(کمیته تدوین استانداردهای حسابداری، ۱۳۸۶، ۴۹)
-
- فعالیتهای عملیاتی
-
- بازده سرمایهگذاریآموزشها و سود پرداختی بابت تأمین مالی
-
- مالیات بر درآمد
-
- فعالیتهای سرمایهگذاری
- فعالیتهای تأمین مالی
۲-۱-۷ کاربرد و محتوای اطلاعاتی جریانات نقدی در تصمیمگیری
اطلاعات حسابداری مالی از اهمیت چشمگیری برخوردارند. این اطلاعات با نظم بخشیدن به موارد افشا شده توسط مدیران، محیط اطلاعاتی شرکت را بهبود میدهند و ورودیهای مربوط به فعالیتهای شرکت را در قالب گزارشهای فهمپذیر به افراد برون سازمانی ارائه میدهند. این اطلاعات افشا شده از کیفیت مشخصی برخوردارند که کیفیت مذکور میتواند مستقیماً بر جریان نقدی شرکت و هم بر نرخ هزینه سرمایهای که در تنزیل این جریانهای نقدی استفاده میشود، تأثیر بگذارد. به عبارت کلیتر، اطلاعات حسابداری مالی میتوانند بر عملکرد اقتصادی شرکتآموزشها اثر بگذارند و آن را بهبود دهند (به شرط با کیفیت بودن اطلاعات) و این تأثیر میتوانند از طرق متفاوتی اعمال شود (مشایخی، ۸۹-۱۳۸۸، ۷۴).
در گذشته صورتهای مالی اساسی شامل ترازنامه و صورت سود و زیان بوده است به تدریج با گسترش اهمیت سرمایه در گردش و لزوم گزارشگری آن برای آگاهی استفاده کنندگان از وضعیت مالی، واحدهای انتفاعی موظف شدند که گزارش اساسی دیگری، تحت عنوان صورت تغییرات در وضعیت مالی تهیه نمایند، این گزارش منابع و مصارف طی دوره را نشان میداد.
وجود برداشتهای گوناگون از وجوه، نظیر وجه نقد، سرمایه در گردش، شبه نقد و جز این ها از یک طرف و اهمیت و نقش وجوه نقد در تصمیمگیریهای مالی در قالب صورت منابع و مصارف، نتوانست خلأ اطلاعاتی را که در ترازنامه و صورت سود و زیان وجود داشت پر کند و این امر نیز موجب تأکید بیشتر بر صورت جریان وجوه نقد شد (نیکومرام و همکاران، ۱۳۸۶، ۲۸۰).
هیئت استانداردهای حسابداری مالی آمریکا[۱۹] در استاندارد شماره ۹۵ و کمیته استانداردهای حسابداری در استاندارد شماره ۲ از استانداردهای حسابداری ایران و نیز بر طبق استاندارد حسابداری شماره ۷ کمیته استانداردهای بینالمللی حسابداری، تهیه و افشا صورت جریان وجوه نقد را اجباری نمودند (اعتمادی و تاروردی، ۱۳۸۵، ۷۱).
صورت جریان وجوه نقد را میتوان این گونه تعریف نمود:
«یکی از صورتهای مالی اساسی است که چگونگی ورود و خروج نقد یک واحد انتفاعی را در قالب فعالیتهای عملیاتی، بازده سرمایهگذاریآموزشها و سود پرداختی بابت تأمین مالی و مالیات بر درآمد و فعالیتهای تأمین مالی و سرمایهگذاری در یک دوره مالی نشان میدهد و با هدف فراهم آوردن اطلاعات لازم برای ارزیابی و چگونگی تأمین و مصرف وجوه نقد تهیه میشود.» (نیکومرام و همکاران، ۱۳۸۶، ۲۸۰)
صورت جریان وجوه نقد، اطلاعات سودمندی را فراهم میکند و اعتقاد بر این است که اطلاعات مربوط به گردش وجوه نقد باید برای استفاده کنندگان اطلاعات مالی در درک بهتر عملیات، ارزیابی فعالیتهای مالی، سنجش نقدینگی و توان واریز به موقع بدهیآموزشها، تفسیر اطلاعات مربوط به سودآوری و نهایتاًً ارزیابی فعالیتهای تأمین مالی و سرمایهگذاری واحدهای انتفاعی، از راههای زیر سودمند واقع شود: (نیکومرام و همکاران، ۱۳۸۶، ۲۸۱)
-
