اسفندیار ملکیان(۱۳۹۰) در پژوهشی با عنوان بررسی رابطه بین وجه نقد نگهداری شده و عوامل تعیین کننده آن در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، به مطالعه عوامل تعیین کننده نگهداری وجه نقد پرداخت. برای برآورد مدل آماری پژوهش روش رگرسیون با بهره گرفتن از داده های تابلویی مورد استفاده قرار گرفته است. یافته های پژوهش نشان دهنده وجود رابطه منفی بین اندازه شرکت، دارایی‌های ثابت مشهود و اهرم با وجه نقد نگهداری شده می‌باشد. همچنین نتایج نشان می‌دهد که جریان‌های نقدی، سودآوری و فرصت‌های رشد رابطه مثبت با وجه نقد نگهداری شده دارند.
خواجوی و همکاران(۱۳۹۱) به این نتیجه رسیدند که بین کیفیت اقلام تعهدی و سطح نگهداری دارایی های نقدی رابطه مثبت و غیرمعنی‌دار ولی بین کیفیت اقلام تعهدی اختیاری و غیراختیاری با سطح نگهداری دارایی‌های نقدی، به ترتیب رابطه منفی و معنی‌دار و منفی و غیرمعنی‌دار وجود دارد نتیجه گیری نمودند که شرکت‌های بزرگتر و شرکت‌های دارای سایر دارایی‌های نقدی جایگزین وجه نقد، میزان وجه نقد کمتری نگهداری می‌کنند و بالعکس شرکت‌های دارای میزان بازدهی بیشتر بر روی وجه نقد، میزان وجه نقد بیشتری نگهداری می‌کنند.
۲-۳-۲ پیشینه خارجی
مایرز و ماجلوف(۱۹۸۴) بیان می‌کنند که عدم تقارن اطلاعاتی در شرکتهایی که ارزش آن ها بیشتر بر اساس فرصت‌های رشدشان تعیین می‌شود، بیشتر بوده و به علت اینکه در چنین شرکتهایی هزینه سرمایه بالا است، بنابرین انتظار می‌رود وجه نقد بیشتری نگه داری کنند. گیدز و اپلر(۱۹۹۶) و استاس و مایر(۱۹۹۶) به این نتیجه رسیدند که در شرکت‌های دارای بدهی‌های با سررسید کوتاه تر و بدهی بانکی کمتر، عدم تقارن اطلاعاتی بیشتر بوده و انتظار می‌رود که این شرکت‌ها میزان وجوه نقد بالایی نگهداری کنند.
فریرا و ویللا (۲۰۰۴) عوامل مؤثر بر وجه نقد را در نمونه‌ای از شرکت‌های کشورهای اتحادیه اروپا بررسی نمودند. نتیجه گیری نمودند که موجودی نقد به طور مثبتی تحت تـأثیر فرصت های سرمایه‌گذاری و جریان‌های نقدی و به طور منفی تحت تأثیر نقد شوندگی دارایی‌ها، اهرم مالی واندازه قراردارد. بدهی بانکی و موجودی نقد نیز با یکدیگررابطه منفی دارند و مؤید این است که روابط نزدیک بانکی شرکت‌ها را قادر می‌سازد که موجودی نقد کمتری با انگیزه احتیاطی نگهداری نمایند.
اجان داملو و همکاران (۲۰۰۷) در مقاله خود با عنوان تعیین کننده های نگهداری وجه نقد به بررسی عوامل تعیین کننده وجه نقد پرداختند. نتیجه گیری نمودند که مدیران نسبت وجه نقد بالاتری را به شرکت‌های کوچکتر، با هزینه پژوهش و توسعه بالاتر، سرمایه درگردش خالص کمتر و اهرم کمتر تخصیص می‌دهند. بنابرین، نسبت بالاتر وجه نقد با دشواری بالا بردن سرمایه خارجی و کاهش قابلیت در دسترس بودن وجه نقد از منابع داخلی همبستگی دارد. نتایج آن ها همچنین بیان نمود که تجزیه و تحلیل نسبت وجه نقد مازاد که به عنوان اختلاف بین وجه نقد واقعی و پیش‌بینی شده تعریف شده است، نشان می‌دهد که شرکت‌ها به طور متوسط وجه نقد کمتری نسبت به آنچه توسط تئوری مبادلاتی پیشنهاد شده نگهداری می‌کنند.
لیو و چانگ(۲۰۰۸) در پژوهشی که با نام تعیین کننده ها و ارزش نهایی نگهداری وجه نقد شرکت‌ها انجام دادند، به مقایسه اثر محدودیت های مالی و حاکمیت شرکتی بر نگهداری وجه نقد شرکت در شرکت‌های سهامی عام آمریکا پرداخته‌اند. نتیجه گیری نمودند که بدون توجه به محدودیتهای مالی، شرکت‌های دارای حاکمیت شرکتی خوب، در مقایسه با شرکتهایی که از لحاظ حاکمیت شرکتی ضعیف هستند، وجه نقد بالاتری نگهداری می‌کنند به علاوه، این نتایج این گونه بیان می‌کند که نگهداری وجه نقد شرکت‌های محدود از لحاظ مالی که حاکمیت شرکتی خوبی دارند در مقایسه با بقیه حالات بالاترین مقدار می‌باشد.
