رسانه های سراسری مثل روزنامه ها و تلویزیون اطلاعات اندکی و با جزئیات مختصر با فعالیت های مسئولیت اجتماعی ارائه می‌دهند، از این رو بهترین منبع گردآوری اطلاعات داخلی باشگاه ها که به طور وسیع تخصصی باشگاه را به جامعه منتقل می‌کند، وب سایت های رسمی باشگاه ها هستند اگرچه سایت های باشگاه ها از نظر کمی و کیفی اطلاعات متفاوتی ارائه می‌دهند، صفحه های اینترنتی به عنوان کانال های ارتباطی قلمداد می‌شوند که اطلاعات رسمی و غیر قابل تغییر در اختیار می‌گذارند. وب سایت باشگاه ها اطلاعات جامعی از فعالیت های باشگاه در اختیار کسانی می‌گذارد که علاقه مند به پیگیری فعالیت های باشگاه هستند (وان،۲۰۰۱).
فعالیت های باشگاه های فوتبال در جامعه با یکدیگر مشابه هستند و فقط درجه ی مشارکت باشگاه ها بسته به قدرت مالی و امکانات باشگاه متفاوت است (روسکا،۲۰۱۱). والکر و پرنت (۲۰۱۰) مشارکت اجتماعی ورزشی باشگاه ها را بر حسب عنوان های متفاوت برنامه ها طبقه بندی کرده‌اند: برنامه های آموزشی، برنامه های ورزشی، برنامه های اجتماعی، برنامه های فرهنگی، برنامه های خانوادگی، برنامه های سلامتی و برنامه های خیریه (وان،۲۰۰۱).
باشگاه های فوتبال و جامعه
اصول مسئولیت اجتماعی روی این واقعیت تأکید می‌کند که باشگاه های فوتبال باید متوجه تأثیر خود بر جامعه باشند و در برابر جامعه مسئولیت پذیر باشند. وادوک[۲۳] (۲۰۰۴) بر این باور است که مسئولیت اجتماعی به توصیف رابطه ی یک سازمان با مردم و ذی نفعان آن می پردازد (وادوک،۲۰۰۴). با انجام فعالیت های مسئولیت اجتماعی، باشگاه فوتبال ارتباطش را با شهروندان اجتماع قوی تر می‌کند (وان،۲۰۰۷) و در نتیجه حمایت هواداران از باشگاه بیشتر می شود. یکی از مهمترین ارجاعات مسئولیت اجتماعی برای باشگاه فوتبال همین حمایت افزایش یافته هواداران است که پس از طی یک مسیر طولانی، باشگاه می‌تواند از طریق فروش بیشتر و بهتر به هواداران درآمد بیشتری کسب کند. از طریق مسئولیت اجتماعی باشگاه های فوتبال می‌توانند به پیشرفت جامعه ای که به آن تعلق دارند کمک کنند. این پیشرفت می‌تواند در زمینه‌های اقتصادی، محیطی و اجتماعی رخ دهد (روسکا،۲۰۱۱). هواداران یک باشگاه عمدتاًً به اجتماعی که شهر، ناحیه، کشور و یا حتی قلمرو بین‌المللی باشد تعلق دارند. باشگاه فوتبال سعی در حمایت هواداران دارد که یکی از راه های توجه به هواداران و حمایت از آن ها توجه به مشارکت اجتماعی است (روسکا،۲۰۱۱).
اهیمت مسئولیت اجتماعی باشگاه های فوتبال
مسئولیت اجتماعی بخشی از حرفه ی اخلاقی باشگاه فوتبال است. نویسندگان و مؤلفان بسیاری مأموریت یک سازمان را با اخلاقیات پیویند می‌دهند و آن را به سه فاکتور اقتصادی، محیطی و اجتماعی ربط می‌دهند.
لازم به ذکر است که هدف اصلی یک باشگاه فوتبال افزایش آسایش و رفاه خود چه در غالب موفقیت در زمین بازی و چه در فعالیت های خارج از زمین بازی اش است، ذکر این موضوع مهم است که رفاه یک باشگاه فقط سابقه ی یک تیم نیست بلکه ثبات مالی تکنیکی و تجاری آن تیم را هم شامل می شود. تلاش شدید برای رسیدن به موقعیت ورزشی و عملکرد حرفه ای برتر باعث شده است که بسیاری از باشگاه ها علاقه ی چندانی به اخلاقیات نشان ندهند. بسیاری از باشگاه ها به دنبال کسب جوائز، پول و هوادار هستند و از این موضوع غافلند که این اهداف به واسطه گرایش فعالیت های باشگاه به مسئولیت اجتماعی قابل دستیابی هستند (وان،۲۰۰۱).
