درصد قطعات خراب در محصولات نوع p
حداکثر ظرفیت جابجائی توسط تجهیز نوع v در دوره t بین کارخانه ها و مراکز توزیع
حداکثر ظرفیت جابجائی توسط تجهیز نوع v در دوره t بین مراکز توزیع و مراکز خرید
هزینه باز کردن تجهیز i
هزینه بستن تجهیز i
هزینه نصب گزینه o روی تجهیز i
هزینه ثابت کارکرد تجهیز i
هزینه ثابت کارکرد گزینه o روی تجهیز i
هزینه تولید محصول p در کارخانه m
هزینه تعمیر محصول p در کارخانه m
هزینه انبار محصول p در انتهای هر دوره در انبارw
هزینه جابجائی هر واحد حجمی محصول در واحد فاصله توسط تجهیز v
سرعت انتقال توسط تجهیز v
۳-۲-۳- متغیر ها
مقدار محصول p جابجا شده بین انبارw و مرکز خریدc توسط تجهیزv در دوره t
مقدار محصول p تولید و جابجا شده بین کارخانه m و انبار w توسط تجهیز v در دوره t
مقدار محصول p تعمیر شده و جابجا شده بین کارخانه m و انبار w توسط تجهیز v در دوره t
مقدار محصول p تعمیر شده و جابجا شده بین انبار w و مشتری c توسط تجهیز v در دوره t
مقدار محصول p نیازمند تعمیر و جابجا شده بین فروشگاهc و انبار w توسط تجهیزv در دورهt
مقدار محصول p نیازمند تعمیر و جابجا شده بین انبار w و کارخانه m توسط تجهیزv در دورهt
در صورت باز بودن کارخانه m در دوره t مقدار یک و در غیر این صورت مقدار صفر می گیرد
در صورت باز بودن انبار w در دوره t مقدار یک و در غیر این صورت مقدار صفر می گیرد
درصورت نصب شدن گزینه o روی کارخانهm در دورهt مقدار یک و درغیر این صورت صفرمی گیرد
در صورت نصب شدن گزینه o روی انبار w در دورهt مقدار یک و در غیر این صورت صفر می گیرد
اگر ov روی تجهیز v بین کارخانه ها و مراکز توزیع در دوره t نصب شود مقدار یک می گیرد
اگر ov روی تجهیز v بین مراکز توزیع و مشتریان در دوره t نصب شود مقدار یک می گیرد
۴-۲-۳- محدودیت ها
با کاربرد محدودیت (۱-۳) مطمئن می شویم که به هر قیمت ممکن تقاضای مشتری براورده می گردد. محدودیت شماره (۲-۳) مربوط به میزان موجودی انبار شده در مراکز توزیع می گردد. این محدودیت بیان می دارد که میزان ورودی و خروجی از یک گره می بایست یکسان باشد. بدین ترتیب مقدار موجودی در انتهای هر دوره محاسبه می گردد.
(۱-۳)
(۲-۳)
محدودیت های (۳-۳) الی (۶-۳) محدودیت های ظرفیتی مساله می باشند . محدودیت سوم بیان می دارد که نمی توان بیش از ظرفیت نصب شده تا دوره مربوطه از ظرفیت تولید و تعمیر کارخانه استفاده نمود. محدودیت چهارم مانند مورد قبل بوده ولی برای مراکز توزیع تنظیم گردیده است بدین معنی که نمی توان بیش از ظرفیت نگهداری نصب شده در این مراکز محصولات را از دوره ای به دوره بعد انتقال داد.. محدودیت (۵-۳) حداکثر میزان حمل و نقل توسط تجهیز v در هر دوره بین کارخانه ها و مراکز توزیع را نشان می دهد. محدودیت (۶-۳) مشابه مورد قبل است فقط بین مراکز توزیع و مراکز فروش (مرحله دوم زنجیره تامین) برقرار می باشد. توجه شود که نحوه اضافه کردن گزینه های ظرفیتی در دو محدودیت(۳-۳) و(۴-۳) با محدودیت های (۵-۳) و(۶-۳) تفاوتی عمده دارد. فرض بر آن است که اگر در یک دوره از یک گزینه ظرفیتی برای افزایش ظرفیت کارخانه ها یا انبارها استفاده شود، در همه دوره های باقی مانده این ظرفیت اضافه باز باقی می ماند و قابل حذف نیست. این فرض از آنجهت لحاظ شده است که منطقی نیست تجهیزی را که در دوره ای ظرفیت مازاد دریافت نموده ببندیم و هزینه بیهوده ای صرف نمائیم. در حالیکه برای محدودیت های مربوط به حمل و نقل، از آنجا که می توان به راحتی ظرفیت مازادی از هر نوع تجهیز حمل و نقلی مورد نظر اجاره نمود، می توان تنها در دوره هایی که بدان ظرفیت مازاد نیاز می باشد اقدام به اجاره ظرفیت مازاد نمود و باقی دوره ها با ظرفیت تجهیزات حمل و نقل تحت تملک شرکت محصولات را منتقل نمود.