در اعلامیه جامعه روحانیت مبارز برای برگزاری مجلس هفتم آقامصطفی در مسجد ارک تهران آمده است:
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
باسمهتعالی
ضایعه اسفناک درگذشت مرحوم حجهالاسلام والمسلمین آقای حاج آقامصطفی خمینی- طاب ثراه- موجب تأثر عموم عالم تشیع، به خصوص جامعه روحانیت گردید. این مصیبت را به حضور والد معظمشان، مرجع عالیقدر حضرت آیتالله العظمی امام خمینی- دام ظله الشریف- تسلیت میگوییم و به اطلاع میرسانیم که بدین مناسبت، مجلس ترحیمی روز یکشنبه ۱۸ آبان ماه جاری، از ساعت ۳ الی ۵ بعدازظهر در مسجد ارک منعقد خواهد شد.
۱۳- اعتراض به توهین روزنامه اطلاعات نسبت به امام خمینی در مقاله ۱۷ دی با عنوان استعمار سرخ و سیاه و محکوم کردن آن در سال ۱۳۵۶ و کشتار مردم قم در ۱۹ دی که برای اعلام وفاداری نسبت به امام خمینی دست به تظاهرات زده بودند.
۱۴- محکوم کردن سرکوب و کشتار مردم تبریز در ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ که به عنوان چهلم شهدای ۱۹ دی قم برگزار شده بود. در بخشی اطلاعیه جامعه روحانیت مبارز به تاریخ ۳۰/۱۱/۱۳۵۶ در این باره میخوانیم:
اقدام دلیرانه علمای معظم و مردم شرافتمدانه تبریز که به دعوت مراجع تقلید همراه با عموم مردم مسلمان ایران برای دفاع از حریم اسلام و قرآن و به منظور بزرگداشت چهلمین روز شهدای قم به پاخاسته بودند، با کمال تأسف به دست عمال حکومت به حادثه خونینی مبدل شد و تلفات و خسارات فراونی به بار آورد… ما این فاجعه دردناک را به حضور حضرت ولی عصر- ارواحنا الفداه-… تسلیت میگوئیم و امیدواریم مجاهدات ملت مصمم و بیدار ما با هدایت علمای اسلام و همکاری عموم برادران مسلمان تا مرحله پیروزی ادامه یابد و جنایتکاران حادثهآفرین به کیفر خود برسند (والیالله المشتکی)(شیرخانی: ۳۵۴-۳۵۳).
۱۵- زنده نگهداشتن یاد شهدا و کانون مبارزه برای استمرار نهضت اسلامی در مقابله با استبداد در اعلامیه جامعه روحانیت به مناسبت آغاز سال ۱۳۵۷ میخوانیم.
ما سال نو را با احساس عمیقی از احترام به شهیدان قم و تبریز و همدردی با خانوادههای مصیبتزده آنان و با اعلام شور و شوق بیشتر به ادامه مبارزه ملت با استبداد و ظلم و فساد و تجدید پیمان عمیق با خدا و قرآن و آیین خدا- که آئین فضیلت و آزادی و عدالت است- آغاز میکنیم…
۱۶- بهرهگیری از ایام مذهبی مانند محرم، صفر، دهه فاطمیه و ماه مبارک رمضان، برای تداوم نهضت امام خمینی.
۱۷- محکوم کردن فاجعه به آتش کشیدن حدود ۴۷۷ نفر در سینما رکس آبادان که به تماشای فیلم گوزنها رفته بودند. جامعه روحانیت مبارز مسئولیت اصلی این فاجعه را مستقیماً متوجه دولت استبدادی محمدرضا پهلوی کرد و تلاش رژیم در ارتجاعی معرفی کردن نیروهای مذهبی را خنثی نمود. رژیم پهلوی سعی داشت تا با تبلیغات خود، نیروهای مذهبی را عامل این حادثه معرفی کند و آنها را مخالف سینما و مظاهر تمدن جدید بنمایاند که نتیجهای از عملکرد خود جز علیه خود رژیم نگرفت.
