب: پایان نامه:
۲- رحمانی(۱۳۸۶) در رساله خود؛ بررسی نقش آموزش مقررات راهنمایی و رانندگی بر عملکرد ترافیکی کودکان مقطع پیش دبستانی تهران را مورد بررسی قرار داده.
در این تحقیق با عنایت به میزان احتمال خطر در عرصه ترافیک برای کودکان مقطع پیش دبستان و لزوم اصلاح یا تغییر رفتار در این قشر سنی به جهت حفظ ایمنی آنان ، مباحثی در خصوص نقش آموزش و فرهنگ سازی در تغییر یا اصلاح در عملکرد و دانش و آموخته های کودکان این مقطع سنی مورد بررسی و پژوهش بصورت تجربی قرار گرفته. تحقیق در سه بخش دانسته ها ، رفتار و مفاهیم ترافیکی تقسیم بندی و برای هر بخش ابزار اندازه گیری با تعدادی سوال بشرح پرسشنامه پیوست و مشاهده رفتار عملی برای کودکان در محیط های شبیه سازی شده در نظر گرفته شد.
کودکان مورد تحقیق در دو گروه آزمایش با بهره گرفتن از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی ، مرحله ای از مقطع پیش دبستان شهر تهران انتخاب شدند. با تحلیل آماری نتایج بدست آمده با بهره گرفتن از روش آماری توصیفی استنباطی انجام که نتایج آن به شرح ذیل است :
الف_آموزش بر ارتقاء آگاهی های کودکان از خطرات احتمالی ناشی از تصادفات در عرصه ترافیک تأثیر مستقیم و مثبتی دارد.
ب_آموزش بر ارتقاء و تصحیح رفتار ترافیکی کودکان اثر مستقیم و مثبتی را دارد.
ج_آموزش بر ارتقاء و درک کودکان از مفاهیم ترافیکی اثر مستقیم و مثبتی دارد.
۳- گنجه ای (۱۳۸۷):ارزشیابی تأثیر مشارکت دانش آموزان همیار پلیس در رعایت قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی:
در این پژوهش استفاده از مشارکت دانش آموزان در اجرای قوانین و مقررات راهنمایی ورانندگی به منظور کاهش تصادفات و تخلفات از سوی والدین آنان مورد بررسی قرار گرفته که در مجموع یافته های تحقیق نشان داده که والدین دانش آموزان همیار پلیس در مقایسه با والدین دانش آموزانی که همیار نیستند،کمتر مرتکب تخلفات راهنمایی و رانندگی گردیده و همچنین کمتر دچار تصادفات رانندگی و ضرر اقتصادی ناشی از آن می شوند.از سوی دیگر همیاران پلیس در مقایسه با دانش آموزانی که همیار پلیس نمی باشند،بیشتر قوانین و مقررات را رعایت می کنند.
۴- شیخی(۱۳۸۷)در رساله خود:به بررسی آموزش آیین نامه راهنمایی و رانندگی در محتوای کتب تعلیمات اجتماعی مقاطع راهنمایی و متوسطه پرداخته.
در این تحقیق نیروی انسانی ازعوامل اصلی تصادفات در کشور دانسته شده و برای جلوگیری از صدمات رانندگی و بالا بردن سطح فرهنگ ترافیکی کشور و ایجاد تعهد نسبت به جامعه و قوانین و توسعه امنیت پایدار در جامعه و ارتقای تعاملات اجتماعی باید اقدام به آموزش و تربیت نیروی انسانی کرد. برای آموزش نیروی انسانی، آموزش و پرورش با امکانات وسیع خود و ماهیت وجودی آن از ضرورت و اولویت برخوردار است و می توان با گنجاندن آموزش آیین نامه های راهنمایی و رانندگی در قالب کتابهای تعلیمات اجتماعی راهنمایی و دبیرستان گام بلند و اساسی برای ایجاد تحول فرهنگی و نهادینه کردن قوانین جهت توسعه امنیت پایدار ارتقای تعاملات اجتماعی در جامعه برداشت.
