اعتبارات تربیت بدنی در سال ۱۳۷۵ ۱۳۰
اعتبارات تربیت بدنی در سال ۱۳۷۶ ۱۳۱
اعتبارات تربیت بدنی در سال ۱۳۷۷ ۱۳۱
اعتبارات تربیت بدنی در سال ۱۳۷۸ ۱۳۲
اعتبارات تربیت بدنی در سال ۱۳۷۹ ۱۳۲
اعتبارات تربیت بدنی در سال ۱۳۸۰ ۱۳۳
اعتبارات تربیت بدنی در سال ۱۳۸۱ ۱۳۳
اعتبارات تربیت بدنی در سال ۱۳۸۲ ۱۳۴
اعتبارات تربیت بدنی در سال ۱۳۸۳ ۱۳۴
اعتبارات تربیت بدنی در سال ۱۳۸۴ ۱۳۵
اعتبارات تربیت بدنی در سال ۱۳۸۵ ۱۳۵
اعتبارات تربیت بدنی در سال ۱۳۸۶ ۱۳۶
اعتبارات تربیت بدنی در سال ۱۳۸۷ ۱۳۶
اعتبارات تربیت بدنی در سال ۱۳۸۸ ۱۳۷
اعتبارات تربیت بدنی در سال ۱۳۸۹ ۱۳۷
اعتبارات تربیت بدنی در سال ۱۳۹۰ ۱۳۸
اعتبارات تربیت بدنی در سال ۱۳۹۱ ۱۳۸
هزینه ورزشی خانوار ایران ۱۴۳
بررسی مانایی متغیرهای الگو بر اساس دیکی-فولر تعمیم یافته ۱۵۶
نتایج حاصل از الگوی پویای ARDL 157
نتایج حاصل از برآورد الگوی تصحیح خطا ۱۵۹
نتایج حاصل از برآورد الگوی بلند مدت ۱۶۰
آزمونهای تشخیصی ۱۶۱
نتایج حاصل از الگوی پویای ARDL در کوتاه مدت ۱۶۶
نتایج حاصل از برآورد الگوی تصحیح خطا ۱۶۶
نتایج حاصل از برآورد الگوی بلند مدت ۱۶۷
آزمونهای تشخیص ۱۶۷
نتایج رابطه بلندمدت مجموع اثر کل سرمایه گذاری در ورزش بر رشد اقتصادی ۱۶۸
کلیات
مقدمه
ورزش و تفریحات سالم بهعنوان یک صنعت پردرآمد، بطور مستقیم و غیرمستقیم در رشد و توسعه کشورهای دنیا نقش دارند. در حال حاضر ورزش و تفریحات سالم در کشورهای توسعه یافته، یک صنعت مهم و عامل اثرگذار در رشد اقتصادی این کشورهاست. ورزش یکی از بزرگترین و پردرآمدترین صنایع در قرن بیست و یک به شمار میرود. صنعت ورزش به سرعت جهانی گشته و قلمرو آن، همهجا را تسخیر کرده است. این صنعت با همه جنبه های اقتصادی آن از جمله رسانههای گروهی، پوشاک وغذا و… توانسته است سهم عمدهای از GDP کشورها را بدست آورد. به طوریکه سهم صنعت ورزش از GDP، در برخی از کشورهای پیشرفته بیش از دو درصد گزارش شده است و جایگاه این صنعت را در بین دیگر صنایع ارتقاء بخشیده است (عسکریان، ۱۳۸۳). تحولات گوناگون در طی چند دهه اخیر بهخصوص در بخش صنعت و فناوری، بر رابطه بین اقتصاد و ورزش تأثیر گذاشته چنانکه امروز حجم پول در گردش، در بخش صنعت فراغت به طور عام و در بخش ورزش به طور خاص، ورزش را به یکی از شیوه های کسب درآمد ملی و منطقهای تبدیل کرده که چشم پوشی از آن امکان پذیر نیست. بررسیها در جوامع پیشرفته نشان دادهاند که ورزش از عوامل تأثیرگذار در رشد و توسعه اقتصادی- اجتماعی کشورها، در آینده خواهد بود. ورزش با ایجاد مکانیسمهای مؤثر به طور مستقیم و غیرمستقیم بر اقتصاد تأثیر گذاشته که این تأثیرات شامل موارد زیر میباشد:
۱- ورزش باعث افزایش سطح سلامت و تندرستی در میان افراد جامعه گشته و افزایش سطح سلامت با تأثیر بر سرمایه انسانی و نیز سرمایه اجتماعی، سبب افزایش سطح بهرهوری اقتصادی در بخشهای تولیدی و خدماتی میگردد.
