بی‌شک، در هفته‌ها و ماه‌های اول، در عملکرد آسیب‌دیده حافظه بعد از آسیب غیر پیش‌رونده تا اندازه‌ای بهبودی رخ می‌دهد؛ همچنین یقیناً بسیاری از افراد، دچار مشکلات مادام‌العمر حافظه، می‌شوند. همچنین بیان شد که برای افراد مختلف، بهبودی، معنی مختلفی دارد، برخی تنها به بهبود عملکردهای شناختی اشاره دارند، برخی دیگر بر نرخ و میزان زنده ماندن تمرکز دارند و عده‌ای دیگر، فقط بهبود زیستی مثلاً ترمیم ساختارهای مغز را در نظر می‌گیرند. در ادامه مکانیسم‌های بهبودی، شامل برطرف شدن ادم یا تورم مغز، دایاشیسیز، انعطاف‌پذیری یا تغییرات در ساختار نظام عصبی و نوزایش یا رشد مجدد بافت عصبی، می‌باشند مطرح گردید. یافته‌های پژوهش‌های منتشرشده، گیج‌کننده است، برخی گزارش‌ها نشان‌دهنده پیشرفت چشم‌گیر و برخی دیگر، چنین چیزی را نشان نمی‌دهند. اگرچه، چیزی که واضح است این است که ما می‌توانیم با توان‌بخشی، بهبود طبیعی را بهبود دهیم.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

علاوه بر مرور بسط یافته /بازیابی، راهبردهای توان‌بخشی دیگری نیز وجود دارد که عبارت‌اند از: PQRST، و روش مشابه SQR3. همچنین چگونگی بهبود یادگیری جدید، مطرح گردید. سه روش، به‌تفصیل مطرح گردید که عبارت‌اند از یادگیری بدون خطا (EL)، بازیابی بافاصله (که با نام مرور بسط یافته نیز شناخته می‌شود) و روش محو سرنخ‌ها (VC). یادگیری EL، روشی آموزشی است که به‌موجب آن، در زمان یادگیری یک مهارت جدید یا کسب اطلاعات جدید تا حد امکان از اشتباه کردن افراد جلوگیری می‌شود. به طرق مختلف ازجمله ارائه دستورالعمل‌های کلامی یا نوشتاری یا راهنمایی فرد از طریق انجام یک تکلیف می‌توان این روش را انجام داد. اصل این روش، جلوگیری از اشتباه تا حد ممکن، در طول یادگیری و به حداقل رساندن امکان پاسخ‌های اشتباه می‌باشد: به‌منظور استفاده از اشتباهاتمان (یادگیری کوشش و خطا) ما باید بتوانیم اشتباهاتمان را به یاد آوریم. افراد با عملکرد ضعیف حافظه نمی‌توانند این کار را انجام دهند، پس درواقع ارائه پاسخ اشتباه می‌تواند آن پاسخ را تقویت کند. حافظه‌ی آشکار، نظامی است که به ما اجازه‌ی اصلاح اشتباهات را می‌دهد؛ حافظه ناآشکار، برای انجام این کار را مجهز نشده است و افراد دچار یادزدودگی، وابسته به حافظه‌ی ناآشکار هستند.
در حال حاضر، شواهد قابل‌توجهی وجود دارد که برای افراد دچار آسیب‌های شدید حافظه، یادگیری EL نسبت به یادگیری پرخطا، برتری دارد ما پژوهش‌های که بازیابی بافاصله با یادگیری EL را ترکیب کرده‌اند و یا تنها بکار برده‌اند را بررسی کردیم. ترکیب این دو روش، نتایج بهتری نشان داده است. به نظر می‌رسد این روش، برای افراد دچار بیماری پیش‌رونده و غیر پیش‌رونده، یک راهبرد یادگیری قدرتمند است.
روش‌شناسی
فصل ۳
روش‌شناسی
مقدمه
در این فصل ابتدا روش تحقیق، جامعه، نمونه آماری و شیوه‌‌های نمونه‌گیری ارائه شده و پس از آن روش جمع‌ آوری اطلاعات، ابزار تحقیق و روش‌‌های تحلیل آماری ذکر شده‌اند.
روش پژوهش
روش این پژوهش، آزمایشی است و به‌منظور بررسی تأثیر متغیر مستقل (توان‌بخشی شناختی رایانه‌ای) بر متغیر وابسته (عملکرد حافظه)، از روش پیش‌آزمون_ پس‌آزمون با گروه گواه استفاده شد.
جدول ‏۳‑۱: طرح پژوهش

پیگیری

پس‌آزمون

اثر متغیر مستقل

پیش‌آزمون

گروه‌ها

T₃

T₂

X₁

T₁

آزمایش

T₃

T₂

–

T₁

گواه

جامعه آماری
جامعه آماری این پژوهش، عبارت بود از افراد دچار آسیب مغزی تروماتیک که در پاییز سال ۱۳۹۳ به متخصصان مغز و اعصاب مراکز درمانی شهرکرد مراجعه کرده‌اند.
نمونه آماری و شیوه نمونه‌گیری
روش نمونه‌گیری در این پژوهش، نمونه‌گیری در دسترس بود به این صورت که با هماهنگی متخصصان مغز و اعصاب کلینیک فوق تخصصی امام علی (ع) و سایر مراکز درمانی شهرکرد از بیماران آسیب مغزی داوطلب شرکت در جلسات توان‌بخشی حافظه، پس از احراز ملاک‌های ورود به پژوهش ثبت‌نام به عمل آمد. حجم نمونه این پژوهش با بهره گرفتن از نرم‌افزار G*Power (فاول، اردفلدر، لنگ و بوچنر^[۴۱۸]، ۲۰۰۷) و با در نظر گرفتن توان آماری ۹۵ درصد و با میزان اندازه اثر ۵/ و سطح معناداری یا آلفا ۵ درصد، در هر گروه ۲۵ نفر برآورد شد. ازآنجایی که معمولاً در طرح‌های تجربی با ریزش و انصراف شرکت‌کنندگان روبرو می‌شویم نمونه اولیه پژوهش ۵۶ نفر تعیین شد و در طی دوره آموزش ۲ نفر از بیماران از ادامه همکاری با طرح خودداری کردند و ۲۶ نفر در گروه آزمایش باقی ماند جدول ۲-۳، آماره‌های توصیفی سن شرکت‌کنندگان در پژوهش را به تفکیک جنسیت و گروه نشان می‌دهد همان‌طور که در این جدول گزارش شده است در گروه آزمایش حداقل و حداکثر سن به ترتیب ۱۹ و ۴۸ سال بوده و در گروه گواه، ۱۹ و ۴۳ سال بوده است همچنین میانگین سن افراد گروه آزمایش ۶۵/۳۳ و گروه گواه ۳۱/۲۹ سال مشخص شده است.
جدول ‏۳‑۲: آماره‌های توصیفی سن آزمودنی‌ها به تفکیک جنسیت و گروه

گروه

جنسیت

تعداد

حداقل

حداکثر