۵-صبوری(۱۳۸۹) به مقایسه اثربخشی روش های آموزش ترافیک در ارتقاء سطح آگاهی از رفتار خطر زای ترافیکی به دانش آموزان مقطع چهارم ابتدایی پسران شهرستان رشت پرداخته است. نتایج حاصله نشان می دهد آموزش ترافیک به شیوه های:سخنرانی،توضیح به همراه نمایش و ارائه فیلم موجب ارتقاء سطح آگاهی و نگرشهای پیشگیری کننده از رفتارهای خطرزای ترافیکی در دانش آموزان می گردد. در مقایسه سه روش فوق هیچیک اثر بخش تر از دیگری نبوده و هر سه روش در یک سطح از اثربخشی ترافیک قرار دارند.
ج- طرح تحقیقاتی:
۱- سوری و همکاران(مرداد ۱۳۸۹) ؛ در طرحی تحقیقاتی به بررسی تأثیرنقش همیاران پلیس در میزان تخلفات و سوانح ترافیکی پرداخته و داده های تحقیق بدست آمده نشان داده طرح همیاران پلیس در کاهش میزان تخلفات رانندگی خانواده تا ۱۷٫۹ درصد موثر بوده است. بیشترین موارد کاهش تخلف مربوط به خوردن و آشامیدن راننده هنگام رانندگی بوده. در تمامی موارد ۹گانه آموزش داده شده به استثنای صحبت با تلفن همراه هنگام رانندگی که افزایش موارد تخلف در بعد از طرح داشته است، در بقیه موارد تخلف کاهش مشاهده می شود. هدف از اجرای مطالعه حاضر بررسی اثر بخشی طرح همیار پلیس در کاهش تخلفات رانندگی و سوانح ترافیکی کشور است. بدین منظور تعدادی همیار پلیس در مدارس انتخاب و لیست تخلفات شش ماه گذشته خانواده انان از سامانه ثبت تخلفات پلیس راهنمایی و رانندگی اخذ شد. سپس در دو گروه رانندگان تخلف کرده و تخلف نکرده، میزان همراهی همیاران پلیس در حین تخلف مورد پایش قرار خواهد گرفت. در هر یک از موارد حضور همیار و گزارش مورد تخلف به خانواده به عنوان متغیر های مطالعه در نظر گرفته شد.
در این مطالعه در صورتی که همراهی همیار و تذکر مورد تخلف در گروه تخلف نکرده بیشتر از گروه تخلف کرده باشد، می توان سودمندی طرح همیار پلیس را استنتاج نمود. این مطالعه در گروه ­های مختلف همیار یکم، دوم، سوم و پلیس یار نوجوان به عنوان گروه ­های تحلیلی مستقل انجام و سودمندی طرح در هر یک از گروه­ ها گزارش شده است.
د- مقاله:
حاج مقصود و همکاران(۱۳۹۱)؛ در مقاله خود تحت عنوان نقش آموزش ترافیک به کودکان در افزایش ایمنی، یکی از خطراتی که کودکان را در محیط خارج از خانه تهدید می کند، خطر وسایل نقلیه دانسته است؛ بنا بر این با آموزش که یکی از ارکان اصلی ترافیک محسوب می شود می توان نحوه مقابله با این خطر را آموزش داد و از تهدیدهای ناشی از آن برای کودکان کاست. با توجه به این که عوامل خطر سازی برای کودکان عوامل سن، رفتار خانواده و جامعه، خصوصیات روانشناسی و رفتاری محیط ترافیک عنوان شده است می توان بیان کرد که محیط ترافیک، خصوصیات رفتاری و سن کم کودکان را با رفتار خانواده و آموزش ترافیک برای کودکان می توان کنترل کرد. آموزش ترافیک توسط خانوار و عمل کردن خانواده بر مقررات ترافیکی نقش خیلی مهمی بازی می کند، در مرحله بعد، آموزش ترافیک در مهد کودک ها انجام می گیرد که باید به این مرحله از آموزش نیز اهمیت زیاد داده شود. در واقع این مرحله ، مرحله شکل گیری رفتاری کودکان است. هر فرهنگی که در روحیه یک کودک شکل بگیرد، در جامعه همان فرهنگ را ارائه خواهد کرد. در حال حاضر در جامعه ما، عبور از چراغ قرمز برای عابر پیاده کاملاً عادی می باشد در حالی که در غالب کشور های اروپایی و تعدادی از کشور های پیشرفته آسیایی این عمل به عنوان یک ضد ارزش بیان شده است. در طرف مقابل، احترام نگذاشتن به حقوق عابر پیاده توسط رانندگان در خط کشی های مخصوص عابران پیاده در ایران کاملاً عادی است. زمانی که کودک چنین بی توجهی توسط والدین خود را مشاهده می کند، در آموزش های ترافیکی خانواده در صورت وجود و آموزش های ارائه شده در مهد کودک و مدرسه و رفتار والدین تضاد مشاهده می کند. بنابر این باید اصلاح رفتار ترافیکی از بزرگتر ها شرع شود و در مرحله بعد آموزش و فرهنگ سازی برای کودکان انجام شود.