- کمک مستقیم به ارزیابی دورنمای آتی گردش وجوه نقد
-
- کمک به شناسایی ارتباط بین سود خالص و گردش وجوه نقد مربوط
-
- فراهم کردن اطلاعات مربوط به گردش واقعی وجوه نقد
-
- فراهم کردن اطلاعات راجع به کیفیت سود
-
- بهبود قابلیت مقایسه اطلاعات منعکس در گزارشهای مالی
- کمک به ارزیابی عملکرد واحد انتفاعی به گونهای متفاوت
بنابرین با تهیه صورت جریان وجوه نقد، وضعیت گذشته ورود و خروج وجه نقد افشا میگردد و از این طریق میتوان از ارتباط بین سود خالص و گردش وجوه نقد مربوط آگاه شد و راجع به کیفیت سودآوری و نیز عملکرد واحد انتفاعی ارزیابیهای متفاوتی به عمل آورد. یکی دیگر از سودمندیهای صورت جریان وجوه نقد، کمک مستقیم به ارزیابی دورنمای آتی گردش وجوه نقد و به عبارت دیگر پیشبینی نقدینگی آینده واحد انتفاعی است. به طوری که مدیران مالی، ضمن آگاهی از وضعیت چگونگی ورود و خروج نقد گذشته، توان واحد انتفاعی را در ایجاد جریان مساعد وجوه نقد در آینده ارزیابی مینمایند (نیکومرام و همکاران، ۱۳۸۶، ۲۸۲).
۲-۱-۷-۱ هدف صورت جریان وجوه نقد
هدف اصلی صورت جریان وجه نقد فراهم کردن اطلاعاتی پیرامون دریافتآموزشها و پرداختهای نقدی شرکت در طی دوره حسابداری میباشد. علاوه بر این فراهم کردن اطلاعات در مورد بازده سرمایهگذاریآموزشها و سود پرداختی بابت تأمین مالی، مالیات بر درآمد و نیز فعالیتهای سرمایهگذاری و تأمین مالی شرکت در طی دوره نیز اهداف دیگر آن است (اعتمادی و چالاکی، ۱۳۸۲، ۶۱).
اطلاعات تاریخی مربوط به جریان وجوه نقد میتواند در قضاوت نسبت به مبلغ، زمان و میزان اطمینان از تحقق جریانهای وجوه نقد آتی به استفاده کنندگان صورتهای مالی کمک کند. اطلاعات مذبور، بیانگر چگونگی ارتباط بین سودآوری واحد تجاری و توان آن جهت ایجاد وجه نقد و در نتیجه مشخص کننده کیفیت سود تحصیل شده توسط واحد تجاری است. علاوه بر این، تحلیلگران و دیگر استفاده کنندگان اطلاعات مالی، اغلب به طور رسمی یا غیررسمی مدلهایی را برای ارزیابی و مقایسه ارزش فعلی جریانهای نقدی آتی واحدهای تجاری به کار میبرند. اطلاعات تاریخی مربوط به جریان وجوه نقد میتواند جهت کنترل میزان دقت ارزیابیهای گذشته مفید واقع شود و رابطه بین فعالیتهای واحد تجاری و دریافت و پرداختهای آن را نشان دهد (کمیته تدوین استانداردهای حسابداری، ۱۳۸۶، ۴۳).
از آنجا که صورت جریان وجوه نقد تحت تأثیر برخوردهای متفاوت حسابداری در خصوص معاملات و رویدادهای یکسان در سطح واحدهای تجاری مختلف نیست، ارائه آن قابلیت مقایسه جنبه عملیاتی عملکرد مالی واحدهای تجاری مختلف را افزایش میدهد (کمیته تدوین استانداردهای حسابداری، ۱۳۸۶، ۴۴).
استفاده کنندگان صورتهای مالی نیازمند اطلاعاتی در خصوص چگونگی ایجاد و مصرف وجه نقد توسط واحد تجاری هستند. این نیاز صرفنظر از ماهیت فعالیتهای واحد تجاری و تلقی یا عدم تلقی وجه نقد به عنوان محصول واحد تجاری وجود دارد، چرا که علیرغم تفاوت این واحدها از لحاظ فعالیتهای اصلی درآمدزا، نیاز آن ها به وجه نقد عمدتاًً از دلایل مشابهی ناشی میشود. به عبارت دیگر واحدهای تجاری جهت هدایت عملیات، تسویه تعهدات و پرداخت سود سهام تماماً به وجوه نقد نیاز دارند.