سلامتی تعریف یونانی آن یعنی عقل سالم در بدن سالم است، باشد با این حال، سلامتی روانی، اجتماعی، محیطی و روحی اجزاء دیگری از سلامتی می باشند. اهمیت فعالیت بدنی به عنوان بخش مکمل یک زندگی سالم گسترش یافته، به علاوه شواهد علمی از فواید سلامت بخش تمرین و ورزش در حال افزایش است. فن آوری مدرن از میزان شغل‌ها کاسته و اکثر حرفه‌ها به نیروی مغزی بیشتر از توان جسمی تکیه می کند. کارهای روزمره نظیر چمن زنی نیز مکانیزه شده، رانندگی جای پیاده روی را گرفته و کارهایی که نیازمند یک ساعت کار جسمانی بود، اینک با فشار چند ثانیه ای یک دکمه با گرفتن یک شماره تلفن انجام می شود. در نتیجه این امر، زمان بیشتری برای فعالیت های اوقات فراغت باقی می ماند. اما متأسفانه بسیاری از افراد از فعالیت‌های بی تحرک مانند تماشای تلویزیون و… در اوقات فراغت خود استفاده می کنند. اگرچه بدن انسان برای حرکت و انجام فعالیت‌های جسمانی سخت طراحی شده است. ولی ورزش هنوز به عنوان بخشی از شیوه معمولی زندگی در نیامده است (پارسا ۱۳۷۷).
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

