نمودار ۴-۵۵- میانگین محتوای رطوبت دانه های داخل مخزن در حالت v=1m/s، T=60°C و i=0 با کمک سه روش

۱۸۵

نمودار ۴-۵۶- میانگین محتوای رطوبت دانه های داخل مخزن در حالت v=1m/s، T=60°C و i=1 با کمک سه روش

۱۸۵

نمودار ۴-۵۷- میانگین محتوای رطوبت دانه های داخل مخزن در حالت v=1m/s، T=60°C و i=2 با کمک سه روش

۱۸۶

نمودار ۴-۵۸- میانگین محتوای رطوبت دانه های داخل مخزن در حالت v=2m/s، T=50°C و i=0 با کمک سه روش

۱۸۶

نمودار ۴-۵۹- میانگین محتوای رطوبت دانه های داخل مخزن در حالت v=2m/s، T=50°C و i=1 با کمک سه روش

۱۸۷

نمودار ۴-۶۰- میانگین محتوای رطوبت دانه های داخل مخزن در حالت v=2m/s، T=50°C و i=2 با کمک سه روش

۱۸۷

نمودار ۴-۶۱- میانگین محتوای رطوبت دانه های داخل مخزن در حالت v=2m/s، T=60°C و i=0 با کمک سه روش

۱۸۸

نمودار ۴-۶۲- میانگین محتوای رطوبت دانه های داخل مخزن در حالت v=2m/s، T=60°C و i=1 با کمک سه روش

۱۸۸

نمودار ۴-۶۳- میانگین محتوای رطوبت دانه های داخل مخزن در حالت v=2m/s، T=60°C و i=2 با کمک سه
روش

۱۸۹

فصل اول
مقدمه
غلات در تمام دنیا در رده مواد غذایی اصلی قرار می‌گیرند. به همین علت تولید، نگهداری و توزیع بهینه آنها دارای اهمیت فراوانی بوده زیرا غلات منبع اصلی غذای انسان و خوراک دام می باشد. محتوای نشاسته بالای آنها منبع انرژی است و در ترکیبات این محصولات پروتئین و روغن نیز وجود دارد. در مقایسه با دیگر مواد غذایی، غلات در صورت برداشت و نگهداری مناسب به علت دوام در حمل و نقل و حفظ کیفیت خود در طی مدت انبارداری منحصر بفرد هستند. گندم، برنج و ذرت، پیش از دوران مسیح تا به امروز جزء غلات اصلی می باشند. ذرت بومی امریکا است و برنج و گندم در آسیای میانه تولید می‌شده‌اند (کهن، ۱۳۸۴).
ذرت با نامZea mayz L. ازخانواده گرامینه است. این گیاه از نظر اهمیت و تولید جهانی در بین غلات پس ازگندم و برنج در مکان سوم قرار دارد. تولید این محصول در سال ۲۰۱۲ در جهان ۶۹۱ میلیون تن و در سال ۱۳۹۱ در کشور ۴۲۸/۲ میلیون تن بوده است (FAOSTAT, 2013) . رطوبت ذرت درهنگام برداشت (w.b)30-35% است. درصورتیکه ذرت با همین رطوبت ذخیره شود دچار فساد خواهد شد. به همین علت رطوبت ذرت را با بهره گرفتن از فرایند خشک‌کردن تا حدود ۱۳-۱۴% بر مبنای تر کاهش می دهند. این عمل در گذشته به صورت سنتی (خشک‌کردن در هوای آزاد و در معرض نور مستقیم خورشید) انجام می‌گرفت، ولی بدلیل بروز تغییرات نا مطلوب در کیفیت محصول به لحاظ طولانی بودن زمان خشک شدن، عدم اعمال کنترل کافی در مراحل مختلف خشک شدن، احتمال حمله آفات و پرندگان، بروز تغییرات جوی، عدم وجود تشعشع کافی خورشید در بعضی مناطق جغرافیایی، غیریکنواختی در خشک شدن، آلودگی به گرد وغبار و غیره محصول دچار ضایعات جبران ناپذیر می‌گشت. با بهره گرفتن از خشک‌کنهای صنعتی معایب فوق تا حدود زیادی بر طرف شده است (کهن، ۱۳۸۴).
علوم مربوط به تکنولوژی پس از برداشت در دهه های گذشته شاهد رشد قابل توجهی بوده است. به طور کلی بخشی از عملیات پس ازبرداشت غلات شامل خشک‌کردن، ذخیره‌ سازی، تمیزکردن و درجه‌بندی‌کردن محصول می باشد. جهت دستیابی به کیفیت بهتر به هنگام مصرف غلات رطوبت آنها در زمان انبارداری باید تا حد مطلوبی کاهش یابد. بنابراین اهمیت خشک کردن و بخصوص خشک کردن مصنوعی به عنوان یکی از مراحل فرآوری پس از برداشت نمایان می شود. دراین میان خشک کردن نامناسب مهمترین علت فساد و خرابی محصول می باشد. افزایش شکستگی ذرت وسویا وکاهش کیفی آرد برنج و گندم در اثر خشک کردن نامناسب ازاین قبیل خسارات می‌باشد. خشک‌کردن مصنوعی محصولات کشاورزی از جنبه های زیر دارای اهمیت است (مرادی، ۱۳۸۷).

۱- امکان برداشت به موقع محصول وکاهش ضایعات آن در مزرعه که معمولا در اثر وزش باد، بارش باران، طوفان، گرمای شدید، حمله پرندگان و جوندگان و حشرات و به طور کلی دیر برداشت کردن محصول اتفاق می افتد و همچنین امکان آماده سازی زمین برای کاشت و برداشت زودتر در فصل آینده را فراهم می‌سازد.
۲- امکان ذخیره‌سازی وانبار مواد غذایی به مدت طولانی بدون فساد و خرابی میسر می‌گردد. دوره‌های طولانی مدت انبارسازی مقادیر زیاد غله این امکان را به کشاورز می دهد تا پس از گذشت چند ماه از برداشت، سود بیشتری از فروش محصول عاید خود نماید.
۳- امکان برنامه ریزی برای برداشت محصول با بهره گرفتن از نیروی کار آزاد و کارگر ارزان قیمت.
۴- با کم شدن رطوبت تنفس وتعرق در دانه در نتیجه گرم شدن آن کاهش می یابد این امر موجب حفظ و پایداری قدرت جوانه زنی خواهد بود.