عایق حرارتی خط
استفاده از بازدارندههای ترمودینامیکی
برای جلوگیری از شکل گیری و رشد کریستالهای هیدرات در خط جریان تولید، تزریق بازدارندههای هیدرات به SPS (سیستم تولید زیردریا) مورد نیاز است. دو نوع از بازدارندهها عبارتند از مونواتیلنگلایکول(MEG) و بازدارندههای هیدرات با دوز کم (LDHI).
( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
طرح مهارکنندههای هیدرات می تواند به دو دسته تقسیم شود:
تزریق بازدارندههای هیدرات به طور غیرمداوم. تحت شرایط جریان عادی، اگردمای سیال تولیدشده بالاتراز دمای تشکیل هیدرات باقی بماند، تزریق مهارکنندههای هیدرات به طور مداوم ممکن است لازم نباشد.
تزریق بازدارندههای هیدرات به طور مداوم. اگر تحت شرایط جریان نرمال، درجه حرارت سیال به زیر دمای تشکیل هیدرات افت پیدا کند، تزریق مهارکنندههای هیدرات مداوم لازم است. به طور معمول این بازدارندههای هیدرات متانول، گلایکول و یا انواع دوز کم مهارکنندههای هیدرات (LDHIها( هستند.
MEG به طور مداوم برای جلوگیری از تشکیل هیدرات و یخ در طول عمل طبیعی تزریق می شود. حداکثر غلظت مورد نیاز MEG در آب آزاد (از چگالش بخار و آب تشکیل شده) از بدترین شرایط فشار بالا و دمای پایین به دست می آید. برای تعیین غلظت مورد نیاز MEG در آب آزاد (MEG غنی)، دمای طراحی حاشیه باید به پایینترین دما در بستر دریا کاهش یابد تا شرایط انبساط گاز در خط جریان در طول راه اندازی مجدد را فراهم نماید. مدیریت خطر هیدرات و خوردگی به شدت به درجه حرارت سیال وابسته است.درجه حرارت آب در بستر می تواند منفی باشد، در محدودهای از -۱٫۸ در زمستان تا +۱ در تابستان. مدیریت خطرات هیدرات و خوردگی بر اساس دهیدراته کردن سیال به منظور جلوگیری از حضور آب آزاد و به حداقل رساندن استفاده از مواد شیمیایی است[۳].
LDHIها نیز کاندیدای خوبی برای این هدف میباشند که یکی از این بازدارندهها، بازدارندههای هیدرات جنبشی یا KHIها هستند که اولین تجربه استفاده از آنها در فاز ۲ و ۳ پارس جنوبی بود. نتایج نشان داد که خطر تشکیل هیدرات کمتر از فرضیات اولیه طراحی با توجه به دمای بسیار پایین کف دریا بود. استفاده از تزریق KHI در سال ۲۰۰۷ به طور رسمی آغاز شد[۴].
مطالعه تضمین جریان در سه تجزیه و تحلیل اساسی خلاصه می شود: ترمودینامیک، دینامیک سیال و انتقال حرارت. تجزیه و تحلیل ترمودینامیکی خواص حالت مانند گرمای ویژه برای فشار ثابت و حجم ثابت ( و وزن مخصوص ( را تعریف می کند. اینها برای تعیین مشخصات دما و فشار در امتداد خط استفاده میشوند. بنابراین، با داده های دما و فشار در امتداد خط، تعیین نقطهی تشکیل هیدرات امکان پذیر است.
به طور کلی هیدراتها در سیستمهای نفت و گاز توسط هیدروکربنهای سبک تثبیت شده اند. هیدراتها بر خلاف یخ میتوانند در دمای بالاتر از در سیستمهای تحت فشار تشکیل شوند و بر خلاف یخ, هیدراتها حاوی هیدروکربن کافی برای سوزاندن هستند.
اولین قدم برای بررسی اینکه آیا جریان مطابق با مشخصات پروژه است، به دست آوردن خواص ترمودینامیکی و نمودار فاز است. برای انجام آن برنامه کامپیوتری PVTSIM استفاده شده است. بر اساس ترکیب معمول گاز دیاگرام فاز زیر به دست آمده است.
منحنی فشار-دما نشان میدهد که سیستم باید در یک حالت ثابت و شرایط گذرا به منظور اجتناب از احتمال تشکیل هیدرات عمل کند(شکل۷). منطقه چپ نمودار، منطقه ثبات هیدرات است. ثبات هیدرات با افزایش فشار و کاهش دما افزایش مییابد. درحالی که سمت راست نمودار به عنوان منطقه آزاد هیدرات به آن اشاره شده، که در آن سیستم باید به جلوگیری از تشکیل هیدرات عمل کند[۵].
