۴-۱-۱۰- سوره‌ی بقره، آیه‌ی ۱۹۷
الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُوماتٌ فَمَنْ فَرَضَ فِیهِنَّ الْحَجَّ فَلا رَفَثَ وَ لا فُسُوقَ وَ لا جِدالَ فِی الْحَجِّ وَ ما تَفْعَلُوا مِنْ خَیْرٍ یَعْلَمْهُ اللَّهُ وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوى‏ وَ اتَّقُونِ یا أُولِی الْأَلْبابِ.
(و این دستورهاى حجّ باید در ماههاى معیّن انجام شود [که شوّال و ذیقعده و ذیحجّه باشد] پس کسی که در این ماه فریضه‏اى انجام میدهد نباید آمیزش با زنان کند و نه زشتى کند و نه جنگ و جدال. و آنچه کار نیک کنید البتّه خدا آن را بداند. پس اى خردمندان [براى آن سراى‏] توشه بردارید و البتّه بهترین توشه پرهیزگارى است و از نافرمانى من پرهیز کنید.)
نکته ها :
– خداوند به بندگان خود می‌گوید «اگرجرم کرده‏اى بارى دست در حبل‏ «ریسمان بردباری» حلم من زن و مغفرت خواه تا بیامرزم.
– اگر کار خوب بکنید خدا به شما پاداش نیک می‌دهد.
پیام ها :
۱.اگر دشمنى را نمى‏یابى که با او جهاد کنى تا کشته‏ى او شوى با خود جهادى کن تا کشته‏ى خود شوى. ( بر نفست غلبه کن )‏

• حجّ عوام آهنگ خانه است و حجّ خواصّ زیارت صاحب خانه و مشاهده‏ى نعمتهاى او و روی گرداندن از همه چیز است.

• • از نیروی خرد و عقل خود برای دوری از گناه و کارهای زشت استفاده کنید (عاملى،۱۳۶۰،ج‏۱: ۳۲۶).

  (( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

شواهد شعری سعدی مربوط به قسمت ۲ پیام ها

از مـن بـگوی حـاجی مـردم گــزای را
حاجی تو نیستی، شتر است از برای آنک

کـو پوستین خلق را به آزار می‌درد
بیـچـاره خار می‌خورد و بار می‌برد
(سعدی، ۱۳۸۴: ۲۶۱)

شرح ابیات:
حاجی تو نیستی شتر است:
ناظر است به مثلی که در مجمع الامثال میدانی آمده “انقضت مالی و حج الجمل” ترجمه: من مال خود خرج کردم و شتر، حج به جای آورد(خزائلی،۱۳۶۶ : ۶۱۷).
۴-۱-۱۱- سوره‌ی بقره،آیه‌ی ۲۲۰
فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَهِ وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْیَتامى‏ قُلْ إِصْلاحٌ لَهُمْ خَیْرٌ وَ إِنْ تُخالِطُوهُمْ فَإِخْوانُکُمْ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَأَعْنَتَکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ.
(براى زندگى و پس از مرگ خود و باز از تو میپرسند با مال یتیمان چه کنند؟ بگو: بهتر آنکه به درستى کارشان انجام شود و اگر در سرمایه با آنها آمیخته شوید[به دین و زندگى زیان ندارد که‏] برادر دینى شما هستند و خدا میداند آنکه به دل درستکار است از آنکه تباهکارى خواهد و اگر خدا بخواهد [و صلاح شما بداند] شما را به رنج بدارد و کارتان دشوار کند که همانا خدا برتر است و داناى خوب و بد)
نکته ها :
– چندانکه توانید یتیمان را نوازش کنید که ایشان درماندگان و اندوهگنان خلقند.
– از مال خودت به اندازه‏ى کفایتت و از مال یتیم به اندازه‏ى کفایتش جدا مى‏کنى و مصرف مى‏کنى
پیام ها :

• خدا مواظب است و در حقیقت خودش عهده‏دار کار یتیمان است و از اختیارداران یتیم بازخواست خواهد کرد که چرا در کار یتیم تقصیر کردند.

۲.بدترین مردم کسی است که تنها غذا بخورد و با مردم آمیزش نداشته باشد (عاملى،۱۳۶۰، ج‏۱: ۴۰۰).
شواهد شعری سعدی مربوط به قسمت نکته ها :

چـو بیـنی یتیمی سرافکنده پیش
یتـیم ار بـگرید کـه نـازش خَـرَد؟
الا تـا نـگرید کـه عـرش عـظیـم

مده بوسه بر روی فرزند خـویش
و گـر خشم گیرد که بارش بَـرَد؟
بـلرزد هــمی چـون بـگرید یتیـم