. کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق؛ الکافی ؛ محقق / مصحح: غفارى على اکبر و آخوندى، محمد، مکان چاپ: تهران، ناشر: دار الکتب الإسلامیه، سال چاپ: ۱۴۰۷ ق ،ج۵،ص ۲۵۳ ↑
همان، ص۱۴۹ ↑
تهذیب الکمال فی أسماء الرجال، ج۱۴، ص۴۲۲؛ میزان الاعتدال، ج۴، ص۸۲ ↑
رجال نجاشى، ص ۱۴۴ ↑
. کشی، محمد بن عمر، رجال کشی، محقق / مصحح: طوسى، محمد بن حسن / مصطفوى، ناشر: مؤسسه نشر دانشگاه مشهد، سال چاپ: ۱۴۰۹ ق، ص ۳۳۶ . ↑
. خویی، ابو القاسم، پیشین، ج۵، ص۲۳۲٫ ↑
. همان، ص۲۳۴ ↑
. مجلسی، محمد تقی، بحار الأنوار، محقق / مصحح: جمعى از محققان، مکان چاپ: بیروت، ناشر: دار إحیاء التراث العربی، ج۷۶، ص: ۲۲۲ ↑
. خویی، ابو القاسم، پیشین، ص۲۳۳ ↑
. همان ↑
. همان ↑
. همان، ج۱۱، ص۲۹۵ ↑
. همان ↑
. همان، ج۱۲، ص۲۵۵ ↑
. کشی، پیشین، ص۳۴۷ ↑
. کشی، پیشین، ص۳۴۷؛ خویی، پیشین، ج ۴، ص ۲۲۶ ↑
. طاهر بن حسین از سرداران معروف ایرانی مامون )خلیفه عباسی( بود که توانست در جنگ با امین )برادر مامون) در بغداد در سال ۱۹۶ هـ ق او را شکست دهد و در استقرار و انتقال خلافت به مامون سهم بسزائی داشت. در سال ۲۰۵ ه. / ۸۲۰ م طاهر از سوی مأمون به امارت خراسان)سرزمین‌های شرقی عباسیان) منصوب گردید. طاهر به محض ورود به نیشابور اقدام به حذف نام خلیفه از خطبه‌های نماز جمعه کرد و بدین گونه استقلال خود را اعلام نمود و نیشابور را پایتخت خود قرار داد. طاهر حکومتی نیمه‌مستقل و موروثی را تشکیل داد که فقط در ظاهر زیر فرمان خلیفه بود. پس از تسلط اعراب بر ایران این نخستین بار بود که فرمانروایانی از یک خاندان ایرانی به شکل موروث و نیمه‌مستقل حکومت می‌کردند. (نفیسی، سعید ، تاریخ خاندان طاهری، چاپ عبدالکریم جربزه‌دار، تهران ۱۳۸۶، ج۱، ص۵۷( قضاوت دربارۀ مذهب طاهر دشوار است، ولی ازدواج خواهر او با محمد بن ابوالعباس شیعی مذهب و حمایت طاهر از وی نزد مأمون، تمایل او به علویان ، ازدواج دخترش با ابن زباره علوی، رابطۀ جدش زریق با امام علی علیه‌السلام، و خطبه خواندن به نام قاسم بن علی، ربط وثیق وی را با تشیع نشان می‌دهد(ابن‌طیفور، بغداد فی تاریخ الخلافه العباسیه، بیروت ۱۳۸۸/ ۱۹۶۸، ج۱، ص۱۵ـ۱۶(. ↑
. افشار سیستانی، ایرج، پیشین، ج۱، ص۲۶۸ ↑
.همان، ص۲۶۸-۲۷۳؛ ملک الشعراء بهار، پیشین، ص۱۸۹-۱۹۸ ↑
. باستانی پاریزی، ابراهیم، یعقوب لیث، انتشارات کورش، سال ۱۳۶۸، چاپ ششم. ، ص۷۴ ↑
عیاران جوانان چاباکی که دارای تشکیلات منسجمی بوده اند به گونه ایی که به صورت مخفیانه برنامه های خود را اجرا می نمودند، این جمعیت از وضع موجود جامعه خود ناراضی بوده اند؛ در نتیجه در مقابل حاکم وقت مقابله می کردند؛ و مخارج خود را بدبن صورت کسب می کردند که کاروان های در بیابان را به سلامتی به مقصد می رسانند و از آنان باج می گرفتند( همان، ص۱۰۳-۱۲۳). ↑
. افشار سیستانی، پیشین، ج۱، ص۲۸۵-۳۰۲؛ باستانی پاریزی، ابراهیم، پیشین، ص۱۶۹-۲۴۳؛ ملک الشعراء بهار، پیشین، ص۲۱۳-۲۳۴ ↑
. ملک الشعراء بهار، پیشین، ص۲۳۴-۲۸۴ ↑
