۶۱۱۱-T4

۴٫۳۷

۰٫۵۹

۱٫۳۳

۵۰۸۳-H18

۵-۳- پیشرفت آسیب:
ازآنجا که درتشخیص زوال ازمعیارنمودارحد شکل دهی استفاده شده است، بنابرتعریف ذکرشده درمعادله (۳-۱۰۹) ازفصل تئوری، می توان روند پیشرفت پارامترآسیب را درالمانی که اولین زوال رخ می دهد برحسب زمان تعریف کرد. دراینجا چون شکل دهی ورق به صورت غیرصریح درنرم افزارمدل سازی شده است لذا جهت مقایسه پدیده رشد آسیب درنمونه های مختلف، نمودارهای پیشرفت آسیب درآنها برحسب حرکت سمبه رسم شده اند (شکل (۵-۹)).
(ب)
(الف)
(د)
(ج)
شکل(۵-۹): نمودارهای پیشرفت آسیب درنمونه های: الف):۶۱۱۱-T4(SG,DG)
ب)۵۰۸۳-H18(SG,DG) ج)۵۰۸۳-O(SG) د)DP590(SG).
چنانچه ازاین نمودارهای پیشرفت آسیب پیدا است، پدیده آسیب ازیک مرحله ای به بعد با شیب افزاینده موجه شده که نهایتا به زوال منجر می شود. این اتفاق درهنگام تغییرشکل های شدید رخ می دهد که نشان می دهد آن المان به نقطه نهایی تحمل تنش ویا به عبارتی به مرحله نرم شدگی نزدیک می شود.
بنابراین همانطور که دیدیم، رویکرد المان محدود ارائه شده دراین تحقیق، رویکرد قابل قبولی بوده ونتایج شبیه سازی آن بسیاربه نتایج آزمایشگاهی ارائه شده نزدیک است. لذا درادامه ازاین رویکرد جهت مدل سازی وپیش بینی زوال درمورد TWBهای غیرهم جنس استفاده خواهد شد.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۶- TWB های غیرهمجنس
دراین قسمت قصد داریم TWB های غیرهمجنس را که قبلا طبق جدول (۴-۳) بیان شده اند مورد ارزیابی قراردهیم. بدلیل آنکه اطلاعات مورد نیازجهت مدل سازی المان محدود قبلا به صورت کامل بیان شده اند، دراین قسمت تنها نتایج حاصله را بیان داشته ومورد بحث قرارخواهیم داد. چنانچه درمدل سازی TWB های همجنس دریافت شد، درنظرگیری غیرایزوتروپی ورق های پایه درهنگام شبیه سازی ها، نتایج معقول تری را ارائه کردند. لذا دراین قسمت تنها این رویکرد را درپیش گرفته وازغیرایزوتروپیک بودن ناحیه جوش صرفه نظرشده است. بنابراین ورق های ۶۱۱۱-T4 وDP590 را که هرکدام دارای دوضخامت مختلف می باشند طبق شکل (۴-۵) در راستای نورد به یکدیگرجوش داده وتحت تست کشش کروی قرارداده ایم. دقت شود که درهمه مدل سازی ها، ورق ۶۱۱۱-T4 درقسمت سمت چپ ( ناحیه پسرو) TWB قرار داده شده وجهت کم کردن اثرعرض خط جوش برنتایج حاصله، عرض آن درتمامی مدل سازی ها یکسان وبرابر۸/۱۱ میلیمتردرنظر گرفته شده است. همچنین تنها مدل B (شکل(۵-۱)) برای مدل سازی هندسه جوش فرض شده است که ضخامت آن برابرمیانگین ضخامت دو ورق پایه درنظرگرفته شده است.
همانطورکه قبلا اشاره شد، جهت سهولت درهمگرایی نتایج حاصله ازنرم افزار، TWB را به سه ناحیه (۱)، (۲) و(۳) تقسیم بندی کرده ایم. لذا اندازه المان ها درهرنمونه ارائه شده درجدول
(۴-۳) به صورت زیرمی باشند:
نمونه شماره (۱): ناحیه (۱) برابر۴ میلیمتر، ناحیه (۲) برابر۲ میلیمتروناحیه (۳) برابراندازه تقریبی ۵ میلیمتر.
نمونه شماره (۲): ناحیه (۱) برابر۴ میلیمتر، ناحیه (۲) برابر۲ میلیمتروناحیه (۳) برابراندازه تقریبی ۵ میلیمتر.
نمونه شماره (۳): ناحیه مربوط به فلزجوش وناحیه (۲) برابر۲ میلیمتر، ناحیه (۱) بدون جوش برابر۳ میلیمتروناحیه (۳) برابراندازه تقریبی ۵ میلیمتر.
نمونه شماره (۴): ناحیه مربوط به فلزجوش برابر۱میلیمتر، ناحیه (۱) بدون جوش برابر۳ میلیمتر، ناحیه (۲) برابر۲ میلیمتروناحیه (۳) برابر۵ میلیمتر.
حال با مدل سازی هرکدام ازاین نمونه ها درمحیط نرم افزارآباکوس، نتایج شبیه سازی شده بیشینه ارتفاع شکل دهی را مطابق جدول (۶-۱) بدست آورده ایم.
جدول (۶-۱): نتایج شبیه سازی شده بیشینه ارتفاع شکل دهی درتست کشش کروی.

No(4)

No(3)

No(2)

No(1)

Welded specimens

۱۷٫۹۵

۱۲٫۶۶

۱۷٫۸۴

۱۵٫۹۰۱

LDH(mm)