دیماتئو، ام. رابین. (۱۳۹۰). روانشناسی سلامت، جلد دوم. ترجمه: موسوی اصل، م.، سالاری فر، م.، آذربایجانی، م.، عباسی، ا.، زیر نظر کیانوش هاشمیان. تهران. انتشارات سمت.
رحمانی، ن. و رحیم اف، ک. (۱۳۸۶). بررسی نقش آموزش مقررات راهنمایی و رانندگی بر تغییر عملکرد ترافیکی کودکان مقطع پیش دبستان تهران. فصلنامه مطالعات مدیریت ترافیک، سال سوم، شماره ۱۰، پاییز ۱۳۸۷.
رحمانی فیروز جاه، ع. و دیگران. (۱۳۸۵). بررسی جامعه شناختی علل تصافات جادهای، مجله مطالعات اجتماعی ایرانو ۱(۲)و ۱۸۲-۱۹۸.
رحیمی نیک، ا. (۱۳۷۴). تئوری های نیاز و انگیزش، تهران، ناشر: دانشگاه آزاد اسلامی
روشه، گ. (۱۳۷۹). کنش اجتماعی، ترجمه هما زنجانی زاده، مشهد: دانشگاه فردوسی.
رضایی. (۱۳۸۴). میزان، نوع و عوامل موثر بر قانون گریزی، مجله جامعه شناسی ایران، ۶ (۳) ،۴۷-۶۹.
رهامی، م. (۱۳۸۱). اقدامات تامینی و تربیتی. تهران، میزان، چاپ نخست.
سازمان جهانی بهداشت. (۱۳۸۳). راه ایمن کلاه ایمن، ترجمه اداره پیشگیری از حوادث وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی کشور، تهران، مرکز نشر صدا.
سرمد، ز؛ بازرگان، ع؛ و حجازی، ا. (۱۳۸۴). روش های تحقیق در علوم رفتاری. تهران. آگاه.
سروستانی، ر. (۱۳۸۸). مشارکت مردم در مهندسی کنترل اجتماعی. مجموعه سخنرانی های ارائه شده در نخستین همایش پیشگیری از وقوع جرم، دفتر تحقیقات کاربردی پلیس پیش گیری ناجا.
سلمانی، م. و دیگران. (۱۳۸۷). بررسی عوامل موثر بر تصادفات جاده های و ارائه راهکارهایی برای کاهش آن، مورد مطالعه: منظومه روستایی جنوب خور و بیابانک. مجله پژوهش های جغرافیایی انسانی، شماره ۶۵.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
سلیمان اختیاری، ی. و شمس، م. (۱۳۸۸). بسیجهای رسانهای اطلاع رسانی آموزشی و پیشگیری از حوادث ترافیکی. فصلنامه مطالعات مدیریت انتظامی، سال چهارم، شماره دوم: ۲۵۲-۲۶۷.
سنایی نسب، ه.؛ ایرانی، ق. ا.؛ رفعتی، ح. و کریمی، ع. ا. (۱۳۸۸). بررسی فراوانی و عوامل موثر بر تصادفات رانندگی در یک مرکز نظامی در تهران. فصلنامه مطالعات مدیریت انتظامی،۱، ۱۹-۳۰.
سواری، ح. (۱۳۸۴). تکنیک های آموزشی عملی رانندگی. بیشتر بدانیم، بهتر برانیم، ایمن بمانیم.
سوری، ا. (۱۳۸۷). روانشناسی ترافیک، همایش «مشهد، ترافیک، آینده»، مشهد: ناجا.
سهرابی، م. ص.؛ معتمدزاده، م.؛ گل محمدی، ر. و مقیم بیگی، ع. (۱۳۹۰). استفاده از شبیه ساز رانندگی به منظور ارزیابی زمان واکنش راننده به دو نوع چراغ ترمز. دو ماهنامه سلامت کار ایران، دوره ۱۰، شماره ۱، فروردین و اردیبهشت ۱۳۹۲.
سیفنیا، ف. (۱۳۸۷). بررسی حوادث و تصادفات جادهای استان آذربایجان شرقی و ارائه راهکارهای کاهش آن، تبریز، انتشارات معاونت برنامه ریزی استانداری آذربایجان شرقی
شاکرینیا، ا. و محمدپور، م. (۱۳۸۹). رابطه ویژگی های شخصیتی، سلامت روان و پرخاشگری با عادات رانندگی در رانندگان پرخطر، مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی شهید صدوقی یزد، ویژه نامه همایش رفتارهای پرخطر، ۱۸و ۲۲۵.