کسب دانش و اطلاعات عمومی درباره فعالیت های جسمانی یکی از مهمترین انگیزه های داخلی برای شرکت در فعالیت های جسمانی است. کسانی که با فعالیت‌های جسمانی آشنا هستند، ارزش آن را بیشتر درک می کنند. چنین افرادی شرکت در برنامه های فعالیت جسمانی را در برنامه زندگی خود در تمام عمر در نظر می گیرند و حتی برخی این برنامه‌ها را با توجه به اطلاعات خود برنامه ریزی و ارزشیابی می کنند. به دلیل پیشرفت صنعت و زندگی ماشینی، فعالیت جسمانی روزمره شدیدا کاهش یافته است و به منظور جبران این زندگی بی تحرک، فعالیت جسمانی مربوط به بازی و تفریح و در نتیجه فعالیت‌های مرتبط با تندرستی توسعه یافتند. زندگی امروزی مجال استفاده از فعالیت‌های جسمانی طبیعی که در اعصار گذشته وجود داشت را نمی دهد. برای مثال در ایران باستان در اوایل امپراتوری رم، تمرینات جسمانی برای سربازان ضروری و اجباری بود و برنامه‌های جسمانی در جهت بالا بردن آمادگی نظامی و بنیه دفاعی انجام می شد. همانطور که اشاره شد، برنامه و روش تمرین عامل مهمی در بهبود عملکرد‌های جسمانی و مهارت های ورزشی است بطور کلی اجزای آمادگی جسمانی مرتبط با تندرستی شامل قدرت عضلانی، استقامت عضلانی، استقامت قلبی تنفسی، انعطاف پذیری و ترکیب بدن و اجزای آمادگی جسمانی مربوط به اجزای مهارت شامل زمان عکس العمل، سرعت، تعادل، چابکی، هماهنگی و توان می باشد. در بین روش های مختلف تمرینی پلایومتریک یک شیوه تمرینی است که بسیاری از ورزشکاران برای افزایش قدرت و یا توان انفجاری از آن استفاده می کنند(شایگان۱۳۹۲).
بدیهی است پیشرفت و بهبود رکوردها، تکنیک و تاکتیک های ورزشی و روند صعودی پیشرفت ابعاد مختلف رشته های ورزشی، نشانه گسترش و توسعه زیربنای علمی و جامعه علمی و روش های مربیگری بوده است .از این رو،نیل حرکت به سوی رشته های قهرمانی و حرفه ای شدن بیشتر شده است و هر کسی به هر دلیل و هدفی ممکن است در یک فعالیت ورزشی و برنامه تمرینی شرکت کند. اما با توجه به این مسله که استعداد ورزشی یکی از مهم ترین عوامل دستیابی به سطح بالای عملکرد ورزشی است، شکوفایی استعدادورزشکاران توسط مربیان باتاکیدبراصول علمی ورزشی اهمیت بسزائی دارد. از این رو ضمن شناخت این استعدادها باید به شیوه ای صحیح آن را رشد و توسعه داد. معمولا متخصصین ورزش معتقدند که برای دستیابی به سطح بالای عملکرد ورزشی باید ضمن شناخت ورزشی، با روش های مختلف تمرین به توسعه سطح عملکرد و آمادگی افراد پرداخته شود. به بیان دیگر، یافته های علمی در این زمینه در تنظیم و اجرای برنامه های تمرینی قهرمانان ورزشی نقش مهمی را بر عهده داشته است. تمرینات ورزشی اصولا موجب افزایش توانایی حرکتی انسان می شود. این تمرینات گستره زیادی پیدا کرده است و هدف از این تمرینات به طور خلاصه دستیابی به قهرمانی، و برتر بودن در مسابقات و رشته های ورزشی می باشد. از جمله این شیوه های تمرینی که دیری از آن نمی گذرد استفاده از تمرینات پلایومتریک می باشد.
۱ – ۲ بیان مسله
امروزه پیشرفت وبهبود در رکوردها ، مهارتها ، تکنیکها و تاکتیک های ورزشی در یک صد سال اخیر نشانه ی گسترش و بسط زیربنای علمی و دانش محققین و مربیان ورزش بوده است . یافته های علمی در این زمینه در تنظیم واجرای برنامه های تمرینی قهرمانان ورزش نقش مهمی را بر عهده داشته اند . صرف نظر از عوامل وراثتی که سهم تعیین کننده ای در عملکرد ورزشی دارند ، عامل مهم دیگری که در این پیشرفت بسیار مؤثر است برنامه و روش تمرینات است. (کرباسی ۱۳۷۸)
روش های تمرینی متفاوتی برای توسعه عوامل درگیر در آمادگی جسمانی ورزشکاران در رشته های مختلف ورزشی بکار گرفته شده است . سالهاست که تمرینات با وزنه ، با روش های متنوعی که توسط محققین و متخصصین علوم تربیت بدنی و ورزش ارائه شده است مورد توجه مربیان و ورزشکاران علاقه مند قرار گرفته است . در سالهای اخیر و با پیشرفت علوم ورزشی و تربیت بدنی ، روش های نوینی ارائه گردیده که با وجود هزینه های کمتر و صرف وقت کم و زیانهای احتمالی کمتر ، نتایج بسیار خوبی بر مجموعه توانائیهای ورزشکاران داشته است . از میان این روشها ، تمرینات پلایومتریک ، که ترجیحاً بدون وزنه و با بهره گرفتن از پرشهای حساب شده از ارتفاع کم انجام می شود و تنها از وزن بدن که در هنگام پرش ، اضافه بار لازم را برای افزایش فشار مناسب ایجاد میکند ، کمک میگیرد ، مورد توجه قرار گرفته است . هر یک از روشها با توجه به نیاز به وسایل مربوطه و تاثیرات مفید و احیاناً آزمایشهایی که برای ورزشکاران داشته کاربردهای متفاوتی در توسعه توانائیهای ورزشکاران رشته های مختلف داشته است. (کرباسی ۱۳۷۸)
