– احداث و ایجاد پیادهراه های فرهنگی و گردشگری و محورهای سبز در سطوح میانی بافتها و محلات شهر و در اطراف کاربریهای جاذب جمعیت.
– تقدم پیادهروی و دوچرخهسواری جهت سفرهای کوتاه شهری (در مقیاس درون منطقه یا شهر). با کفسازی منظم و مبلمان شهری.
– نیازسنجی و مناسبسازی معابر برای عبور و مرور معلولین و امکان استفاده معلولین و افراد کم توان جسمی- حرکتی در تمامی مناطق شهری توسط شهرداری.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
– استفاده از خدمات مشاورهای و نظرات شهروندان در زمینه و پیادهسازی برنامه ریزی و تصمیم گیری جهت برآورد نیازها.
– بالابردن دامنه فعالیت و تعریف عملکردهای اجرایی و برنامه های دستگاه های خدماترسان و بهسازی شبکه های زیرساختی موجود با مشارکت مردم و فعالیت بخش خصوصی.
– تقاطعهای همسطح و غیرهمسطح، موجب تسهیل سفرهای درون شهری (مناطق پیرامونی- هسته مرکزی) در محورهای بزرگراهی به منظور جلوگیری از چند قطعه شدن توسط بزرگراهها و کاهش اثرات ترافیکی عبوری خواهد شد.
– استفاده از سیستمهای هوشمند کنترل ترافیک SCAT در تمامی نقاط علیرغم پتانسیل موجود.
– ایجاد دسترسی مطلوب برای ایستگاه های شلوغ.
– ایجاد تسهیلات رفاهی، سیستم تهویه و گرمایش و سرمایش در همه اتوبوسها.
– ساماندهی پایانه های مبدأ و مقصد و ایستگاههای اتوبوس شهری و تاکسی رانی.
– مدیریت واحد شهری.
– ایجاد هماهنگی بین دستگاه های ذیربط مرتبط با سیستمهای حمل و نقل شهری.
– احیاء و تقویت عناصر سیمای شهری (شبکه ارتباطی) با تقویت ارتباط کالبدی ، بصری آنها با یکدیگر.
– تجهیز محلات قدیمی مرکز شهر و پیوند یکپارچه آنها با بهره گرفتن از الگوی کالبدی اصلی شهر و ایجاد محورهای فرعی شهری.
– تنظیم آمد و رفت سواره در درون بافت مرکزی از طریق احداث گذرها و یا احداث مسیرهای جدید.
– ایجاد توقفگاههای متعدد و پراکنده در پیرامون و درون بافت مرکزی.
– هدایت مسیرهای عبوری به دسترسیهای پیرامونی.
– اتصال شبکه ارتباطی بهینه بین بافت قدیم و جدید شهری با محورهای خطی.
تهدیدهاT
۱T: کندی ترافیک عبوری به دلیل نبود بزرگراه شهری.
۲T: توسعه انعطافناپذیر شبکه های حمل و نقل بدون در نظرگرفتن اهداف حمل و نقل در سطوح ملی– منطقهای، ضعف مدیریتی بر پروژه ها و تأسیسات زیرساختی حمل و نقل، و نیز در اولویت قرار ندادن و اتمام به موقع پروژه ها ، کمبود منابع مالی و عدم هماهنگی میان ارکان سیاستگذار و تصمیمگیرنده در زمینه حمل و نقل شهری.
۳T: کاهش امنیت درون پایانهها و ایستگاهها به لحاظ نبود دوربینهای نظارت تصویری (مداربسته).
۴ T: عدم وجود نورپردازی مناسب در طول شب در اکثر معابر و شبکه ارتباطی.
۵T: عدم قرارگیری نامناسب و مجهزنبودن پلهای هوایی به سیستم برقی، غیرقابل استفاده بودن پلها در سطح شهر توسط شهروندان، کاهش ایمنی عابرپیاده به دلیل اختلاط با وسایل نقلیه.
۶T: عدم اجرا و پیادهسازی مدیریت سیستمهای ناوگان (در حال حاضر به صورت سنتی عمل می شود)، وجود تجارب ناموفق و نیروهای غیرمتخصص و بیتجربه در سازمانهای مرتبط با حمل و نقل شهری.
۷T: کمبود پارکینگ عمومی (طبقاتی) خصوصاً در مرکز شهر، مراگز اداری، تجاری و غیره.
۸ T: کاهش عرض و نامناسب بودن معبر در مسیر عابرپیاده و محورهای شهری و نیز وجود شبکه های غیرمنظم با شیب تند در برخی از نقاط شهر.
۹T: محصور بودن شهر از طریق ارتفاعات در شمال و جنوب جهت رشد و توسعه کالبدی، همچنین چندپاره بودن شهر (۵پاره).
۱۰T: سوخت غیرسازگار با محیطزیست در وسایل نقلیه خصوصی و عمومی.
استراتژی حداقل- حداکثر mM استراتژی بازنگری ST
– تأمین روشنایی معابر.
– ایجاد رویکرد سیستم جدید مدیریتی حرفهای و تخصصی و بهره بردن از پرسنل متخصص.
– تجهیز ناوگان حمل و نقل شهری جهت نظارت، تقویت، کنترل و همچنین افزایش ضریب ایمنی از طریق نصب و راهندازی سیستمهای تصویری خودکار (دوربین مدار بسته) شناسایی بحران در ایستگاهها و پایانه های شهری و اتوبوسها و اعلان آن به مسافرین.
– مکانیابی صحیح و مجهز نمودن پلهای هوایی به سیستم برقی جهت افزایش ایمنی و آسایش و راحتی عابران پیاده.
– اجرا و پیادهسازی مدیریت ناوگان جهت ایجاد ارتقاء در تصمیمات و برنامه ریزی.
– احداث پارکینگ مقابل ساختمانهای عمومی به وسیله عقبنشینی از معبر اصلی.
– استفاده از فضاهای متروک و مخروبه شهری به عنوان پارکینگ عمومی در مرکز فعالیتهای تجاری- اداری و کاربری های پرتراکم.
– افزایش دسترسی شبکه با تعریض برخی از محورها و معابر شبکه ارتباطی.
– ایجاد معابر جدید موجب کاهش بارترافیکی عبوری، ترافیک تقاطعهای محور و همچنین کاهش طول و زمان بسیاری از سفرها از مقصد نواحی محدوده خواهد شد. نواحی محدوده خواهد شد. نواحی محدوده خواهد شد.
استراتژی حداقل- حداقل mm استراتژی تدافعی WT
– استفاده از سوخت سازگار با محیطزیست در وسایل نقلیه خصوصی و عمومی به منظور کاهش آلودگیهای زیستمحیطی مطابق با استانداردهای جهانی.
– ایجاد بسترسازی مناسب جهت نوسازی ناوگان فرسوده.
– ایجاد ساختار مدیریتی و زمانبندی جدید و مناسب بخصوص در ساعات پیک مسافر با افزایش تعداد اتوبوسها.
– تعریض معابر شهری حتی موجب عبور و حضور به موقع خودروهای امدادی خواهد شد.
– تأکید بر زیرسازی و پوشش معابر با مصالح مناسب توسط شهرداریها.
– اصلاح سلسله مراتب شبکه معابر و اتصال آن به بزرگراه.
– بالا بردن میزان دسترسی درون شهر قدیم و توسعه شبکه ارتباطی موجود.