شاکری نیا، ا. (۱۳۸۴). رابطه ویژگی های شخصیتی،سلامت روان و پرخاشگری با عادات رانندگی در رانندگان پرخطر. مطالعات مدیریت ترافیک، ۴، ۶۱-۷۴.
شفاهی، ج.؛ ابولقاسمی، ع. و عبادیان، ع. (۱۳۸۹). نقش عوامل شخصیت در پیش بینی رفتار رانندگی پرخطر در رانندگان متخلفان شهر اردبیل. اولین همایش کشوری دانشجویی عوامل اجتماعی موثر بر سلامت.
شفیعی، ف. (۱۳۷۶). رفتارهای بهداشتی و آموزش بهداشت-تئوری، پژوهش و عملکرد. کارن گلاز، فرانسیس مارکوس، لوئیس باربارا رایمر. تهران: انتشارات لادن، چاپ اول، زمستان ۱۳۷۶.
شمس، م.؛ رشیدیان، آ.؛ شجاعیزاده، د.؛ مجدزاده، ر. و منتظری، ع. (۱۳۸۹). رفتارهای خطرناک رانندگی در رانندگان تاکسی شهر تهران: نگرش، رفتارهای خودگزارشی و مشاهده ای. فصلنامه پژوهشگده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی. سال نهم، ۴، ۴۰۳-۴۱۶.
شمس، م.؛ رشیدیان، آ.؛ شجاعیزاده، د.؛ مجدزاده، ر. و منتظری، ع. (۱۳۸۷). وضعیت نگرش و رفتارهای خطرناک رانندگی در رانندگان تاکسی شهر تهران. برگزیده مجموعه مقالات دومین همایش جامعه ایمن شهر تهران.
شهرداری مشهد. (۱۳۸۷). آمارنامه شهر مشهد، معاونت برنامه ریزی و توسعه
صباغپور، ع. (۱۳۸۷). منافع فردی و منافع جمعی، تهران: معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی.
طبیبی، ز. و هاشمیان، س. (۱۳۹۰). تعیین کننده های نگرشی رانندگی با سرعت غیرمجاز در افراد نوجوان. اولین همایش ملی یافته های علوم شناختی در تعلیم و تربیت. دانشگاه فردوسی مشهد
طبیبی، ز. و هاشمیان، س. (۱۳۹۱). عامل های شناختی-اجتماعی تاثیرگذار بر رفتار رانندگی با سرعت غیرمجاز: کاربرد تئوری رفتار برنامه ریزی شده. پژوهش های روان شناسی اجتماعی، دوره ۳، شماره ۱۰، تابستان ۱۳۹۲.
عریضی، ح. ر. و براتی، ه. (۱۳۹۰). پیش بینی خطاها، لغزش ها و انحرافات رانندگی با بهره گرفتن از ویژگی های شخصیتی و عملکرد در آزمون خطرپذیری رانندگی وین. فصلنامه سلامت کار ایران، دوره ۸، شماره ۴، ۴۸-۶۰.
عریضی، ح. ر. و حقایق، س. ع. (۱۳۸۸). ویژگی های روانسنجی پرسشنامه رفتار رانندگی منچستر. فصلنامه پایش، ۸(۴)، ۲۱-۲۸
علمی، م. (۱۳۸۴). نقش عوامل اجتماعی موثر بر قانون گرایی شهروندان تبریز، فصلنامه علوم اجتماعی (دانشگاه آزاد واحد خلخال)، ۲ (۷)، ۵۱-۷۶.
علیزاده اقدم، م. و صالحی، ز. (۱۳۹۱). سبک زندگی فرهنگی رانندگان؛ ابزاری برای تبیین رفتار ترافیکی آنها (مورد مطالعه: رانندگان درون شهری تبریز)، فصلنامه مطالعات پژوهشی راهور، ۱، ۱۱-۳۰.
کلانتری، ص. و همکاران. (۱۳۸۴). ارتباط فقر با قانونگریزی و شکل گیری آسیب اجتماعی، فصلنامه رفاه اجتماعی، ۵(۱۸)، ۶۲-۷۸.
کوزر، ل. و روزنبرگ، ب. (۱۳۷۸). نظریه های بنیادی جامعه شناسی، ترجمه فرهنگ ارشاد، تهران، نشر نی، چاپ اول.
گودرزی، م. ع. و شیرازی، م. (۱۳۸۴). بررسی رابطه تحریک جویی و رفتار رانندگی پرخطر. مجله روانشناسی، ۹، ۳۴-۵۰.