۲- گسترش ورزش سبب افزایش سطح سلامت شده و هزینه های بهداشتی، درمانی و هزینه های جانبی آن را در جامعه کاهش میدهد.
۳- افزایش چشمگیر شاغلان در بخش ورزش که بر روند جاری اقتصاد حاکم بر کشورها، تأثیر گذاشته و از حجم بیکاران در حال افزایش کاسته است.
۴- از ورزش به عنوان ابزاری مؤثر بر
ای بازاریابی و فروش کالاهای ورزشی و غیر ورزشی استفاده می شود.
۵- از طریق برگزاری مسابقات ورزشی در سطح ملی، منطقهای و بین المللی سرمایه های پولی و مالی به بازارهای داخلی وارد میشوند (پارسا مهر، ۱۳۸۸، ص ۲۰۲ و ۲۰۳).
بطور کلی نقش اقتصادی ورزش را میتوان در دو دسته تأثیرات مستقیم و غیرمستقیم اقتصادی تقسیم نمود. اثراتی چون تولید کالاها و خدمات ورزشی، صادرات و واردات، هزینه های خانوار، ایجاد اماکن و تسهیلات، تبلیغات، مشارکت در بورس، پوشش رسانهای، اشتغال، جذب گردشگر و حامیان مالی در زمره اثرات مستقیم اقتصادی ورزش قرار میگیرند. اثرات اقتصادی غیرمستقیم ورزش نیز در زمینههایی چون ارتقاء سطح سلامت جامعه، کاهش هزینه های درمان و به تبع آن توسعه برنامه های ملی سلامت، کاهش بزهکاریها، کاهش غیبت کارکنان و افزایش عملکرد و بهرهوری آنها و در نتیجه رشد و توسعه اقتصاد، میباشد (ساندرسون، ۲۰۰۰).
بررسی اثرات مستقیم و غیرمستقیم سرمایه گذاری در ورزش و تأثیر آن بر روی رشد و توسعه اقتصادی، یک مسئله بسیار مهم برای اقتصاد کشورها میباشد. کانادا، انگلیس و آمریکا از جمله کشورهایی هستند که تحقیقات گستردهای در این زمینه انجام دادهاند. صنعت ورزش در آمریکا نوعی ماشین اقتصادی است که سالانه میلیونها دلار درآمد دارد (میک، ۱۹۹۷). بر اساس نظر مارکو هان[۲] (۲۰۰۰) قرن ۲۱ بدون صنعت ورزش غیر قابل تصور است. این صنعت با تولید و عرضه محصولات مصرفی و غیرمصرفی مرتبط با فعالیتهای ورزشی، در پیشبرد اهداف ورزش و تفریحات سالم نقش بهسزایی دارد. رواج ورزش و تفریحات سالم در عصر حاضر بویژه در کشورهای توسعه یافته سبب رونق هرچه بیشتر این صنعت شده است. هرچند صنعت ورزش در دهه ۱۹۹۰ میلادی از قدرت خاصی بیش از آنچه تصور میشد برخوردار بود (روزنر، ۱۹۸۹) ولی هنوز یک صنعت جوان است و تمامی مشکلات یک صنعت جوان را داراست. کمیت و کیفیت بخشهای صنعت ورزش در هر کشوری با توجه به اندازه و دامنه این صنعت متفاوت است از این رو تا کنون الگوی واحد و یکسانی برای آن ارائه نشده است. سیاستهای کلی، عوامل فرهنگی، اجتماعی و سیستمهای اقتصادی کشورهای مختلف از جمله عوامل دخیل در این امر به شمار میروند. لذا بررسی وضعیت اقتصادی این صنعت و تأثیر آن روی رشد و توسعه اقتصادی یکی از اولویتهای تحقیق میباشد.
( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
تعریف و بیان مسأله
بررسی اثرات مستقیم و غیرمستقیم تولیدات ورزشی و تأثیر آن بر روی رشد اقتصادی، یک مسئله بسیار مهم برای اقتصاد کشورها میباشد. لذا بررسی وضعیت اقتصادی این صنعت و تأثیر آن روی رشد اقتصادی یکی از اولویتهای تحقیق میباشد. ضرورت جهانی شدن ورزش از دهه ۱۹۸۰ آغاز شد. این ضرورت، باعث تغییر نقش ورزش در جامعه گردیده و فرصتهای درآمدزایی بسیاری را برای افراد، مؤسسات و رسانههای مختلف ایجاد نمود (وایت، ۲۰۰۰). درعصر حاضر نمی توان از اهمیت اقتصادی اثرات مستقیم و غیرمستقیم ورزش و تفریحات سالم در توسعه جوامع مختلف چشمپوشی کرد (ساندرسون و دیگران، ۲۰۰۰). اطلاعات حاصل از بررسی اثرات اقتصادی این صنعت، مهمترین ابزار تصمیم گیریها و سیاستگذاریهای صحیح اقتصادی در این بخش محسوب می شود. مولین[۳] اشاره می کند که هرگونه فعالیت ورزشی که موجبات افزایش ارزش افزوده کالاها و خدمات ورزشی را فراهم کند صنعت ورزش محسوب می شود (عسکریان، ۱۳۸۳). پیتز، فیلدینگ و میلر[۴] (۱۹۹۴)، در معرفی اجزای ورزش، همه محصولات، کالاها، خدمات، اماکن و افراد مرتبط با ورزش را اجزای صنعت ورزش مینامند در جای دیگر پیتز و استوتلار[۵] (۱۹۹۶) در رابطه با تعریف صنعت ورزش بر بازارهای مرتبط با ورزش و تفریحات سالم تأکید نموده اند با توجه به تمام تعریفهای ارائه شده در مورد صنعت ورزش میتوان در کل صنعت ورزش را مجموعه ای از فعالیتهای مرتبط با تولید و بازاریابی کالاها و خدمات ورزشی محسوب نمود که در ارتقاء ارزش افزوده نقش داشته باشند. (همان). صنعت ورزش دارای بخشهای زیادی است که مرکز ثقل تمامی آنها را محصول ورزشی[۶] تشکیل میدهد و در خدمت شرکت کنندگان، تماشاگران و سایر افراد قرار میگیرد. پیتز و همکاران (۱۹۹۴) بیان میدارند که رویدادها، اطلاعات، آموزش و کالاها و خدمات ورزشی چهار دسته اصلی محصولات ورزشی هستند و آنها میتوانند بر تولید ناخالص داخلی و ارزش افزوده هر کشور تأثیر بسزایی داشته باشند.
گرایش روبه رشد مردم به ورزش و نیاز به مصرف کالاها و خدمات ورزشی باعث شده تا صنعت ورزش روند درآمدزایی بیسابقهای را تجربه کرده و سهم بسزایی در اقتصاد کشورها ایفا کند. پژوهشهای علمی نشان می دهند که همبستگی مثبتی بین توسعه اقتصادی و ورزش در کشورهای مختلف وجود دارد (آندرف،۲۰۰۰) همچنین سهم قابل توجه صنعت ورزش در تولید ناخالص داخلی کشورها موجب ارتقاء جایگاه این صنعت در بین صنایع دیگر شده است.
میتوان با بررسی و تحلیلهای علمی، برنامه ریزیهای اقتصادی دقیقی برای این صنعت درآمدزا ایجاد کرد. ایران برای رسیدن به اقتصاد بدون نفت باید بتواند از استعدادهای این صنعت بالقوه استفاده نماید. لذا اهمیت و نقش صنعت ورزش در توسعه کشور مطلبی نیست که بتوان براحتی از
کنار آن گذشت، لذا رابطه این صنعت با رشد اقتصادی از ابعاد مختلف مورد بررسی قرار میگیرد.