شکل۷
با توجه به دمای پایین بستر دریا) (۴ و خطرات خاص مرتبط با عملیات حذف موم در سیستم آبهای عمیق، مدیریت موم یک مسالهی بالقوه در نظر گرفته شده است. برای پیشگیری از رسوبات موم، تمرکز بر مدیریت حرارتی ترجیح داده می شود. خطر تشکیل هیدرات در خاموشی و راه اندازی مجدد و همچنین رسوب موم الزاماتی را برای عایق حرارتی گستردهی سیستمهای زیردریا تاسیس می کند..[۶]
به عنوان یکی از مهم ترین جنبه ها برای مدیریت رسوبات بر اساس دانش دقیق از میدان دما در داخل خط لوله و / یا تجهیزات زیر دریا است، هدف اصلی از این کار به اعمال فیلترهای بیزین برای پیش بینی میدان دمای ناپایدار در مقطع خط لوله در طول دوره خاموشی است.
کنترل هیدرات نیازمند توجه مداوم در حین کار است. شاخه های هیدرات میتوانند در عرض چند ساعت تشکیل شود و پس از آن, روزها، هفتهها و یا حتی ماهها زدودن آن زمان ببرد. شایعترین روش استفاده شده برای زدودن پلاگهای هیدرات کاهش فشار سیستم به فشاری کمتر از نقطهای که در آن هیدراتها در دمای محیط (آب دریا) پایدار هستند است. این فشار در حدود ۴۰۰psi است. از آنجا که شاخه های متعدد مشترک هستند، فرایند می تواند بسیار طولانی و درآمد زیادی را از دست بدهد.
محاسبات دمای حالت پایدار از فرایند تضمین جریان استفاده می شود تا میزان جریان و سیستمهای عایقی که مورد نیاز است تا سیستم بالای دمای تشکیل هیدرات حفظ شود را نشان دهد. محاسبات دمای گذرا استفاده می شود تا شرایط راه اندازی و خاموشی را بررسی کند[۷].
فصل دوم: مدیریت حرارتی
مدیریت حرارتی زیر آب یک عنصر کلیدی برای موفقیت عملیات تضمین جریان در میدان آب های عمیق است. تجزیه و تحلیل حرارتی یک سیستم تولید زیر دریای معمولی، که مشخصات دما را در امتداد خط جریان پیش بینی می کند، یکی از مهم ترین مراحل طراحی طرح زیر دریا و به تبع آن راه اندازی می باشد . مدیریت حرارتی میدانهای نفتی دریایی در میان سایر موارد مورد نیاز عملیاتی، یکی از مسائل اصلی برای انجام عملیات بهره برداری نفت است. زیرا زمانی که هیدروکربن ها تولید می شوند و در مسافت های طولانی انتقال داده میشوند، برای تضمین جریان بسیار مهم است که از رسوبات جامد و تشکیل هیدرات با نظارت حرارتی کنترل و جلوگیری شود. تجزیه و تحلیل حرارتی شامل هر دو حالت پایدار و مطالعات گذرا برای مراحل مختلف طول عمر میدان است و باید به عنوان یک ابزار طراحی برای انتخاب عایق های حرارتی و / یا سیستم های گرمایش به منظور جلوگیری از تشکیل رسوب خدمت کنند.
در اغلب موارد، زمینه مدیریت حرارتی حداقل نیاز برای انتخاب بهترین طرح به منظور حفظ دمای سیال در داخل خطوط لوله و تجهیزات تولید زیر دریا بالاتر از حداقل درجه حرارت را تعیین می کند. در عملکرد حالت پایدار ، دمای سیال تولید شده وقتی در امتداد خط لوله جریان مییابد با توجه به انتقال حرارت از طریق دیواره لوله، کاهش می یابد . این مشخصات دمایی حالت پایدار از سیال تولید شده استفاده می شود تا نرخ جریان و سیستم های عایق که برای نگه داشتن سیستم بالای حداقل درجه حرارت بحرانی در هنگام تولید مورد نیاز است را شناسایی کند. اگر در برخی از لحظهها شرایط جریان حالت پایدار قطع شود، مانند شرایط خاموشی، آنالیز انتقال حرارت گذرا برای سیستم زیر دریا لازم است تا اطمینان حاصل شود که دمای سیال بالاتر از محدوده دمای رسوب جامد در زمان مورد نیاز است. رسوبات جامد اصلی موم و هیدرات هستند. برای یک سیال داده شده ، این مواد جامد در ترکیب خاصی از فشار و دما رسوب می کنند. رسوبات موم معمولا در دماهای مختلف از تا ظاهر میشوند. دمای تشکیل هیدرات از سوی دیگر، به طور معمول در حدود و در فشار۱۰۰ بار است. تکنیک های پیشگیری و / یا به حداقل رساندن تشکیل این رسوبات جامد با کمک تجارب میدانی و تلاش تحقیقاتی فشرده مورد حمایت قرار گرفته اند. استراتژی های اساسی در حال حاضر برای جلوگیری از این مشکلات عبارتند از:
اجازه ندهد تا سیستم وارد منطقه فشار / دما شود که می تواند رسوبات جامد شکل گیرد؛
نصب و راه اندازی امکانات زیر دریا برای توپکهای در حال اجرا (خراشدهندههای مکانیکی)؛
تزریق مواد شیمیایی مهارکننده به خطوط جریان؛
عایق حرارتی برای خطوط جریان و تجهیزات زیر دریا؛
سیستمهای گرمایش برای خطوط جریان و تجهیزات زیر دریا؛
مانیتورینگ لحظه به لحظه سیستم تولید و حمل و نقل.
