Woolgar, L. (2007). New institutional policies for university–industry links in Japan. Research Policy, 36, 1262.
آذر، ع.، و مؤمنی، م. (۱۳۸۹). آمار و کاربرد آن در مدیریت (نسخه ۳، جلد ۲). تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت)، ۲۹، ۲۹۹، ۳۳۰.
احمدی، ف.، نصیریانی، خ.، و اباذری، پ. (۱۳۸۷). تکنیک دلفی: ابزاری در تحقیق. مجلۀ ایرانی آموزش در علوم پزشکی، ۸ (۱)، ۱۷۵.
اسلامی، ا. (۱۳۷۳). نظریه‏هایی که می‏توانند نزدیک شوند. دومین کنگرۀ سراسری توسعۀ ارتباط صنایع با مراکز آموزشی و پژوهشی (ص. ۵۵). فردوسی: کنگرۀ سراسری توسعۀ ارتباط صنایع با مراکز آموزشی و پژوهشی.
اندریسن، آ. (۱۳۸۴). بازاریابی تغییرات اجتماعی، تغییر رفتار برای ارتقای بهداشت، توسعۀ اجتماعی و محیط زیست. (ن. بلیغ، م. جوادییگانه، و م. عباسی لاخانی، مترجم) تهران: طرح آینده.

باقری‏نژاد، ج. (۱۳۸۷). سیستم ارتباط دانشگاه و صنعت برای توسعۀ فناوری در ایران، سازوکارها و پیشنهادها. سیاست علم و فناوری، ۱، ۱-۸.
پزشکی راد، غ.، و فعلی، س. (۱۳۸۹). چالش‏ها و راهکارهای فرآوری، بازاریابی و صادرات زعفران: کاربرد فن دلفی. ۴ (۱)، ۱۴۶.
پورعزّت، ع.، قلی‏پور، آ.، و ندیرخانلو، س. (۱۳۸۹). تبیین موانع کارآفرینی دانشگاهی و تجاری‏سازی دانش در دانشگاه تهران. سیاست علم و فناوری، ۴، ۷۳.
توفیقی داریان، ج. (۱۳۸۵). آسیب‏شناسی مبانی ارتباط دانشگاه و صنعت. فصلنامۀ آموزش مهندسی ایران، ۳۴، ۲۳.
جبل‏عاملی، م.، و آزادگان‏مهر، م. (۱۳۸۹). الگوی حمایت از شکل‏گیری شرکت‏های انشعابی دانشگاهی، با سازوکار سرمایه‏گذاری خطرپذیر؛ مطالعۀ موردی: دانشگاه علم و صنعت ایران. فصلنامۀ علمی ـ پژوهشی سیاست علم و فناوری، ۳ (۱)، ۱۵-۱۶.
حق شناس فرد، م.، و زیودار، م. (۱۳۸۹). ارتباط دانشگاه و صنعت ـ چالش ها و راهکارها. مجلۀ مهندسی شیمی ایران، ۹، ۴۴.
خاکی، غ. (۱۳۸۴). روش تحقیق با رویکردی به پایان‏ نامه‏نویسی (جلد ۲). تهران: انتشارات بازتاب.
خالقی بایگی، م. (۱۳۸۵). نقش و جایگاه صنعت مشاوره در پویا کردن ارتباط صنعت و دانشگاه. پایان‏نامۀ کارشناسی ارشد رشتۀ مدیریت بازرگانی ، ۳-۴; ۱۶۵. تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
دانایی‏فرد، ح.، الوانی، س. م.، و آذر، ع. (۱۳۸۶). روش‏شناسی پژوهش کیفی در مدیریت: رویکردی جامع (نسخه ۲). انتشارات صفار ـ اشراقی.
دلاور، ع. (۱۳۷۸). مبانی نظری و عملی پژوهش در علوم انسانی و اجتماعی. انتشارات رشد.
رضائیان، ع. مبانی سازمان و مدیریت. سمت.
زارعی متین، ح. (۱۳۷۸). روش‏های تغییر فرهنگ سازمانی. دانش مدیریت، ۴۶، ۱۱۰-۱۲۳.
زارعی متین، ح. (۱۳۷۸). شیوه‏های نوین در مدیریت رفتار سازمانی. مجلۀ مجتمع آموزش عالی قم، ۳، ۱۲۳-۱۳۳.
زارعی، ح. (۱۳۷۷). همکاری دانشگاه و صنعت ـ تحلیل سیستمی. پایان‏نامۀ کارشناسی ارشد، رشتۀ مهندسی صنایع ، ۱-۳; ۱۰۲. تهران: دانشگاه تربیت مدرس.
شمس، م.، و رشیدیان، آ. (۱۳۸۵). بازاریابی اجتماعی: کاربرد و مزیت استفاده از آن، در آموزش مداوم پزشکی. گام‏های توسعه در آموزش پزشکی، ۳ (۱)، ۶۰.
شهابی، ح. (۱۳۷۵). ارتباط صنعت و دانشگاه. پایان‏نامۀ کارشناسی ارشد مهندسی صنایع ، ۱۲۲-۱۳۲; ۱۵۵-۱۶۳. مازندران: دانشگاه علوم و فنون مازندران.
