پایان نامه -تحقیق-مقاله | سوال دوم: آیا سیستم بازداری- فعال ساز رفتاری در افراد نابینا و عادی متفاوت است؟

پایان نامه -تحقیق-مقاله | سوال دوم: آیا سیستم بازداری- فعال ساز رفتاری در افراد نابینا و عادی متفاوت است؟ – پایان نامه های کارشناسی ارشد

ارسال شده در 24 آذر 1401 توسط نویسنده محمدی در بدون موضوع

تعداد
میانگین
انحراف معیار
سطح معنی داری
درجه آزادی
مقدار t
شاخص

گروه

۴۰

۰۳/۱۲۷

۶۷/۱۵

۹۶۰/۰

۷۸

۰۵۰/۰

نابینا

۴۰

۲۰/۱۲۷

۴۷/۱۵

عادی

همان گونه که در جدول ۴- ۵ مشهود است در ارتباط با پرسش اول تحقیق می توان استنباط نمود که بین نمره خودکنترلی افراد نابینا (۶۷/۱۵SD = و ۰۳/۱۲۷M =) و نمره خودکنترلی در افراد عادی (۴۷/۱۵ SD = و۲۰/۱۲۷M =) تفاوت معناداری وجود ندارد (۰۵/۰p>). ‌بنابرین‏ فرض صفر تأیید و بین نمره خودکنترلی نابینایان و افراد عادی تفاوت معناداری وجود ندارد(۰۵/۰p> ).

سوال دوم: آیا سیستم بازداری- فعال ساز رفتاری در افراد نابینا و عادی متفاوت است؟

جدول ۴- ۶ نتایج آزمون تی مستقل برای مقایسه تفاوت میانگین و انحراف معیار سیستم بازداری- فعال ساز رفتاری در افراد نابینا و عادی را نشان می‌دهد.

جدول ۴-۶ آزمونt مستقل برای مقایسه تفاوت میانگین و انحراف معیار سیستم بازداری- فعال ساز رفتاری در افراد نابینا و عادی

تعداد
میانگین
انحراف معیار
سطح معنی داری
درجه آزادی
مقدار t
شاخص

گروه

۴۰

۱۰/۴۱

۸۵/۴

۰۰۱/۰

۱۰/۷۰

۴۲/۴-

نابینا

۴۰

۲۰/۳۵

۸۸/۶

عادی

همان گونه که در جدول ۴- ۶ مشهود است بین نمره سیستم بازداری- فعال ساز رفتاری نابینایان (۸۵/۴ SD = و۱۰/۴۱M = ) و افراد عادی (۸۸/۶SD= و۲۰/۳۵ M=) تفاوت معناداری وجود داشت(۰۵/۰> p ). به طوری که این تفاوت در سطح معناداری (۰۰۱/۰p = دو دامنه، ۱۰/۷۰ df = و۴۲/۴- t =) مورد تأیید است. همچنین نتایج آزمون لوین برای برابری واریانس ها از لحاظ آماری معنادار (۰۵/۰> p و۷۸/۲ f=) و در نتیجه از آزمون t برای واریانس های نابرابر استفاده گردید. ‌بنابرین‏ در تبیین پرسش دوم پژوهش می توان گفت فرض صفر مردود و بین سیستم بازداری- فعال ساز رفتاری نابینایان و افراد عادی تفاوت معناداری وجود دارد (۰۰۱/۰>P ).

سوال سوم پژوهش: آیا متغیرهای دموگرافیک(جنسیت،تحصیلات و ترتیب تولد) بر خودکنترلی و سیستم بازداری- فعالسازی رفتاری از افراد نابینا و عادی مؤثر است؟

جدول ۴- ۷ نتایج آزمون تحلیل واریانس دو عاملی برای مقایسه تفاوت میانگین و انحراف معیار خودکنترلی و سیستم بازداری- فعال ساز رفتاری افراد مورد مطالعه بر حسب جنسیت را نشان می‌دهد.