مهم ترین جنبه های طراحی برای سیستم های تولید آب های عمیق بر اساس دمای پایین خروجی چاه و فشار هیدرواستاتیک بالا است. به طور کلی، سیستم های کنونی برای حمل و نقل سیالات تولید شده از طریق خط لوله طراحی شده اند با فرض اینکه تلفات حرارتی به محیط زیست قابل توجه نیستند. با این حال، تجزیه و تحلیل انتقال حرارت تجهیزات و سیستم های خط لوله از اهمیت زیادی برای پیش بینی و پیشگیری از رسوبات موم و تشکیل هیدرات برخوردار است. دانش دقیق از میدان دمایی در تجهیزات همراه با دانش از مقادیر دمای بحرانی تشکیل رسوبات جامد به منظور تضمین تداوم تولید در سطوح مورد نظر برای سودآوری باید به اندازه کافی مورد ارزیابی قرار گیرد. این مهم است که اشاره شود که در خطوط لوله، هیدرات می تواند حتی در دماهای نسبتا بالا در مخلوط نفت و گاز و آب که از چاه های تولید پمپ می شود، با توجه به فشار بالای درگیر می تواند تشکیل می شود. به تازگی، فن آوری های جدید برای شناسایی، نظارت و کنترل پارامترهای حیاتی مرتبط با تضمین جریان پدید آمده است، به دنبال اجرای اقدامات اصلاحی ترکیب، زمانی که شرایط غیر عادی شناسایی شود. برای مثال، اندازه گیری فشار، دما، سرعت جریان، ترکیب سیال ، در میان پارامترهای دیگر، ممکن است برای پیش بینی شروع مشکلات عملیاتی مورد استفاده قرار گیرد، در نتیجه اجازهی اقدامات اصلاحی به موقع را میدهد.
مانیتورینگ خط لولهی زیر دریا و ساختارها اطلاعات مورد نیاز برای مدیریت عملیات نفت و گاز را فراهم می کند و به جلوگیری از آسیبهای زیست محیطی و شکستهای فاجعهبار کمک می کند. با در دسترس بودن ابزارهای مدیریت داده ها برای انتقال اطلاعات لحظه به لحظه داده های زیر دریا به مراکز پشتیبانی و عملیاتی خشکی، اپراتورها اغلب با مقادیر زیادی از داده های خام اما اطلاعات کمی از آنچه که داده ها نشان می دهند روبهرو هستند. ابزارها باید طوری طراحی شوند که مقدار داده های ارائه شده را کاهش دهند در حالی که اطلاعات ارائه شده به اپراتورها افزایش مییابد.
شکل۸
به منظور ارائه هشداردهندههای تضمین جریان و بهبود کیفیت مانیتورینگ اغلب از سنسورهای فیبرنوری برای اندازه گیری دمای توزیع شده در طول یک خط لوله استفاده می شود[۸]. همه سنسورهای فیبر نوری با سیستم مانیتورینگ نرمافزاری یکپارچه شده اند تا داده ها را در دو نمونه در هر ثانیه برای هریک از سنسورها در قالب خام و نتایج محاسبه شده برای فشار ودما جمعآوری کنند. ایستگاههای حسگر همانطور که در شکل ۹ نشان داده شده است بر لولهها نصب میشوند.
شکل۹
نرمافزار اکتساب داده ها بر اساس داده های جمعآوری شده از ماژول حسگر نوری طراحی و در فرکانس ۲HZ به روز رسانی می شود. اندازه گیریها به عنوان طیف وسیعی از مقادیر بیش از یک فرکانس محدود به سنسور نوری برگردانده می شود. اندازه گیریهای منحصر به فرد توسط پیکها در طیف توان مشخص میشوند. محل پیک برای مقایسه با مقادیر پایه شناسایی و ثبت می شود. ابزارهای تصمیم گیری که سیستم فراگیری است از روشهای بیزین به منظور تعیین داده های تولید استفاده می کند.