صحرایی، ف. (۱۳۷۶). طرح موانع توسعۀ علمی ایران و نقش تعدیلی مطبوعات. پایان‏نامۀ کارشناسی ارشد رشتۀ روزنامه‏نگاری . تهران: دانشگاه آزاد، واحد مرکز.
طالبی، ک.، و زارع یکتا، م. (۱۳۸۷). آموزش کارآفرینی دانشگاهی و نقش آن در ایجاد و توسعۀ شرکت‏های کوچک و متوسط (SME) دانش‏بنیان. توسعۀ کارآفرینی، ۱، ۱۱۶-۱۲۰.
مؤمنی، م.، و فعال قیومی، ع. (۱۳۸۹). تحلیل‏های آماری با بهره گرفتن از نرم‏افزار SPSS (نسخه ۳). تهران: مؤلف.
محمدی، ب. (۱۳۸۷). درآمدی بر روش تحقیق کیفی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، ۱۳۹.
موسایی نژاد، ا. (۱۳۸۰). جایگاه واحدهای تحقیق و توسعه در نوسازی صنعت ـ چالشها و امیدها. خبرنامۀ تحقیق و توسعه، ۱۳، ۵-۸.
مینگ لو، و. (۱۳۶۹). نقش دانشگاه‏ها در پیشرفت علوم و تکنولوژی در تایوان، همکاری‏های دولت، دانشگاه و صنعت برای تکنولوژی. (م. سلیمی، مترجم) تهران: انتشارات دانشگاه صنعتی امیرکبیر، ۱۸.
هاشم‏نیا، ش.، عمادزاده، م.، صمدی، س.، و ساکتی، پ. (۱۳۸۸). روش‏های تجاری‏سازی در آموزش عالی و چالش‏های آن. فصلنامۀ انجمن آموزش عالی ایران، ۲.
هومن، ح. (۱۳۸۵). راهنمای عملی پژوهش کیفی. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت)، ۵۵-۵۶، ۸۸، ۹۲.
پیوست­ها
پرسشنامه مرحله اول:
پرسشنامه اعضای هیأت علمی:
صاحبنظر گرامی:
پرسشنامۀ پیش رو، مربوط به مرحلۀ اول تحقیقی با عنوان «بررسی موانع فردی ارتباط اعضای هیأت علمی دانشگاه با متخصصین بخش صنعت از طریق بازاریابی اجتماعی»، با بهره گرفتن از نظرات شما گرامیان می­باشد. خواهشمند است با کمال دقت به پرسش­های زیر که به صورت باز، مطرح شده ­اند پاسخ دهید. پیشاپیش از همکاری شما عزیزان در این مطالعه، که نشان از توجه حضرتعالی به امر تولید دانش است بینهایت متشکریم.
رضا طاهری
دانشجوی کارشناسی ارشد
مدیریت بازرگانی
۱ ـ به نظر شما، چرا یک عضو هیأت علمی دانشگاه، باید با متخصصین بخش صنعت، ارتباط برقرار کند؟ به عبارت دیگر، چه نیازی به برقراری این ارتباط وجود دارد؟
۲ ـ به نظر شما، ارتباط، باید چه ویژگی­هایی داشته باشد تا عضو هیأت علمی دانشگاه، راغب به برقراری آن باشد؟
۳ ـ به نظر شما، به چه طریق و از چه کانال­هایی می­توان این ارتباطات را برقرار و تسهیل کرد؟
۴ ـ به نظر شما چه موانعی در اعضای هیأت علمی، وجود دارد که مانع برقراری ارتباط با متخصصین بخش صنعت می­ شود؟
۵ ـ چه موانع دیگری (به جز مواردی که به خود شخص بازمی­گردد و در سؤال قبل، پرسیده شد) ارتباط اعضای هیأت علمی دانشگاه­ها و متخصصین بخش صنعت را سد می­ کند؟
در پرسشنامه مرحله اول مربوط به متخصصین بخش صنعت نیز همین سؤالات تکرار شده است با این تفاوت که «متخصصین صنعت» جایگزین «اعضای هیأت علمی» در سؤالات می­ شود.
پرسشنامه مرحله دوم:
در مرحله دوم که مرحله جمع­بندی است؛ همین سؤالات بعلاوه پاسخ­های داده شده به آنها، در اختیار صاحب­نظران قرار می­گیرد تا اقدام به حذف و اضافه کردن موارد و یا اصلاح آنها نمایند.
پرسشنامه مرحله سوم:
پرسشنامه اعضای هیأت علمی:
صاحبنظر گرامی:
پرسشنامۀ پیش رو، مربوط به مرحلۀ سوم تحقیقی با عنوان «بررسی موانع فردی ارتباط اعضای هیأت علمی دانشگاه با متخصصین بخش صنعت از طریق بازاریابی اجتماعی»، با بهره گرفتن از نظرات شما گرامیان می­باشد. خواهشمند است با کمال دقت، به پرسش­ها پاسخ دهید. پیشاپیش از همکاری شما عزیزان در این مطالعه، که نشان از توجه حضرتعالی به امر تولید دانش است بینهایت متشکریم.
رضا طاهری
دانشجوی کارشناسی ارشد
مدیریت بازرگانی