۱۸- حمایت از اعتصاب عمومی دانشآموزان علیه رژیم پهلوی و محکوم کردن کشتار دانشآموزان توسط رژیم با آغاز مدارس در مهرماه ۱۳۵۷ در بخشی از اطلاعیه جامعه روحانیت آمده است:
جامعه روحانیت تهران استقرار سرنیزه و پلیس در خیابانها و برابر مدارس را که منتهی به کشتار و ضرب و جرح فرزندان پاک و جگرگوشهگان معصوم این ملت میگردد، محکوم میکند. ضمن ابراز تشکر، از همدردی همگانی و اعتصاب و احساسات پرشکوه و پاک و آگاهنه نوجوانان دبیرستانی را تقدیر می کند.
۱۹- بزرگداشت یاد شهدای ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ و حمایت از مبارزات مردم درسایر استانها و نقاط کشور در اطلاعیه جامعه روحانیت مبارز به مناسب چهلم شهدای ۱۷ شهریور میدان ژاله تهران و سالگرد شهادت حاج آقامصطفی خمینی، با بیان کشتار رژیم در کرمانشاه، مهاباد، بانه، سنندج، خرمآباد، آمل، بابل، تبریز و دیگر شهردها و فشار رژیم برای خروج امام خمینی از نجف اشرف، در اعتراض به این جنایات و رفتار ضداسلامی و ضدآزادی و نوکر مآبانه حکومتهای ضدمردمی در ایران، عراق و کویت، دوشنبه مهر ۲۴ مهر ۱۳۵۷ تعطیل عمومی اعلام میگردد و بار دیگر پیمان بر استمرار مبارزه تحت رهبری امام خمینی بسته میشود(دوانی، ۱۳۷۷: ۱۷۱-۱۶۹).
۲۰- هوشمندی در مقابله با هرگونه انحراف در مسیر نهضت، در این باره جامعه روحانیت مبارز، طی اطلاعیهای بر جعلی بودن، اعلامیهای که با نام برخی از روحانیان صادر شده و سالروز تولد محمدرضا پهلوی (۹ آبان) به عنوان عزای عمومی و تعطیل اعلام گردیده بود، تأکید میکند(کردی، ۱۳۸۶: ۱۰۰-۹۹).
۲۱- محکوم کردن کشتار دانشجویان و دانشآموزان در ۱۳ آبان ۱۳۵۷
۲۲- ابتکار هوشمندانه در فراخوان برای برپایی راهپیمایی تاسوعا و عاشورا در سال ۱۳۵۷ که به منزله رفراندمی غیررسمی مبنی بر فقدان مشروعیت رژیم پهلوی بود.
در اطلاعیه جامعه روحانیت مبارز، ضمن محکوم کردن کشتار مردم در ماه محرم و فجایع یزیدی رژیم پهلوی و اقدامات آن در بستن بسیاری از مساجد و مجالس عزاداری امام حسین (ع) و منع عبور و مرور با حکومت نظامی و با اشاره به ابتکار مردم مبتنی بر تکبیر در پشتبامها که صاعقهوار وجود خونخواران مستبد را لرزاند و اعتصابات و سایر اقدامات انقلابی مردم قهرمان ایران، از مردم تهران برای راهپیمایی عظیم تاسوعا و عاشورا از هشت نقطه شهر تهران دعوت میشود. در این اطلاعیه از راهپیمایان خواسته میشود با نظم و انضباط و اطاعت از مسئولان راهپیمایی، اجازه هیچگونه خرابکاری را به دست عمال رژیم ندهند(دوانی، ۱۳۷۷: ۴۹-۴۸).
تأثیر این راهپیمایی عظیم تا بدان حد بود که رهبر انقلاب اسلامی، امام خمینی طی پیامی به ملت ایران ضمن تشکر از آنان اعلام کرد:
رفراندم این دو روز برای هیچ کس ابهامی باقی نگذاشت که ملت شاه را نمیخواهد و عدم رسمیت او را با اکثریت قریب به اتفاق اعلام کرد(خمینی، ۱۳۷۸: ۴۷۸-۴۷۷).
۲۳- ابتکار هوشمندانه در انتخاب دانشگاه تهران به عنوان محل تحصن روحانیت مبارز در اعتراض به بستن فرودگاه مهرآباد توسط دولت بختیار برای جلوگیری از ورود امام خمینی. در این زمینه با آنکه یک نظر تحصن در مسجد شاه سابق (امام) در بازار را توصیه میکرد اما دانشگاه تهران انتخاب شد و تحصن زیر نظر کمیته استقبال و با نظر شهید مطهری و شهید بهشتی انجام گرفت و تعداد روحانیانی که وارد تحصن شدند از حدود ۵۰ نفر به ۲۵۰ نفر افزایش یافت و با پیوستن روحانیت دیگر شهرها تعداد آنان در دهم بهمن به بیش از دوهزار نفر رسید.