سنسورهای فیبر نوری دارای پیکربندیهای مختلفی هستند و FBG[2] یکی از شایعترین آنهاست. یکی از مزیتهای FBG حساسیت بالای آن نسبت به دما و فشار است. طول موج FBG حساس به تغییرات بعدی و دما است. تغییرات در فشار یا دما باعث تغییر طول موج FBG می شود که منجر به اندازه گیری نوری طول موج کدگذاری شده می شود. توسط این تغییر طول موج تعیین فشار یا دمای مطلق صورت میگیرد[۹]. سنسورهای فیبر نوری مانیتورینگ فشار، دما، ارتعاش و جریان را به صورت لحظه به لحظه برای خطوط لوله در آبهای عمیق ارائه می دهند. سنسورهای فیبر نوری در کاربردهای آبهای عمیق به دلیل قابلیت تسهیم، ایمنی نسبت به دخالت الکترومغناطیسی، استحکام و توانایی انتقال سیگنال در فواصل طولانی مورد توجه هستند.
ویژگیهای کلیدی سنسور فیبر نوری به شرح زیر است:
بسیار سبک وزن و در اندازه های کوچک هستند.
عمر طولانی دارند و در برابر خوردگی مقاوماند
تاثیر کم یا هیچ تاثیری بر ساختار فیزیکی ندارند، میتوانند جاسازی و یا متصل به بخش خارجی شوند
سخت افزار الکترونیکی و پشتیبانی جمع و جور دارند
میتوانند به راحتی تسهیم شده و هزینه را به طور قابل توجهی کاهش دهند (بسیاری از سنسورها میتوانند در خط فیبر نوری قرار گیرند بهگونه ای که به طور قابل توجهی کابل کشی مورد نیاز را کاهش و تعداد کل مکانهای اندازه گیری را افزایش دهند)[۱۰].
حساسیت بالایی دارند
چند منظوره هستند، میتوانند فشار، دما و ارتعاش را اندازه بگیرند
نیاز به هیچ جریان الکترونیکی ندارند و به تداخل الکترومغناطیسی (EMI) ایمن هستند
برای نصب و راه اندازی اطراف مواد منفجره و یا مواد قابل اشتعال ایمن هستند.
کنترل برای خطوط لوله از طریق SCADA (کنترل نظارتی و اکتساب داده ها) انجام می شود. برنامهی کاربردی نرمافزار SCADA کنترل فرایند، جمعآوری داده ها به صورت لحظه به لحظه در مکانهای راه دور به منظور کنترل تجهیزات و شرایط و اجرای اقدامات اصلاحی را فراهم می کند. سیستمهای کنترل شامل اجزای سخت افزار و نرمافزار هستند. سخت افزار داده ها را جمعآوری و به یک شبکه کامپیوتری که نرمافزار SCADA برآن نصب شده است تغذیه می کند. سپس کامپیوتر داده ها را پردازش می کند و آنها را به موقع ارائه میدهد. SCADA همچنین تمام وقایع را در یک فایل ذخیره شده بر روی دیسک سخت و یا دیگر رسانههای ذخیره سازی با ظرفیت بالا ثبت می کند. مداخلهی اپراتور یا اقدام اصلاحی اتوماتیک در مرکز کنترل اجرا می شود. سود اصلی SCADA برای شناسایی و تصحیح سریع مشکلات است. تنظیمات به فرایند می تواند برای اطمینان از تضمین جریان و بهینه سازی سیستم ساخته شود و همچنین به کاهش هزینه های نگهداری کمک می کند.
معماری سیستم: تولید نفت و گاز به عنوان کنترل فرایند فیدبک، شامل اندازه گیری، مدلسازی و کنترل ارائه می شود.
شکل۱۰
کابرد فنآوری خط لولهی هوشمند تشخیص و مانیتورینگ لحظه به لحظه پارامترهای تضمین جریان مورد نظر و اجرای اقدامات اصلاحی زمانی که شرایط غیرعادی می شود است.
همچنین برای انتقال داده ها از کابلهای فیبر نوری استفاده می شود که دارای استحکام بالایی در مقابل شرایط محیطی هستند و ارتباطی بین واحدهای اندازه گیری و اتاق کنترل هستند. نمونه ای از کابلهای اندازه گیری در شکل ۱۱ نشان داده شده است[۱۱].
شکل ۱۱
فصل سوم: تخمین حالت
تخمین