بایون در سال( ۲۰۰۸) رابطه میان انعطاف پذیری مالی و ساختار سرمایه شرکت‌ها را مورد بررسی قرارداد و از مراحل چرخه عمر شرکت‌ها به عنوان جانشینی برای تعریف انعطاف پذیری مالی استفاده کرد نتایج پژوهش نشان داد که شرکت‌های مرحله تولد به منظور تأمین مالی، سهام منتشر می‌کنند و اهرم کمی را نگهداری می نمایند. شرکت‌های مرحله بلوغ از منابع داخلی استفاده می‌کنند و اهرم متعادلی دارند
گارسیا ودیگران(۲۰۰۹) با بهره گرفتن از نمونه‌ای متشکل از شرکت‌های بورس سهام اسپانیا، اثرکیفیت حسابداری را برموجودی وجه نقد شرکت بررسی کردند. نتیجه گیری نمودند که شرکت‌های با کیفیت اقلام تعهدی بالا در مقایسه با شرکت‌های با کیفیت اقلام تعهدی پایین، سطوح پایین‌تری از وجه نقد نگهداری می‌نمایند. یافته ها نشان می‌دهد که با افزایش بدهی بانکی موجودی نقد افزایش یافته و شرکت‌های با جریان نقدی بالاتروجه نقد بیشتری نگهداری می‌نمایند.
اتوکایت و مولای(۲۰۱۰) به بررسی تاثیر وجه نقد نگهداری شده و مدیریت سرمایه در گردش بر ارزش شرکت در بورس اوراق بهادار فرانسه پرداخت. آن ها بیان کردند که اگرچه شرکت‌ها هرروز برای برنامه‌ریزی کوتاه مدت تصمیم‌گیری می‌کنند اما موضوع ارزش شرکت مقوله‌ای است که در زمره برنامه های بلندمدت شرکت‌ها مطرح می‌شود. شواهد به دست آمده اثبات کرد که سهام‌داران وجه نقد نگهداری شده و سرمایه در گردش را کمتر از واقعیت ارزیابی کرده‌اند.
جی یانگ و همکاران(۲۰۱۱) در پژوهشی با عنوان عوامل مؤثر بر نگهداشت وجه نقد: بررسی تجربی در صنعت رستوران، به بررسی عوامل تاثیرگذار بر سطح نگهداری وجه نقد پرداختند. نتیجه گیری نمودند که شرکت‌های رستوران با فرصت‌های سرمایه گذاری بیشتر تمایل بیشتری به نگهداری وجه نقد دارند. ازطرفی دیگر شرکتهایی که سطح نقدینگی، هزینه سرمایه و پرداخت سود سهام بالاتری دارند، وجه نقد کمتری را نگهداری می‌کنند.
لوئیس و همکاران(۲۰۱۱) به این نتیجه رسیدند که محافظه کاری حسابداری با میزان استفاده کاراتر از میزان نگهداشت وجه نقد در ارتباط بوده واین مطلب بیانگر این امر است که محافظه کاری حسابداری می‌تواند جایگزینی برای نظارت بیرونی بر شرکت بوده و هزینه های تعارض نمایندگی بین مدیران و سهام‌داران را کاهش دهد.
فیو و پایلز(۲۰۱۲) به این نتیجه رسیدند که شرکت‌های دارای کاهش در رتبه بندی اعتباری در مقایسه با شرکت‌های بدون تغییر در رتبه‌بندی اعتباری، به طور تقریبی مبادرت به افزایش ۳ درصدی نگهداشت وجه نقد به کل دارایی‌های غیر نقدی می‌کنند.
ال نجار(۲۰۱۲) در پژوهشی با عنوان عوامل مالی تعیین کننده نگهداری وجه نقد شواهدی از برخی بازارهای نوظهور، به بررسی عوامل مؤثر بر نگهداری وجه نقد(ساختار سرمایه و سیاست تقسیم سود) در کشورهای در حال توسعه(برزیل، هند، روسیه و چین)پرداخته و نتایج به دست آمده از آن را با کشورهای انگلستان و آمریکا مقایسه نمود. نتیجه گیری نمود که ساختار سرمایه و سیاست تقسیم سود بر نگهداری وجه نقد تاثیرگذار است، و شباهت هایی بین کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه در رابطه با فاکتورهای تاثیرگذار بر روی نگهداشت وجه نقد وجود دارد.
.
فصل سوم
روش‌شناسی تحقیق
