۷۳/۳

۰۷/۱

۱۵/۱

قیمت

۰۸/۳

۰۱/۱

۰۲/۱

شهرت

۷۵/۳

۰۵/۱

۱۱/۱

تبلیغات

۰۳/۳

۱۰/۱

۲۱/۱

تجزیه و تحلیل های استنباطی

این قسمت با توجه به داده های حاصل از نمونه گیری و با بهره گرفتن از آزمون های آماری بیان می شود. در این پژوهش سه نام تجاری مورد بررسی قرار گرفتند. آزمون فرضیه های هر نام تجاری به تفکیک توضیح داده خواهد شد. مدل کلی مورد استفاده در پژوهش به صورت زیر است:

= متغیروابسته ؛
i= نام تجاری i ام؛
= مقدار ثابت معادله؛
= ضریب تأثیر متغیر jام در میزان دلبستگی نام تجاری iام؛
=e خطا
qual= متغیر مستقل کیفیت؛
Price= متغیر مستقل قیمت؛
reput= متغیر مستقل شهرت؛
adver= متغیر مستقل تبلیغات؛
این فرمول رابطه بین متغیرهای مستقل و متغیر وابسته را نشان می دهد. بطوریکه مقدار معناداری هر متغیر مستقلی میزان اثر آن بر متغیر وابسته را نشان می دهد. اگر ضریب متغیری مثبت باشد، بدین معناست که آن متغیر با متغیر وابسته رابطه مستقیم دارد و افزایش در متغیر مستقل مربوطه، افزایش در متغیر وابسته را به همراه دارد و با کاهش در متغیر مستقل، متغیر وابسته نیز کاهش می یابد و اگر متغیر مستقلی منفی باشد، یعنی رابطه بین متغیر مستقل و متغیر وابسته معکوس است.

روش آزمون فرضیات

آزمون معنادار بودن برازش خط رگرسیون

جهت کسب اطمینان از صحت برازش خط رگرسیون از آزمون F یا فیشر استفاده می شود. فروض آماری این آزمون به صورت زیر است:
معادله خط رگرسیون معنادار نیست. H₀ : β_۱=β_۲=….=β_k=0 معادله خط رگرسیون معناداراست. H₁ : β_i ≠۰ , i=1,2,…,k
در صورتیکه فرض صفر آزمون آماری رد نشود و به طور همزمان کلیه ضرایب رگرسیون صفر شوند،این عامل نشان دهنده عدم همبستگی بین متغیرهای مستقل ومتغیر وابسته بوده و درنتیجه معادله رگرسیون معنادار نخواهد بود. برای رد فرض صفر، آماره بدست آمده باید ازمقداربحرانی موجود در جدول برای سطح اطمینان خاص،بیشتر باشد. در غیر اینصورت فرض صفر قابل رد کردن نمی باشد و مدل رگرسیون تایید نخواهد شد.

آزمون معنادار بودن ضرایب رگرسیون

پس از اطمینان از معنادار بودن معادله خط رگرسیون، معنادار بودن ضرایب مربوط به هر یک از متغیرهای مستقل با بهره گرفتن از آزمون t استیودنت، مورد آزمون قرار می گیرد تا مطمئن شویم که ضرایب مخالف صفر می باشد. فرضیات این آزمون به صورت زیر است:
معادله خط رگرسیون معنادار نیست H₀ : β_i=0, i=1,2,…,k معادله خط رگرسیون معناداراست. H₁ : β_i ≠۰