انتخاب این محل هم نشانگر استقلال روحانیت مبارز بود، زیرا آنها به هیچ یک از مراکز خارجی مانند سفارت انگلیس در مشروطه نرفتند و از بعد تبلیغاتی ناشی از حضور در دانشگاه بهره لازم را به دست آوردند. روحانیون متحصن اعلام کردند:
از این محل مقدس در کنار برادران دانشجوی خود، ندای حقطلبانه خود را به گوش جهانیان خواهیم رساند: برقرار باد جمهوری اسلامی به رهبری امام خمینی.
-
- اداره کمیته استقبال از امام خمینی که در سوم بهمن ۱۳۵۷ تشکیل شد، سرپرستی، سخنگویی، امور انتظامی و تبلیغات این کمیته توسط روحانیت مبارز انجام میشد.
۲۵- هوشمندی در طرد منحرفان بویژه سازمان مجاهدین خلق جهت جلوگیری از به دستگیری کمیته استقبال توسط آنان. از آنجا که بنا بود اداره مراسم استقبال توسط مجاهدین خلق صورت گیرد و خانواده برخی از قربانیان مجاهدین خلق به امام خیرمقدم بگویند: اعضای جامعه روحانیت از این تصمیمگیری بسیار ناراحت شدند و آقایان کروبی، معادیخواه، محلاتی، ناطق نوری و شهید مطهری با حاج احمد خمینی تلفنی صحبت و اعتراض کردند به گفته حجهالاسلام والمسلمین ناطق نوری، مهمترین تأثیر را شهید مطهری در جلوگیری از به دستگیری مراسم توسط مجاهدین خلق داشت، شهید مطهری در حالی که از موضوع به شدت عصبانی بود به حاجاحمد خمینی میگوید:
به امام بگویید مطهری میگوید اگر فردا شما بیایید و تریبون بهشت زهرا دست مجاهدین خلق باشد، من دیگر کاری با شما نخواهم داشت!(خاطرات حجه الاسلام ناطق نوری: ۱۴۹).
-
- همکاری با سایر گروههای روحانیون مبارز در شهرستانها به ویژه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و جوانان انقلابی و دانشگاهی و نقش آفرینی در صحنههای مختلف انقلاب اسلامی تا پیروزی در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷.
گفتار دوم: عملکرد جامعه روحانیت مبارز بعد از انقلاب اسلامی
پس از پیروزی انقلاب اسلامی
با پیروزی انقلاب اسلامی اعضای جامعه روحانیت مبارز در همه صحنههای انقلاب اسلامی، حضوری فعال داشتند و به مقابله با بحرانهای حادث بر انقلاب پرداختند. آنان با پذیرش مسئولیتهای حساس در نظام جمهوری اسلامی، تلاش وافری برای تثبیت این نظام به عمل آوردند. رئوس برخی از مهمترین فعالیتهای جامعه روحانیت مبارز پس از پیروزی انقلاتب اسلامی به قرار زیر است:
۱- مقابله با بحرانهای ناشی از فروپاشی ساختار نظام سیاسی گذشته و ضرورت شکلگیری ساختار جدید در دوره گذار از رژیم پهلوی به رژیم جمهوری اسلامی. در این زمینه کشور با بحرانهای مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی روبرو بود. از تلاشهای عوامل رژیم گذشته تا گروههای سیاسی و مشکلات قومی تا مصادرههای اموال و تصرف زمینها، مشکلات ارتش و نیروهای انتظامی، توطئه کودتا و مشکلات مربوط به سیاستهای غیر انقلابی دولت موقت مهندس بازرگان و مانند آن در این باره میتوان یاد کرد. با توجه به رهبری انقلاب از سوی روحانیت، انتظار مردم این بود که آنان برای چالشها، معضلات و بحرانهای پس از پیروزی راه حل مناسب جستجو کنند.
۲- تلاش برای تثبیت نظام نوپای اسلامی و تامین امنیت ملی.