برای تعیین دقیق دامنه تاثیرات این نوع تمرینات بر فاکتورهای مختلف آمادگیهای جسمانی ورزشکاران و بکارگیری حساب شده آنها ، اطلاعات کمی در دست میباشد . این نوع تمرینات بیشتر برای ورزشکاران رشته های پرشی و سرعتی بکار گرفته شده است و با توجه به مهارتها و توانائیهای سرعتی و کوتاه مدت می باشد . چنانچه علمای تربیت بدنی ، این تمرینات را پلی می دانند که شکاف بین قدرت و توان را می پوشاند و قابلیت انفجاری انتقال وزن از یک پا به پای دیگر را که برای سرعت لازم است بهبود می بخشد و بیشتر در توسعه مهارتهایی مانند : ضربات فورهند و بک هند تنیس و یا انواع پرتابها و پرشها و شوت زدن ها بکار گرفته می شود . اما با توجه به یافته های تحقیقات اخیر و همچنین بررسیهای دقیقتر و وسیعتر می توان ضمن کاهش زیانهای احتمالی آن ، بر میزان فواید و تاثیرات این نوع تمرینات افزوده و چگونگی اجرای بهتر آنان را مشخص نمود.سرعت و توان انفجاری در بسیاری از ورزش ها مانند دوومیدانی ، ژیمناستیک و برخی از ورزش های گروهی نقش تعیین کننده دارد . یکی از روش های جدید و مؤثر برای افزایش این متغیرها همانطور که گفته شد تمرین های پلایومتریک است . علاوه بر آن محققین معتقدند فقط نه تنها قدرت وسیله ای برای تسهیل اجرا است، بلکه به عنوان عامل مؤثر در کاهش آسیب های جسمانی در انجام فعالیت های ورزشی نیز به شمار می آید . مطالعات فراوانی نشان داده است که با اجرای تمرینات پلایومتریک و تمرینات با وزنه می توان برخی از فاکتورهای مربوط به آمادگی جسمانی بخصوص توان انفجاری پا را تا حد قابل توجهی افزایش داد(دربهانی ۱۳۹۲)
لاندر و همکارانش در سال ۱۹۸۹ تأثیر تمرین های با وزنه را روی متغیرهای قدرت و توان مورد بررسی قرار دادند . آنها ۴۹ آزمودنی مبتدی را به مدت ۸ هفته تمرین دادند . نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری بین پیش آزمون و پس آزمون پرش عمودی و قدرت ایزومتریکی مشاهده شد . پرش عمودی به میزان زیادی افزایش یافت . نتایج تحقیق گویای آن است که برنامه های تمرینی کوتاه مدت با وزنه به طور معنی داری توان و قدرت را افزایش می دهد. بویر ، تایو و باراز ( ۱۹۹۰ ) پژوهشی را در زمینه تأثیر انواع تمرین بر بهبود توان پایین تنه انجام دادند . هدف این تحقیق مطالعه تأثیر ده هفته برنامه تمرینی مقاومتی و پلایومتریک بر توان پایین تنه بود . نتایج اختلاف معنی داری را بین گروه های تجربی نشان داد . هر چند در گروه تجربی افزایش میزان توان اختلاف معنی داری را نشان داد . با این وجود محقق در نتیجه گیری از تحقیق خود خاطر نشان کرد ، که افزایش مشابه در توان پایین تنه ممکن است در اثر انواع برنامه تمرینی مقاومتی و پلایومتریک صورت گیرد.
محققین پژوهش خود را به منظور آگاهی عمیق تر،برای سازگاری نسبت به تمرینات با وزنه و پلایومتریک انجام دادند.آزمودنی ها به سه دسته اول تمرینات پلایومتریک ، گروه دوم تمرینات با وزنه را انجام دادند و گروه سوم به عنوان گروه کنترل تقسیم شدند . گروه های تجربی به مدت هشت هفته تمرینات پلایومتریک و نیز تمرین با وزنه را انجام دادند. آزمون ها که شامل یک سری تست های کانسنتریک و اکسنتریک بود ، مورد استفاده قرار گرفت این آزمون ها شامل پرش عمودی و حداکثر اسکات بود. (وارن ۱۹۹۳)
این محققین اظهار داشتند،که تمرینات پلایومتریک نیز مانند سایر روش های تمرینی موجب سازگاری های مختلف از جمله تسهیل در کار عضلانی می شود.همچنین این تمرینات بطور معنی داری سرعت نیروی تولیدی اکسنتریکی پاها را افزایش می دهد و تمرین با وزنه نیروی عملکرد کانسنتریک راافزایش می دهد.