۲-۸-۲- تحقیقات انجام شده در خارج از کشور
الف- مقاله ها:
۱- اسماعیلی(۲۰۱۱) در مقاله خود تاثیر همیاران پلیس را به عنوان یک اقدام ملی از طریق مشارکت جامعه برای افزایش ایمنی جاده ها را بررسی کرده است. این برنامه مشترک بین آموزش و پرورش و راهنمایی و رانندگی ایران، از سال ۲۰۰۶ آغاز شد و بر روی آموزش دانش آموزان به عنوان یک سرمایه بلند مدت تاکید می کند. توسط این برنامه دانش آموز در سراسر کشور با پلیس راهنمایی و رانندگی از طریق همیاران پلیس همکاری می کنند.در پایان نیز با اشاره به نتایج طرح، کاهش ۱۰٫۴ درصدی تعداد تلفات سوانح جاده ای را مطرح می کند.هر چند اجرای این برنامه دلیل اصلی این کاهش نیست اما این طرح به عنوان یکی از عوامل آن در نظر گرفته شد.همچنین کاهش ۱۷٫۹ درصدی تعداد تخلفات رانندگی در سال بعد از اجرای این برنامه یکی دیگر از دلایل موفقیت آن بود.
۱- سندلز^[۳] و همکارانش در سوئد، با اتخاذ یک روش رشد و نموی در مورد توانایی کودکان در برخورد با موقعیتهای ترافیکی پژوهش هایی انجام دادند. آنها روی تعدادی بچه ۴ تا ۱۰ ساله کار کردند و پیرامون چگونگی رفتار این کودکان قبل و بعد از آموزش مخصوص مسایل ترافیکی پژوهش انجام دادند. و نتیجه گرفتند رفتار ترافیکی غیر ارادی کودکان زیر ۹سال ناپخته است و با ناتوانی در پیش بینی موقعیتهای خطرناک آشکار می شود. به عنوان مثال، اکثر کودکان، عرض خیابان را بدون توجه به رفت و آمد وسایل نقلیه طی می کنند. به علاوه، ممکن است رفتار کودکان کاملاً غیر قابل پیش بینی باشد و یا در جاده و خیابان به عنوان زمین بازی رفتار کنند.در ادامه مشروحی از یافته های ایشان در این تحقیق عنوان می گردد؛ بعضی از یافته های نظامند از مطالعات سندلز و همکارانش بدست می آید که در فهم مشکلات اساسی رفتار ترافیکی کودکان مهم و حیاتی اند. کودکان به روش کاملاً متفاوتی از بزرگسالان، توسط تکانه هایشان هدایت می شوند. اگر آنها چیز مهیجی را در آن طرف خیابان ببینند، تمام احتیاط ها و هرآنچه را که در مورد مسیل ترافیکی آموخته اند، فراموش می کنند و کاملاً بی اعتنا به طرف آن می دوند. (رحمانی، ۱۳۸۶ :۷۲،صبوری،۱۳۸۹: ۷۰)
۲- مقاله ای تحت عنوان؛ آموزش ترافیک به کودکان مقطع پیش دبستان از روی مدل میزآموزش توسط آـ فایهری، ت ـ برژنسکو ، پی ـ اولبرگ ، سال ۲۰۰۴ در انستیتو اقتصاد حمل و نقل کشور نروژ ثبت شده. این تحقیق بر روی عملکرد ترافیکی کودکان شش ساله پس از آموزش از طریق میز آموزشی^[۴] که دارای خیابان کشی های فرضی بوده انجام شده است. تعداد نود نفر از دو مدرسه از سطح نروژ یکی از شهر و یکی از روستا انتخاب و در خصوص مسائلی همچون : شناسایی نقاط امن برای عبور از عرض خیابان ،شناسایی سرعت و تخمین مسافت وسایل نقلیه ای که در خیابان در حال حرکتند، نقاطی که ممکن است رانندگان کودکان را نبینند مثل خروج از پشت ماشین های پارک شده مورد مطالعه قرار گرفتند.