داشتن عملکرد خوب و افزایش هوادار مهم هستند اما یک باشگاه فوتبال با این هدف که در برابر اجتماع مسئول باشد، نباید فقط به استانداردهای ورزشی و اقتصادی توجه کند بلکه باید به استاندارهای اخلاقی، اجتماعی و معنوی هم توجه کند (روسکا،۲۰۱۱).
تاریخچه مسئولیت اجتماعی در فوتبال
جالب است بدانیم که از نخستین روزهایی که فوتبال سازماندهی شد یعنی از قرن نوزدهم، رد پای مسئولیت اجتماعی نیز در فوتبال مشاهده می شود. بیش از صد و پنجاه سال پیش مردم بدون فکر کردن به مسئولیت اجتماعی تصمیمات اخلاقی می گرفتند. آندرو کارنگی[۲۴] اولین کسی بود که در رابطه با مسئولیت اجتماعی نوشت، اما قبل از اینکه کارنگی کتابش را با عنوان “انجیل ثروت” منتشر کند باشگاه های فوتبال وجود داشتند و بسیاری از آن ها در جامعه مشارکت داشتند. اولین باشگاه های فوتبال در جوامع انگلیسی و سپس در اروپا توسط کلیساها، شرکت ها و مدارس همگانی پایه گذاری شدند (ماسون،۱۹۸۱).
فوتبال و کلیسا
از نظر کلیساها، فوتبال عالی ترین راه برای کمک به پسران بی خانمان بود. آن ها بچه ها و نوجوانان را از خیابان ها به کلیساها می آوردند. باشگاه های فوتبالی مثل اورتون[۲۵]، استون ویلا[۲۶]، فولهام[۲۷] یا ساوثهمتون[۲۸] که کلیساها آن ها را پایه گذاری کردند، باشگاه هایی بودند که در ترکیب تیم خود ار پسران بی خانمان استفاده می‌کردند (باسینوین،۲۰۰۶). با بازی در باشگاه های کلیسا، پسران بی خانمان غذایی برای خوردن پیدا می‌کردند و از امکان داشتن فعالیت اجتماعی با دیگر افراد برخوردار می شدند می توانستند خود را در گروهی از افراد کامل کنند. آن ها همچنین یاد می گرفتند که چه طور بخوانند و بنویسند شانسی که آن ها هرگز از زندگی در خیابان به دست نمی آوردند (روسکا،۲۰۱۱).
شرکت ها و فوتبال
شرکت ها تیم های فوتبال خود را سرگرم کردن کارمندان شان در سال ۱۸۷۷ تأسیس کردند (اسچولز،۲۰۰۰). در عصر انقلاب صنعتی بریتانیا، کارگران که هیچ وقت آزادی برای خود نداشتند زندگی سختی داشتند. کارکردن سخت بود و امکانات کارکنان بخش صنعتی برای سرگرم شدن مستی در میخانه ها بود. تشکیلات اقتصادی متوجه خطر جامعه کارگران الکلی شدند و به جستجوی راه حلی برای کمک به کارگران برای دور ماندن از مشروبات الکلی و استفاده بهتر از اوقات فراغت شان پرداختند. به زودی تشکیلات اقتصادی باشگاه های فوتبال که کارگران می توانستند در آن بازی کنند و اوقات فراغت خود را بهتر سپری کنند تأسیس شدند. فوتبال همچنین به تمدد اعصاب کارگران بعد از یک هفته کاری سخت کمک می کرد و یک امتیاز برای کارفرمایان بود؛ چرا که فوتبال به کارکنان شان نیرو می‌داد که ظرفیت بیشتری برای روز کاری بعد داشته باشند. اگر رؤسای کارخانه های “وولویچ[۲۹]” و ” نیوتن هیث لنکشایر[۳۰]” از نظر اجتماعی مسئولیت پذیر نبودند، احتمالاً باشگاه های امروزی آرسنال[۳۱] و منچستریونایتد[۳۲] وجود نداشتند. باشگاه فوتبال وست هام یونایتد[۳۳] که در سال ۱۸۹۵ در لندن تأسیس شد، مثالی ویژه است که رابطه ی بین مدیریت و کارکنانی که اعتصاب کرده بودند اصلاح کرد (باسینوین،۲۰۰۶؛ اسچولز،۲۰۰۰).
مدارس همگانی