در این زمینه اعضای جامعه روحانیت مبارز با حضور و سرپرستی در کمیتههای انقلاب اسلامی، سعی وافری برای سامان بخشی به امور امنیت اجتماعی به عمل آوردند. آیتالله محمد رضا مهدوی کنی با حکم امام خمینی یک روز پس از پیروزی انقلاب اسلامی ۲۳/۱۱/۱۳۵۷ سرپرستی کمیتههای انقلاب اسلامی را بر عهده گرفت و اکثر مسئولان کمیتههای ۱۴ گانه تهران از اعضای جامعه روحانیت مبارز بودند. از سوی دیگر برخی از اعضای برجسته جامعه در شورای انقلاب فعال بودند، همچنین باید از نقش برجسته شهید محلاتی در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عنوان نماینده امام خمینی یاد کرد(سلیمی بنی، ۱۳۸۸: ۱۶۸).
۳- تبلیغ و آگاهی بخشی در مورد نوع نظام سیاسی در آستانه رفراندم نوع رژیم. در این باره اعضای جامعه در سخنرانیها، مصاحبههای مطبوعاتی و رادیو و تلویزیونی به پیروی از امام خمینی بر رژیم، «جمهوری اسلامی؛ نه یک کلمه زیاد و نه یک کلمه کم» تاکید میکردند. آنان آگاهانه با توجه به اهداف اسلامی مردم و انقلاب، نظامهای دیگر از جمله جمهوری دموکراتیک اسلامی، جمهوری دموکراتیک و دموکراتیک سوسیالیستی را نفی میکردند. سرانجام مردم با ۲/۹۸٪ آراء رژیم جمهوری اسلامی را پذیرفتند.
۴- تلاش برای تدوین و تصویب قانون اساسی. در این زمینه جامعه روحانیت با ایجاد ائتلاف بزرگ به همراه نه تشکل و نهاد دیگر، نامزدهای مورد نظر خود را برای خبرگان قانون اساسی معرفی نموده، مردم را به شرکت در انتخابات فرخواندند. آنان به پیروی از امام خمینی با توطئه انحلال مجلس خبرگان مقابله کردند و در جریان تصویب قانون اساسی در مجلس خبرگان، اعضای این جامعه در آن مجلس بویژه شهید بهشتی، برای تصویب اصل ولایت فقیه تلاش گستردهای انجام دادند. آنان همچنین مردم را به شرکت در همهپرسی قانون اساسی تشویق کردند که با ۳۲۹/۶۸۰/۱۵ رأی موافق به تصویب نهایی ملت ایران رسید.
۵- بزرگداشت حوادث انقلاب مانند ۱۵ خرداد، ۱۷ شهریور و مانند آن و مراسم شهدای انقلاب اسلامی مانند ۷ تیر و ۸ شهریور و مانند آن.
۶- حمایت از نامزدی ابوالحسن بنیصدر برای ریاست جمهوری.
این اقدام جامعه که از اشتباهات بزرگ آن به حساب میآید با توجه به هواداری شهید محلاتی اولین دبیر جامعه روحانیت از بنیصدر و رأی مثبت بنیصدر (از ۲۱ نفر، ۱۷ رأی) در شورای مرکزی جامعه روحانیت صورت گرفت.
یادآورد میشویم که آیتالله مهدوی کنی که در آن زمان وزیر کشور بود، از مخالفان بنیصدر محسوب میشد، حزب جمهوری اسلامی نیز پس از اینکه جلالالدین فارسی با طرح افغانی الاصل بودن کنار رفت، دکتر حسن حبیبی را به همراه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم نامزد کرد. متأسفانه تلاشهای شهید بهشتی که چندین بار به جلسه جامعه روحانیت در ولیآباد آمد و اصرار داشت که جامعه فریب ظاهر را نخورد نیز کارساز نشد. شهید بهشتی اعلام کرد که ممکن است انقلاب لطمه بخورد، اما مخالفتهای ایشان از سویی به رقابت بین شهید بهشتی و بنیصدر تفسیر شد و از سوی دیگر با توجه به تعهد و ضمانت بنیصدر به جامعه روحانیت مبارز و تلاش بنیصدر برای جلب اعتماد شهید محلاتی، به نتیجه نرسید( کردی: ۱۳۹).
یادآورد میشویم امام خمینی در آن مقطع با نامزدی روحانیان برای ریاست جمهوری موافق نبودند. لذا از بین آنان کسی کاندیدا نبود.