جدول ۴-۷ آزمون تحلیل واریانس دو عاملی برای مقایسه تفاوت میانگین و انحراف معیار خودکنترلی و سیستم بازداری- فعال ساز رفتاری بر حسب جنسیت

میانگین
انحراف معیار
سطح معنی داری
درجه آزادی
مقدار F
متغیر
جنسیت

۶۸/۱۲۷

۸۰/۱۲

۷۸۱/۰

۰۸۷/۰

خودکنترلی
زن

۷۰/۱۲۶

۳۱/۱۷

مرد

۷۱/۱۳

۵۱/۳

۹۱۷/۰

۰۱۱/۰

سیستم بازداری / فعال ساز رفتار
زن

۶۳/۱۳

۹۲/۲

مرد

با توجه به یافته های جدول شماره ۴-۷ تحلیل واریانس دو عاملی نشان داد که به طور کلی جنسیت از تاثیر معناداری بر خودکنترلی افراد مورد مطالعه برخوردار نسبت(۷۸۱/۰P = و۰۸۷/ ۰ F =). در ارتباط با تاثیر جنسیت بر سیستم بازداری- فعال ساز رفتاری نتایج حاکی از آن است که جنسیت تاثیر معناداری بر سیستم بازداری- فعال ساز رفتاری ندارد (۹۱۷/۰ P =و۰۱۱/۰ F =).

جدول ۴- ۸ نتایج آزمون تحلیل واریانس دو عاملی برای مقایسه تفاوت میانگین خودکنترلی و سیستم بازداری- فعال ساز رفتاری افراد مورد مطالعه بر حسب ترتیب تولد را نشان می‌دهد.

جدول ۴-۸ آزمون تحلیل واریانس دو عاملی برای مقایسه تفاوت میانگین خودکنترلی و سیستم بازداری- فعال ساز رفتاری بر حسب ترتیب تولد

خودکنترلی
سیستم بازداری- فعال ساز رفتاری
متغیر
میانگین
سطح معناداری
درجه آزادی
مقدار F
میانگین
سطح معناداری
درجه آزادی
مقدار F
ترتیب تولد

۲۵/۱۲۱

۲۸۶/۰

۲۷/۱

۴۴/۱۵

۱۱۶/۰

۹۱/۱

فرزند اول

۸۶/۸۲۷

۶۱/۱۳

فرزند دوم

۵۸/۱۲۶

۷۱/۱۲

فرزند سوم

۶۷/۱۳۵

۳۳/۱۳

فرزند چهارم

۸۳/۱۳۲

۳۳/۱۳

فرزند پنجم و بالاتر

همان گونه که در جدول ۴- ۸ مشهود است، تحلیل واریانس دو عاملی نشان داد که به طور کلی ترتیب تولد از تاثیر معناداری بر خودکنترلی در ‌گروه‌های مطالعه برخوردار نیست ( ۰۵P>/ و ۲۷/۱= F). در ارتباط با تاثیر ترتیب تولد بر سیستم بازداری- فعال ساز رفتاری نتایج حاصل از جدول ۴- ۸ حاکی از آن است که ترتیب تولد از تاثیر معناداری بر سیستم بازداری- فعال ساز رفتاری برخوردار نیست (۰۵/۰<P و ۹۱/۱ F =).

جدول۴-۹ نتایج آزمون تحلیل واریانس دو عاملی برای مقایسه تفاوت میانگین خودکنترلی و سیستم بازداری- فعال ساز رفتاری افراد مورد مطالعه بر حسب تحصیلات را نشان می‌دهد.

جدول ۴-۹ آزمون تحلیل واریانس دو عاملی برای مقایسه تفاوت میانگین خودکنترلی و سیستم بازداری- فعال ساز رفتاری بر حسب تحصیلات

۹۰/۱۲۳

۶۸۱/۰

۵۷۶/۰

۶۰/۱۲

پایین تر از دیپلم

۵۷/۱۲۴

۲۹/۱۳

۲۳۰/

۴۳/۱

دیپلم

۳۲/۱۳۰

۴۵/۱۳

فوق دیپلم

۸۱/۱۲۸

۲۵/۱۵

لیسانس

۵۰/۱۲۸

۷۵/۱۳

فوق لیسانس و بالاتر

همان گونه که در جدول ۴- ۹ مشهود است، تحلیل واریانس دو عاملی نشان داد که به طور کلی تحصیلات تاثیر معناداری بر خودکنترلی ندارد(۰۵/۰<P و۵۷۶/۰F =). آزمون دامنه شفه نشان داد بین نمره خودکنترلی در نمونه مورد مطالعه بر حسب تحصیلات تفاوت معناداری وجود ندارد(۰۵/۰<P). در ارتباط با تاثیر تحصیلات بر سیستم بازداری- فعال ساز رفتاری نتایج حاکی از آن است که تحصیلات تاثیر معناداری بر سیستم بازداری- فعال ساز رفتاری ندارد(۰۵/۰<P و۴۳/۱F =).

فصل پنجم:

بحث و نتیجه گیری