فرهادی، س.؛ تقدیسی م. ح. و صلحی م. (۱۳۸۴). بررسی تاثیر آموزش از دو طریق سخنرانی و داستان گویی بر آگاهی و نگرش دانش آموزان پسر پایه سوم ابتدایی شهرکرد درباره پیشگیری از حوادث و سوانح در سال ۸۳-۸۲. مجله طلوع بهداشت دانشکده بهداشت یزد، سال چهارم، شماره اول.
مازلو، آ. (۱۳۷۲). انگیزش و شخصیت، مترجم، احمد رضوانی، مشهد، به نشر.
محمدفام، ا. و گل محمدی، رستم. (۱۳۸۲). بررسی رفتارهای ناایمن بین رانندگان اتوبوس بین شهری همدان، مجله طبیب شرق، ۵(۴)، ۲۵۱.
مرادی، م. و محمدی، ا. (۱۳۹۰). نقش و تأثیر رسانههای جمعی در ارتقاء و توسعه فرهنگ ترافیک. یازدهمین کنفرانس بین المللی مهندسی حمل و نقل و ترافیک.
مرادی کوچی، م؛ و بلاغی، ک. (۱۳۹۰). کیفر محرومیت از رانندگی و پیشگیری از جرایم رانندگی. مجله تعالی حقوق، ۱۲، ۷۷-۸۹.
مردی، ص. (۱۳۸۵). بررسی رابطه تحصیلات و آشنایی با قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی، فصلنامه دانش انتظامی، ۸(۴)، ۴۳-۵۶.
مروتی شریف آباد، م. ع.؛ غفرانیپور، ف.؛ حیدرنیا، ع؛ و بابایی روچی، م. (۱۳۸۴). بهینهسازی الگوی ارتقاء سلامت و ارزیابی بکارگیری آن همراه با تئوری آموزش بزرگسالان در تغییر رفتارهای ارتقاء دهندهی سلامت در سالمندان شهر یزد. پایاننامه دکتری تخصصی (ph.D)، آموزش بهداشت، دانشگاه تربیت مدرس.
مظلومی س. و صیادی م. ح. (۱۳۸۴). بررسی میزان شیوع حوادث ناشی از وسایل نقلیه در شهرستان تفت سال۱۳۸۳. پایان نامه تحصیلی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان یزد، مدیریت آموزش و پژوهش.
مومنی، پ. (۱۳۸۰). قانون گریزی، علل و عوامل، مجله وکالت، ۶، ۵۸-۶۲
نادری خورشیدی، ع؛ فقیه علی آبادی، ه. و شموشکی، م. (۱۳۹۰). نقش عوامل ساختاری برخاسته از باورها و ارزشها در رفتار کاربران ترافیکی. دو فصلنامه علمی-پژوهشی مدیریت اسلامی، سال ۱۹، شماره ۱، بهار و تابستان ۱۳۹۰، ۱۷۱-۱۹۹.
هاشمیان، ک.؛ صابری، ه. و بهادری، ا. (۱۳۸۹). مقایسه ویژگیهای شخصیتی در رانندگان پرخطر و عادی. فصلنامه مطالعات مدیریت ترافیک، ۵، ۷۱-۸۳.
هاشمی برزآبادی، ح. (۱۳۹۰). نقش کنش های اجرایی و نگرش در بروز رفتارهای پرخطر ترافیکی، پایان نامه جهت اخذ درجه کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد .
هاشمی جوزدانی، ه. (۱۳۹۰). نقش کنشهای اجرایی در تحول درک خطرات ترافیکی، پایان نامه جهت اخذ مدرک کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی ، دانشگاه فردوسی مشهد .
هل، گ. (۱۳۸۹). روانشناسی رانندگی، ترجمه ع، شفیع آبادی، ح، اکبری و ع، اسماعیلی، تهران، انتشارات ترمه.
یعقوبی، ح. (۱۳۷۹). بررسی نقش عوامل انسانی در بروز تصادفات رانندگی در ایران.مجله اندیشه و رفتار، ۱، ۶۰-۶۷.
یونسیان، م. و مرادی، ع. (۱۳۸۴). آگاهی، نگرش و عملکرد رانندگان وسایل نقلیه در زمینه مقررات راهنمایی و رتنندگی تهران، مجله دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشت، ۱۱،۵۷-۶۶.
منابع لاتین
AbdolHanan, S. (2010). Are you a mindful driver? Center for Accident Research and road Safety-Queensland.
Aberg, L., & Rimmo, P.A. (1998). Dimensions of aberrant driver behavior. Ergonomic, 41, 39-56.
Adrian, J., Postal, V., Moessinger, M., Rascle, N., & Charles, A. (2011). Personality traits and executive funcations related to on-road driving performance among older drivers. Accident analysis and prevention, 43, 1652-1659.