۷- بازگشت جامعه روحانیت به ائتلاف بزرگ در انتخابات اولین دوره مجلس شورای اسلامی. آنان پس از شکافی که در جریان انتخابات ریاست جمهوری با ائتلاف قبلی در مجلس خبرگان قانون اساسی داشتند، دوباره به ائتلاف پیوستند و نتیجه آن نیز پیروزی در اکثر کرسیهای مجلس شورای اسلامی بود، همچنین آیتالله هاشمی رفسنجانی عضو برجسته و مؤسس جامعه به ریاست مجلس انتخاب شد.
۸- پذیرش نخستوزیری در شرایط بحرانی پس از شهدات محمدعلی رجایی و محمدجواد باهنر. پس از جنایت منافقین در ۸ شهریور ۱۳۶۰، آیتالله مهدوی کنی با موافقت امام خمینی و معرفی شورای موقت ریاست جمهوری، نخستوزیری را برعهده گرفت. مجلس شورای اسلامی در جلسه مورخ ۱۱ شهریور ۱۳۶۰ از بین ۱۹۶ نفر نماینده حاضر با ۱۷۸ نفر موافق رأی اعتماد خود را به ایشان داد(هاشمی رفسنجانی: ۲۲۲-۲۲۱).
۹- تلاش برای ایجاد وحدت بین نیروهای طرفدار انقلاب و ورفع اختلافات؛ مثلاً بین برخی کمیتهها، امام جماعت و هیئت امناء مساجد و پایگاههای بسیج و در سطح کلان نیز به تلاش برای وحدت مجدد با مجمع روحانیون مبارز میتوان اشاره کرد.
۱۰- حضور فعال در صحنه همه انتخابات پس از پیروزی انقلاب اسلامی با معرفی نامزد، ائتلاف با گروههای همسو و هدایت آنها اعم از انتخابات مجلس خبرگان، شورای اسلامی، ریاست جمهوری و شهر و روستا. با توجه به اهمیت مطلب این بخش جداگانه در ادامه خواهد آمد.
۱۱- حمایت از انقلاب فرهنگی در دانشگاهها.
از آنجا که گروه های سیاسی عمدتاً مسئلهدار، دانشگاهها را ستاد عملیاتی خود قرار داده بودند و دانشگاهها محل درگیری، شورش و اعتصاب شده بود و مهمتر اینکه تحول اساسی نیز در برنامههای آموزشی مراکز آموزش عالی متناسب با نیازهای انقلاب اسلامی ایجاد نشده بود، شورای انقلاب با توجه به ضرورت انقلاب فرهنگی در پی رهنمودهای امام خمینی، مراکز آموزش عالی را از ۱۵ خرداد ۱۳۵۹ تعطیل اعلام کرد که تا سال ۱۳۶۲ ادامه داشت. جامعه روحانیت مبارز در این زمینه با انتشار اطلاعیهای، پشتیبانی قاطع خود را اعلام داشته و خواهان ایجاد تحول بنیادی در جهت انطباق برنامههای دانشگاهی و مراکز آموزشی جمهوری اسلامی ایران با موازین اسلامی و حرکت در مسیر انقلاب اسلامی ایران شد.
۱۲- حمایت از قطع رابطه ایالات متحده آمریکا با ایران در تاریخ ۱۹/۱/۱۳۵۹ به پیروی از امام خمینی.
۱۳- محکوم کردن تجاوزات رژیم بعثی قبل از آغاز رسمی جنگ و مشارکت اعضای جامعه روحانیت مبارز در دفاع از تمامیت ارضی کشور در حوزههای کلان فرماندهی، تصمیمگیری، شورای عالی دفاع و حضور در جبههها در طول ۸ سال جنگ تحمیلی. در این زمینه جامعه دو عضو برجسته خود یعنی شهید محلاتی و شهید شاهآبادی را تقدیم ایران اسلامی کرد.
۱۴- حضور فعال در ارکان مختلف نظام جمهوری اسلامی، اعم از شورای انقلاب، نهاد رهبری، قوای سهگانه، نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران، مجمع تشخیص مصلحت نظام، شورای نگهبان، خبرگان رهبری، شورای عالی انقلاب فرهنگی، شورای عالی امنیت ملی، حوزههای علمیه، دانشگاهها و مراکز آموزش عالی، نمایندگی ولی فقیه در استانها و نمازهای جمعه.