– نگاه کنید به: S/RES/1503(2003) ↑
– نگاه کنید به:
IT-96-23/2-PT,Decision of 17 May 2005 ↑
– پرونده های زیر با صدور قرار مقتضی از دادگاه بین المللی رواندا به دادگاه صالح در فرانسه ارسال شد
MUNYESHYAKA Wenceslas (ICTR-05-87)
BUCYIBARUTA Laurent (ICTR-05-85)
و پرونده RUSATIRA, Léonidas (ICTR-02-80) به لحاظ عدم کفایت ادله اثبات ارتکاب جنایت بین المللی در دیوان مختومه و در اختیار مراجع داخلی گذاشته شد. ↑
– http://www.law.harvard.edu/students/orgs/hrj/iss16/katzenstein.shtml ↑
-http://www.hrcr.org/hottopics/UNKhmer.html ↑
– (Benzing 200 p 410) ↑
– UNGA/Res/44/89 ↑
– Vance ↑
– Lord Owen ↑
لازم به ذکر است که فرایند تشکیل دیوان بین المللی کیفری با آغاز جنگ سرد با قطعنامه (۹) ۸۹۷ در سال ۱۹۵۴ به حال تعلیق در آمد تا اینکه در سال ۱۹۸۹ و با صدور قطعنامه ۸۹/۴۴ این ماموریت باز به جریان افتاد. ↑
– Crime of aggression ↑
– War Crimes ↑
– Genocide ↑
– Crimes against Humanity ↑
– Preparatory committee ↑
– لازم به ذکر است که وصف تکمیلی بودن صلاحیت دیوان با رای قابل توجه اعضای کمیته تهیه و تدارک، در پیش نویس مزبور گنجانده شد. ↑
– لازم به ذکر است، برای احتراز از تحت الشعاع قرار گرفتن اجلاس با بحث های ریشه دار سیاسی، تدوین مقررات در خصوص موضوعات حساس و کلیدی همچون نقش شورای امنیت، صلاحیت دیوان نسبت به دولتهای غیر عضو، حدود صلاحیت ذاتی دیوان و مانند آن به هیچ کمیته ای ارجاع نشد و ریاست اجلاس _فیلیپ کیرش_ اقدام به تهیه آن نمود. ↑

– ۲۱ رای ممتنع و ۷ رای مخالف به اساسنامه داده شد. ↑
– اساسنامه مصوب متشکل از یک دیباچه، سیزده بخش و ۱۲۸ ماده می باشد و مهمترین سند دیوان بین المللی کیفری به شمار می رود که به اساسی ترین مسائل دیوان می پردازد از این رو می توان از آن به عنوان میثاق دولتهای عضو اساسنامه یاد کرد. ↑
– در ۱۱ آوریل ۲۰۰۲ ده کشور به صورت همزمان و به اتفاق سند مربوط به تصویب اساسنامه را تقدیم رییس دیوان نمودند. ↑
– خالقی، علی، مقدمه ای بر مطالعه اصول حاکم بر صلاحیت کیفری در حقوق جزای بین الملل، مجله پژوهش های حقوقی، (شهر دانش ـ تهران), شماره ۲ (۱۳۸۱) ص ۳۵ ↑
– خالقی، علی، محتوای جایگاه قاعده منع محاکمه مجدد در حقوق جزای بین الملل و ایران، علوم جنایی (مجموعه مقالات در تجلیل از استاد دکتر محمد آشوری) (تهران ـ ۱۳۸۳) ص ۴۱۴ ↑
– پیشین، ص ۴۱۵ ↑
– M. Cherif. Bassiuoni, Human rights in the context of criminal justice, Duke. J. Com & Int. L, Vol. 3 (1994) p. 247 ↑
– William. A. Schabas, General priciples of criminal law, op. cit, p.103 ↑
– مانند کمیسیون اروپایی عدم اعمال مرور زمان نسبت به جنایات علیه بشریت و جنایات جنگی مصوب ۲۵ ژانویه ۱۹۷۴ ↑
– Jessica. Gavron, Amnesties in the light of development in international law and establishment of icc, in. Int & Com. L. Quar, Vol. 51 (2002) No. 1, pp.92 ↑
– de jure ↑
– de facto ↑
– M. Chief. Bassiouni, Introduction to…, op. cit, pp.729 – 737 ↑
– میرمحمد صادقی، حسین، پیشین، ص ۲۳۰ به بعد ↑
– Helmut. Gropengiesser and Jorg. Meissner, Amnesties and the Rome statute of the ICC, in. Int. Cri. L. Rev, No.5 (2005) pp. 299-300 ↑
– John. Dogard, Immunity human rights and international crimes, in. J.S. Afr. L, vol. 3 (2005) pp. 484-485 ↑
– Sang. Wook. Daniel. Han, The international Criminal court and national amnesty, in. Aukw. Uni. L. Rev, No. 12 (2006) pp. 112-113 ↑
– ویلیام. ا. شبث، پیشین، ص ۱۰۸ ↑
– مفاد ماده ۶۶ اساسنامه ↑
– پاراگراف ۹ دیباچه ↑
– ماده ۱ اساسنامه ↑
– بند ۱ ماده ۹۸ اساسنامه ↑
– ماده ۱۰۰ اساسنامه ↑
– Report of the international criminal court for 2004, 1 August 2005, A/60/177, page 4 (www.icc-cpi.int/press/pressreleases/120.html) ↑
– www.icc-cpi.int/presidency/presspeeches.html (8 Novamber 2005, p.3) ↑
http://www.icc.cpi.int/menus/icc/situations%20and%20cases/situations/situation%20icc%200104/recent%20updates?lan=en-GB ↑