کودکان در این تحقیق باید با مفاهیم سرعت ، مسافت ، معنی تابلوها و علائم راهنمایی ورانندگی و میدان دید آشنا می شدند، علیهذا محققان برای هر یک از گروه های تعیین شده از شهر و روستا، پیش آزمون^[۵] مربوطه را با روشهایی چون مشاهده نحوه عبور کودکان از عرض خیابان و یا مصاحبه و پرسش از کودکان، میزان آگاهی آنان را نسبت به مفاهیم اشاره شده در هر حوزه بدست آوردند، سپس با بهره گرفتن از یک میز آموزشی که در حقیقت تخته مسطحی دارای خیابان، پیاده رو و محلهای خط کشی و یا ماشین های کوچک درخیابان ها بود، آموزش صورت می گرفت.
کودکان در آموزش های خود با نحوه عبور صحیح از عرض خیابان را توسط آدمک های میز آموزش و حرکت ماشین های کوچک، و خطرات احتمالی محل های امن برای عبور و تشخیص زمان مناسب برای عبور را آشنا شدند، سپس از هریک ازکودکان شهری و روستایی تست پس آزمون^[۶] شدند (به همان طریق مورد اشاره در بالا). نتایج حاصل از تحقیق به طور خلاصه این بود که آموزش بر روی کودکان مدرسه روستایی نسبت به کودکان مدرسه شهری بلاتأثیر بود. در آخر این محققین این موضوع را متأثر از عدم آگاهی کافی کودکان روستایی از مهندسی شهری و تفاوت مهندسی ترافیک شهر نسبت به روستا دانستند.(رحمانی، ۱۳۸۶ :۷۴)
۳-سویسما و رناوود (۲۰۰۱) در مقاله ای تحت عنوان: ارزیابی تأثیر بازیهای شبیه سازی در آموزش ایمنی به کودکان مقطع پیش دبستان، در کشور کانادا، میزان تأثیر بازیهای شبیه سازی شده بر عملکرد ترافیکی از جنبه حفظ ایمنی برای کودکان مورد بررسی قرار داده اند. تعداد ۱۳۶ نفر از کودکان مقطع پیش دبستان در قالب یک گروه کنترل و سه گروه مورد آزمایش، تقسیم بندی شدند. محققین تأثیر آموزش مقررات راهنمایی ورانندگی را بر روی علمکرد کودکان سنجیدند، آنها آموزش مقررات را از طریق بازی به کودکان منتقل کردند و دریافتند بازیهای آموزشی در تغییر عملکرد کودکان در زمینه حفظ ایمنی عابرین پیاده ( کودک) موثر واقع می شود.
در این پژوهش از بازی شبیه سازی شده استفاده شد که درآن از انگشتان دست به عنوان بازی عروسکی بهره جسته و دراین بازیها بر سه موضوع ترافیکی مربوط به کودکان کار شده است: ۱٫ تغییر نگرش ۲٫ تغییر رفتار و ۳٫ تغییر رفتار و نگرش. محققین در این تحقیق از روش تحقیق آزمایش کلاسیک ( تجربی ) با تست اولیه و تست ثانویه^[۷] بر روی گروه های آزمایش و گواه انجام دادند. آنها بازیهای خود را نیز به سه دسته تقسیم بندی کردند، یک دسته بازیها بر روی نگرش کودکان تأثیر گذار بود یک دسته به رفتار و دسته سوم بازی ها بر روی نگرش و رفتار توأمان. محققین برای توضیح بیشتر به کودکان خصوصاً در جنبه های رفتاری از عکس های ترافیکی که بر میزان کسب مهارت های اجتماعی در محیط ترافیک مؤثر بوده نیز استفاده کردند.