غلامرضا پارسا در سال۱۳۷۷،پژوهشی تحت عنوان بررسی و مقایسه تأثیر دو روش تمرینی پلایومتریک و تمرین با وزنه روی پرش عمودی ورزشکاران رشته والیبال انجام داد.در این تحقیق ۴۵ نفر بازیکن والیبال در سه گروه ۱۵ نفری قرار گرفتند که دو گروه به عنوان گروه تجربی و یک گروه به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند.گروه اول علاوه بر تمرینات والیبال،تمرینات پلایومتریک که شامل تمرینات پرش درجا ، پرش از روی مانع و پرش عمقی بود، را انجام می دادند.گروه دوم علاوه بر تمرینات والیبال ، تمرینات با وزنه که شامل اسکات نیمه ، لیفت مرده و بلند شدن روی پنجه پا بود را انجام می دادند.گروه سوم که گروه کنترل بودند ۲ جلسه در هفته تمرین معمولی والیبال را انجام می دادند . نتیجه تحقیق بعد از هشت هفته تمرین نشان داد که هر دو روش تمرینی پلایومتریک و تمرینات با وزنه موجب افزایش پرش عمودی ورزشکاران می شود و تفاوت معنی داری بین دو گروه تجربی دیده نشده است.
با داشتن اطلاعاتی از توانائی های فیزیولوژیکی و مکانیزم های عصبی – عضلانی می توان برنامه های بهتری برای ورزشکاران به ویژه قهرمانان طراحی نمود و راه کارهای لازم را به مربیان ارائه داد تا با کاربرد صحیح آنها به نتیجه مطلوب نائل شوند .با برنامه ریزی های دقیق و علمی می توان وقت و هزینه ای که جهت پرورش و آماده سازی هر ورزشکار صرف می شود را کاهش دهد در همین راستا در این تحقیق در پی پاسخ به این سوال هستیم که هشت هفته تمرینات پلایومتریک در مقایسه با هشت هفته تمرینات قدرتی با وزنه چه تاثیری بر روی فاکتورهای آمادگی جسمانی تیم ملی مردان کبدی ایران دارد و یا کدام یک از این تمرینات می تواند بیشترین اثر بخشی را بعد از هشت هفته تمرین روی این فاکتورها داشته باشد؟
۱-۳ضرورت انجام تحقیق
در دنیای امروزی که علوم مربوط به انسان و ابعاد وجودی او روز به روز در حال پیشرفت وترقی است. دست اندرکاران امر تربیت بدنی و ورزش نیز از یافته های علوم تربیت بدنی بویژه برای تقویت ورزش قهرمانی سود برده و هرروز روش های نوین تمرینی را برای ورزشکاران بکار می بندند. از آنجایی که بکارگیری این روشها و شیوه های تمرینی نیازمند اطلاع و آگاهی از تاثیر نوع فعالیت ورزشی بر فیزیک و عملکرد بدن و توان فیزیولوژیکی ومکانیسم های عصبی–عضلانی در رشته های ورزشی مربوط می باشد، لذا ضروریست که مطالعاتی از یک برنامه علمی تمرینی باتکیه بر ویژگیهای بدنی و فیزیولوژیکی ورزشکار و نوع عملکردآن در ورزش انجام گیرد. (کرباسی۱۳۷۸)
ورزشکاران تمامی تیمهای ورزشی،اعم از رشته های انفرادی یا گروهی،به دوره های خاص آمادگی جسمانی و هر رشته ورزشی به نسبتهای متفاوتی از قدرت، استقامت عمومی، توان ،چابکی، سرعت و دیگر فاکتورهای جسمانی نیاز دارد.خصوصاً در ایام نزدیک به مسابقات این ارزشها فراتر رفته و ارائه برنامه هایی که در کوتاه مدت و با حداقل هزینه و بدون زیان، بتواند ورزشکاران را ضمن حفظ آمادگی به فرم ایده آل نزدیکترکند بسیاراهمیت دارد. (صالح زاده۱۳۷۷)
روش تمرینی پلایومتریک به خاطر نوپائی آن خصوصاً در کشور، نیاز به بررسی های دقیق تر و ارزشیابی کاربردهای آن و تعیین حدود تاثیرات آن بر روی فاکتورهای متفاوت آمادگیهای جسمانی دارد . تحقیقاتی که در کشور در این رابطه انجام گردیده بسیار ناچیز است و تنها فاکتورهای محدودی را ارزشیابی نموده است. در نتیجه با توجه به خلاء های موجود،در این تحقیق سعی شده تا در سطح گسترده تر و با بهره گرفتن از یافته های قبلی ،خصوصاً در تحقیقاتی که طی دهه اخیر در خارج از کشور به دست آمده است ، بررسی های دقیق انجام گیرد . امید است بدینوسیله راهکارهایی مفید و باصرفه در اختیار مربیان ورزش و خصوصاً معلمین محترم آموزشگاهها و ورزشکاران علاقه مند قرار گیرد.
باتوجه به پیشرفت ورزش کبدی درسالهای اخیر در کشورمان و کسب عناوین متعدد قهرمانی در مسابقات بین المللی همچنین نهادینه شدن این رشته ورزشی در مدارس وقرار گرفتن در مسیر پیشرفت می بایست علمی تر و دقیق تر به متدهای تمرینی این رشته ورزشی پرداخت از این رو انجام تحقیقات متعدد جهت دستیابی به نتایج مفید و موثر در زمینه طراحی تمرینات مناسبی که باعث پیشرفت مهارتهای ورزشی درکوتاه ترین زمان ممکن می شود جهت ارائه به مربیان و ورزشکاران امری مهم و ضروریست که مارا مجاب به انجام این تحقیق می نماید و اهمیت این موضوع را روشن می سازد. (کرباسی۱۳۷۸).
۱-۴اهداف تحقیق
۱-۴-۱ هدف کلی تحقیق
‏ بررسی مقایسه تاثیر هشت هفته تمرینات پلایومتریک و قدرتی با وزنه بر روی فاکتورهای آمادگی جسمانی تیم ملی مردان کبدی ایران
۱-۴-۲ اهداف اختصاصی