. جعفریان، رسول، الشیعه فی ایران دراسه تاریخیه من البدایه حتی القرن التاسع الهجری، ترجمه عربی، ناشر: بنیاد پژوهشهای اسلامى آستان قدس رضوی، محل نشر: مشهد مقدس، ۱۳۷۸ ش ،ج۹،ص۱۷ ↑
. کلینی، محمد بن یعقوب، پیشین، ج۵،ص ۱۱۱ ↑
. کشی، پیشین، ص۶۱۲ ↑
بنیانگذار صفاریان، یعقوب لیث که اصالتاً سیستانی و از عیاران وده است. وی در سال ۲۳۷(ه ق) شهر بست را فتح کرد و به مرور زمان به شهرهای مختلف لشکرکشی کرد و حکومت آنجا را به دست خود گرفت؛ بلادی مانندِ سیستان، کرمان، هرات، بامیان، بلخ، نیشابور، گرگان، فارس؛ یعقوب تا نزدیکی بغداد نیز پیش رفت و با خلیفه بغدادی نیز به پیکار برخواست که عاقبت شکست خورد؛ در نتیجه در سال ۲۶۵(ه .ق) به وسیله بیماری قولنج درگذشت. افشار سیستانی، پیشین، ج۱، ص۲۸۵-۳۰۲ ↑
. ملک الشعراء بهار، پیشین، ص۲۱۳-۲۳۴ ↑
کشی، پیشین، ص۱۴۷؛ طوسی، پیشین، ص۱۳۲؛جعفریان،رسول، شذرات من کتب مفقوده لمحمد بن بحر الزهنی الکرمانی (العالم شیعی فی القرن الرابع الهجری)، شماره ۸۳ و ۸۴، مجله تراثنا، سال ۱۴۲۶، ص ۷ ↑
. طوسی، پیشین، ص ۱۳۳، رقم ۵۸۷٫ ↑
. جعفریان، رسول، مقاله شذرات من کتب مفقوده لمحمد بن بحر الرهنی الکرمانی، پیشین، ص۱۶-۱۹ ↑
. خویی، پیشین، ج ۱۵ ص۱۲۲-۱۲۴ ↑
. ارتفاع در مذهب به معنای عدم اعتبار و اعتماد به اقوال آن شخص است. جدیدى نژاد، محمد رضا، معجم مصطلحات الرجال والدرایه، مؤسسه دار الحدیث الثقافیه، والدرایه، ج۷، ص ۱۴ ↑
. نجاشی، احمد بن علی، فهرست اسماء مصنفی الشیعه، المشتهر به رجال ، مصحح موسی شبیری زنجانی، قم، جماعه المدرسین الحوزه العلمیه القم، موسسه النشر الاسلامی، ۱۴۲۴ق – ۱۳۸۲ش، ص۳۸۴ ↑
. خویی، پیشین، ج : ۱۵ ص۱۲۳ ↑
. بقره/ ۳۴ ↑
. کوفی، فرات بن ابراهیم، تفسیر فرات الکوفی، محقق:کاظم، محمد، ناشر:وزاره الثقافه و الارشاد الاسلامی، موسسه الطباعه و النشر، محل نشر:تهران،ص ۴۲۸٫ ↑
. طوسی، محمد بن حسن، امالی، مترجم:حسن زاده، صادق، ناشر:اندیشه هادی، محل نشر:قم، سال نشر: ١٣٨٨ ، ص ۶۵۰ ↑
. طوسی، فهرست، پیشین، ص۳۹۰ ↑
.شهرستانی، الملل و النحل، پیشین، ص۱۵۴ ↑
. مفید، ابوعبدالله محمد بن محمد بن نعمان، اوائل المقالات فی المذاهب و المختارات، دارالکتاب الاسلامی، بیروت، ۱۹۸۳م. ، ص۳۹ ↑
. صابری، حسین، تاریخ فرق اسلامی، ناشر:سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه ها (سمت)، مرکز تحقیق و توسعه علوم انسانی، محل نشر:تهران، سال ۱۳۸۸ ه ش، ج۲، ص۶۳.
↑
. مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، ناشر:بنیاد پژوهشهای اسلامى آستان قدس رضوی، سال ۱۳۷۲ ه ش، ص ۲۱۸ ↑
. کشی، پیشین، ص۳۴۲ ↑
. خویی، ابوالقاسم، پیشین ،ج۱۲،ص۲۵۵ ↑
. کشی، پیشین، ص۳۴۲ ↑
. طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ترجمه ابوالقاسم پاینده، نشر اساطیر، سال ۱۳۶۳ ش، ج۱۰، ص۴۴۴۴، ↑
. خویی، ابوالقاسم، پیشین، ج۱۹، ص۲۳۹ ↑
. عبد الله بن الإمام الهادی، الجداول الصغرى مختصر الطبقات الکبرى، ناشر: مؤسسه الإمام زید بن علی الثقافیه، محل نشر: اردن، ج۳، ص۶۹ ↑
دانلود پایان نامه آثار کلامی و متکلمان سیستان- فایل ۱۸ - منابع مورد نیاز برای پایان نامه : دانلود پژوهش های پیشین