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
(۳-۳)
(۴-۳)
(۵-۳)
(۶-۳)
محدودیت های (۷-۳) الی (۱۱-۳) مربوط به محصولات مرجوعی و جریان این مواد در زنجیره تامین می باشند. محدودیت (۷-۳) بیان می کند که میزان محصولات مرجوعی از مراکز فروش برابر درصدی از محصولات منتقل شده به آن نقطه می باشد. این محصولات در همان دوره ای که به مراکز فروش فرستاده می شوند توسط خریدار بررسی شده و بخشی از آنها در صورت نیاز برای تعمیرات ارجاع داده می شود. خرابی این قطعات می تواند به دلیل موادی که در ساخت استفاده شده یا فرایند ساخت یا شرایط حمل و نقل بوجود آمده باشد.. محدودیت (۸-۳) مربوط به تعادل جریان مواد مرجوعی از مراکز فروش به مراکز توزیع و از مراکز توزیع به کارخانه ها می باشد. محدودیت (۹-۳) الزام ارسال محصولات تعمیر شده در دوره بعد از رسیدنشان به کارخانه را بیان می دارد. محدودیت (۱۰-۳) تعادل جریان محصولات تعمیر شده از کارخانه به مراکز توزیع و از مراکز توزیع به مراکز فروش را نشان می دهد. محدودیت (۱۱-۳) مقرر می دارد که هر مشتری همانقدر محصولی که ارجاع داده بود در دوره بعد تحویل بگیرد.
(۷-۳)
(۸-۳)
(۹-۳)
(۱۰-۳)
(۱۱-۳)
فرض شده است که ظرفیت حمل و نقل بوسیله هر نوع تجهیز بین کارخانه ها و مراکز توزیع و بین مراکز توزیع و مراکز فروش مستقل از یکدیگر می باشند
محدودیت های (۱۲-۳) الی (۲۰-۳) محدودیت های منطقی مساله می باشند. محدودیت (۱۲-۳) لازم میدارد که مواد مرجوعی تنها به انبارهایی که باز هستند عودت داده شوند. در این محدودیت M یک عدد بسیار بزرگ می باشد. محدودیت های (۱۳-۳) و (۱۴-۳) تجهیزات را از تغییر وضعیت ( از بسته به باز و بالعکس) بیش از یک بار منع می کند. تجهیزات بسته شده نمی توانند بار دیگر باز شده و تجهیزات باز شده نمی توانند در افق برنامه ریزی بسته شوند. با محدودیت (۱۵-۳) می توانیم گزینه های ظرفیتی را به کارخانه ها و مراکز توزیع اضافه کنیم اما نمی توانیم آنها را حذف نمائیم همچنین با محدودیت (۱۶-۳) بیان می کنیم که نمی توان تجهیزی را که به آن گزینه های ظرفیتی اضافه شده بست. محدودیت (۱۷-۳) این شرط را برقرار می کند که تنها بتوانیم به تجهیزاتی که در دوره مربوطه باز هستند گزینه های ظرفیتی اضافه نمائیم. محدودیت های (۱۸-۳) الی (۲۰-۳) مربوط به روابط منطقی گزینه های ظرفیتی تجهیزات حمل و نقل می باشد. محدودیت (۱۸-۳) لازم میدارد که بتوانیم از یک گزینه ظرفیتی تنها در یک مرحله از زنجیره تامین استفاده نمائیم. محدودیت های (۱۹-۳) و (۲۰-۳) لازم میدارند که در هر مرحله از زنجیره تامین، برای یک نوع از تجهیزات بتوانیم تنها یکی از گزینه های ظرفیتی موجود را سفارش بدهیم و سفارش بیش از یک گزینه ظرفیتی ممنوع می باشد.
(۱۲-۳)
(۱۳-۳)
(۱۴-۳)
(۱۵-۳)
(۱۶-۳)
(۱۷-۳)