1. 1. بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات پلایومتریک و قدرتی با وزنه برروی توان انفجاری کبدی کاران مرد تیم ملی ایران.

1. 1. بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات پلایومتریک و قدرتی با وزنه بر روی چابکی کبدی کاران مرد تیم ملی ایران.

1. 1. بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات پلایومتریک و قدرتی با وزنه بر روی سرعت کبدی کاران مرد تیم ملی ایران.

۱-۵ فرضیه های تحقیق

1. 1. بین تاثیر هشت هفته تمرین پلایومتریک و قدرتی با وزنه برروی توان انفجاری مردان تیم ملی کبدی ایران تفاوت معنی داری وجود ندارد.

1. 1. بین تاثیر هشت هفته تمرین پلایومتریک و قدرتی با وزنه برروی چابکی مردان تیم ملی کبدی ایران تفاوت معنی داری وجود ندارد.

1. 1. بین تاثیر هشت هفته تمرین پلایومتریک و قدرتی با وزنه برروی سرعت مردان تیم ملی کبدی ایران تفاوت معنی داری وجود ندارد.

محدودیتهای تحقیق
کنترل شرایط روحی و خانوادگی شرکت‌کنندگان در این پژوهش برای پژوهشگر میسر نیست.
کنترل ویژگی های وراثتی و استعدادهای ذاتی شرکت‌کنندگان امکان پذیر نیست.
کنترل موقعیت اقتصادی و اجتماعی شرکت‌کنندگان و همچنین سطح فرهنگ خانواده که می تواند فرد را به ورود در فعالیت‌های موثر بر توان، تعادل و سرعت هدایت و یا منع کند، خارج از کنترل پژوهشگر است.
۱-۶ تعریف واژه ها و اصطلاحات کاربردی
تمرینات پلایومتریک : به آن دسته ار تمریناتی گفته می شود که از طریق انقباضات پرقدرت عضلانی در پاسخ به یک بار کاری یا کشش پویا و سریع عضلات درگیر انجام می شود . یا بعبارتی دیگر تمریناتی است که عضلات را قادر می سازد در کوتاهترین زمان ممکن حداکثر قدرت را اعمال کند.(پارسا ۱۳۷۷)
تمرینات قدرتی با وزنه: یکی از روش های موثر افزایش قدرت ، تمرینات با وزنه میباشد که با توجه به نوع انقباض عضله به سه روش انجام می گردد. و برای تمرین از وزنه های معمولی و یا دستگاه های چند کاره استفاده می شود که در این تحقیق از دستگاه های بدنسازی استفاده شده است.
تعریف مفهومی توان: کار انجام شده در واحد زمان را توان گویند. (دربهانی ۱۳۹۲)
تعریف عملیاتی توان: توان آزمودنی‌ها در این تحقیق در اندام تحتانی بوسیله پرش عمودی (تست سارجنت) و فرمول لوئیس مورد ارزیابی قرار می گیرد.
تعریف مفهومی سرعت: در علم مکانیک یک کمیت برداری است که اشاره به تغییر موقعیت جسم دارد. به نسبت جابه جایی به زمان طی شدن جابه جایی سرعت گویند. (صادقی ۱۳۸۵)
تعریف عملیاتی سرعت: میانگین تندیv یک جسم که در حال پیمودن مسافتی D در مدت زمان T می باشد.
تعریف مفهومی چابکی: قابلیت تغییر مسیر حرکت، تغییر وضعیت بدن و یا هر دوی آنها و داشتن عکس العملهای مناسب که در حداقل زمان و با مهارت، دقت، تعادل و سرعت انجام می شود را چابکی گویند. (شایگان ۱۳۹۲)
تعریف عملیاتی چابکی: چابکی آزمودنی‌ها در این پژوهش بوسیله آزمون ۹*۴ متر یعنی دویدن ۴ بار پیاپی در مسافت ۹ متر مورد ارزیابی قرار می گیرد.