در قسمت مقدمه توضِح داده شد که نقش اقتصادی ورزش را میتوان در دو دسته تأثیرات مستقیم و غیرمستقیم اقتصادی تقسیم نمود. اثراتی چون تولید کالاها و خدمات ورزشی، صادرات و واردات، هزینه های خانوار، ایجاد اماکن و تسهیلات، تبلیغات، مشارکت در بورس، پوشش رسانهای، اشتغال، جذب گردشگر و حامیان مالی در زمره اثرات مستقیم اقتصادی ورزش قرار میگیرند. اثرات اقتصادی غیرمستقیم ورزش نیز در زمینههایی چون ارتقا، سلامتی جامعه، کاهش هزینه های درمان و به تبع آن توسعه برنامه های ملی سلامت، کاهش بزهکاریها، کاهش غیبت کارکنان و افزایش عملکرد و بهرهوری آنها و… مد نظر قرار میگیرد (ساندرسون و همکاران،۲۰۰۰).
همه اثرات مستقیم و غیرمستقیم زمانی کارا خواهند بود که موجب افزایش رشد اقتصادی گردند. در میان اثرات مستقیم اقتصادی مذکور، میتوان ایجاد فرصتهای شغلی را از مهمترین اثرات اقتصادی ورزش بشمار آورد. از دهه ۱۹۷۰ میلادی، رشد تصاعدی صنعت ورزش موجبات ایجاد فرصتهای شغلی ورزشی در بخشهای مختلف جامعه را فراهم آورده است (عسکریان ۱۳۸۳) که همین موضوع، افزایش رشد اقتصادی را فراهم آورده است.
علاوه بر اثرات مستقیم که توضیح داده شد ورزش می تواند اثرات اقتصادی غیرمستقیم نیز داشته باشد. بر اساس نظر میشل بویت[۷] بالا بودن سطح استاندارد سلامتی جوامع موجب بهرهوری و موفقیت ملی بیشتری می شود. بنابراین داشتن جامعهای سالم و تندرست یکی از شاخص های مهم موفقیت و توسعه یافتگی یک کشور است. امروزه ورزش به دلیل داشتن تأثیر بسیار بر افزایش تندرستی افراد، باعث کاهش هزینه های درمان، توسعه برنامه های ملی سلامت و افزایش نسبت نیروی کار به جمعیت شده است. در این رساله کل مخارج صورت گرفته توسط دولت در سالهای بعد از انقلاب (چه ورزش همگانی و چه حرفهای) مورد ارزیابی قرار گرفته و اثر آن بر رشد اقتصادی بطور مستقیم و سپس، از کانال سرمایه انسانی بطور غیر مستقیم سنجش می شود.
اهمیت و ضرورت انجام تحقیق
یکی از اهداف مشخص در سیاستهای اقتصادی کشورها، افزایش درآمد و به تبع آن توسعه اقتصادی آن کشورها بدون وابستگی به فروش منابع خام میباشد. این موضوع یکی از برنامه های اساسی ایران به عنوان اقتصاد بدون نفت میباشد. بنابراین شناخت ظرفیتهای مختلف برای این کار بسیار مهم و ضروری است. یکی از این ظرفیتها ورزش میباشد. با توجه به وابستگی شدید اقتصاد ایران به نفت و درآمدهای حاصل از آن و مشکلاتی که فروش بصورت خام آن برای کشور ایجاد کرده است باید دنبال صنایع پردرآمدی مثل ورزش، بود. سیاستهای صادرات غیرنفتی علاوه بر اینکه ارز وارد کشور می کند کمک قابل توجهی به سایر بخشها و متغیرهای اقتصادی خواهد داشت. صنعت ورزش با در دست داشتن عامل محرکی همچون برگزاری مسابقات ورزشی، امکان بهره گیری از فرصتهای تبلیغاتی و رسانه ها را فراهم کرده که این امر خود موجب ایجاد بستر لازم برای تعامل بین صنعت، تجارت و ورزش گردیده است که پلی راهبردی در خدمت توسعه ورزش و رونق اقتصادی آن به شمار میرود.