۳-۲- مشخصات خاک محل آزمایش
پس از مشخص شدن محل دقیق آزمایش، پیش از کاشت و پیاده کردن طرح از خاک مزرعه به منظور تشخیص دقیق خصوصیات فیزیکوشیمیایی آن و تعیین میزان عناصر لازم برای رشد گیاه و رفع کمبودهای موجود، در ده نقطه مختلف مزرعه به طور تصادفی از عمق صفر تا ۶۰ سانتی‌متر به صورت زیگزاگ و مرکب نمونه برداری به عمل آمد و سپس نمونه ای از آن خاک در آزمایشگاه تجزیه گردید که نتایج مربوط به برخی از خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک در جدول ۳-۱ نشان داده شده است. بر اساس نتایج جدول تجزیه خاک، بافت خاک لومی- رسی می‌باشد.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

جدول ۳- ۱- نتایج آزمون خاک پیش از اجرای آزمایش

فسفر قابل جذب
ppm))

پتاسیم قابل جذب
ppm))

نیتروژن کل (%)

کربن آلی
(%)

آهک
(%)

مقدار کل املاح نمکی
Mg/lit

آهن قابل جذب ppm))

هدایت الکتریکی
EC

واکنش گل اشباع

شن
(%)

لای
(%)

رس
(%)

بافت خاک

۶/۸
۳۸۰
۰۹۸/۰
۹۸/۰
۶/۲۹
۱۲۱
۲/۳
۹۰/۰
۵/۷
۵۴
۲۳
۲۳

Silty-loam

۳-۳-‌ مشخصات رقم ذرت مورد استفاده در آزمایش
رقم مورد استفاده در آزمایش رقم سینگل کراس ۷۰۴ بود. گسترش سطح زیر کشت این رقم در کشور بیش از سایر رقم‌های ذرت بوده و برای تولید دانه و ذرت علوفه‌ای سیلویی مورد استفاده قرار می‌گیرد. طول دوره رشد آن از ۱۲۵ تا ۱۳۵ روز تغییر کرده و از گروه دیررس می‌باشد. در صورتی که برای تولید دانه، مورد استفاده قرار گیرد می‌تواند بین ۸ تا ۱۰ تن دانه تولید نماید (البته عملکردهای بالاتر نیز در بسیاری مواردگزارش شده) و در صورتی که به عنوان علوفه‌ای کشت شود، می‌تواند۶۰ تا ۷۰ تن علوفه تر تولید کند. ارتفاع بوته آن تا ۳ متر می‌باشد و بلال‌های استوانه ای به طول ۲۰ تا ۲۵ سانتی‌متر دارد. دانه های آن به شکل دندان اسبی بوده و وزن هزار دانۀ آن در حدود ۳۷۰ گرم می باشد. این هیبرید نسبت به بیماری سیاهک مقاومت نسبی دارد و نسبت به تنش های غیرزنده مانند خشکی و شوری حساس است (بهاروند، ۱۳۸۸). با توجه به فراوانی سطح زیر کشت رقم سینگل کراس ۷۰۴ در منطقه، از این رقم برای این پژوهش استفاده ‌شد.
۳-۴- طرح آزمایش مورد استفاده
این بررسی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. فاکتورها عبارت بودند از: پرایمینگ (پیش تیمار) بذر شامل پرایمینگ توسط آب مقطر(هیدروپرایمینگ) (P₁) ، پرایمینگ توسط ماده HB-101 (P₂) و بدون پیش تیمار (شاهد) (P₀)، فاکتور کود زیستی (نیتروکسین) شامل مصرف (B₁) و عدم مصرف (B₀) و فاکتورکود شیمیایی نیتروژنه شامل عدم مصرف(N₀)، مصرف به مقدار توصیه شده(۴۵۰ کیلوگرم در هکتار) (N₁) و نصف مقدار توصیه شده (N₂) کود شیمیایی اوره. هرکرت شامل۵ خط کاشت به طول ۵/۷ متر، فاصله خطوط کاشت ۷۵ سانتی‌متر و فاصله بین بوته‌ها روی خطوط کاشت ۲۰ سانتیمتر بود. کشت به صورت کپه‌ای بود و در هر کپه ۳ بذر کشت شده و در زمان مناسب (چهار برگی)، یک بوته که وضعیت بهتری داشت نگهداری گردید و دو بوته دیگر حذف شد.
۳-۴-۱- نقشه طرح

P₁

P₀

P₁