مرادی و همکاران (۱۳۸۵) در تحقیقی به بررسی رابطه بین سبک رهبری مربیان با انسجام گروهی بازیکنان در تیم­های بسکتبال باشگاه­های لیگ برتر کشور پرداختند. نتایج تفاوت معنی­داری بین سبک رهبری مربیان تیم­های موفق و کمتر موفق نشان می­دهد. همچنین ارتباط مثبت و معنی­داری بین سبک­های رهبری رفتار آموزشی، دموکراتیک، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت و ارتباط منفی و معنی­داری بین سبک رهبری آمرانه با انسجام اجتماعی و انسجام تکلیف بازیکنان گزارش شده است. (مرادی، ۱۳۸۳).
طالب­پور (۱۳۸۵) با بررسی اولویت­ بندی و ارزشیابی ابعاد مربیگری در تیم­های ورزشی دانشگاه­ های کشور به این نتیجه رسید که بین دو گروه مربیان و ورزشکاران در رتبه بندی ابعاد عملکرد مربیان تفاوت معنی­داری وجود دارد. دو گروه مربیان و ورزشکاران از نظر اولویت­ بندی ابعاد فقط در بعد مدل نقش، دیدگاه مشابهی داشتند که این بعد در رتبه پنجم اهمیت قرار داشت که نکته نظر مشترکی بین دو گروه مشاهده نشد. (طالب­پور، اسماعیلی، ۱۳۸۵).
یوسفی (۱۳۸۶) به بررسی ارتباط بین سبک­های رهبری مربیان با جو انگیزشی در تیم­های ورزشی پرداخت. یافته­های تحقیق نشان داد ارتباط بین سبک­های رهبری مربیان (به استثنای سبک آمرانه) با جو مهارتی، منفی و معنی دار و با جو عملکردی، مثبت و معنی دار است(یوسفی پاسکه، ۱۳۸۶).
جرعه نوش (۱۳۸۶) به بررسی ابعاد رضایتمندی ورزشکاران باشگاه­های استان مازنداران پرداخت. مهم­ترین ابعاد رضایتمندی از دیدگاه ورزشکاران به ترتیب اولویت عبارتند از:
۱ – رضایتمندی از رفتار مربی
۲- رضایتمندی ازرفتار مشارکت فردی
نتایج تحقیق نشان داد که بین ابعاد رضایتمندی ورزشکاران تفاوت معناداری وجود دارد. بین سطح تحصیلات و رضایتمندی ورزشکاران هیچ رابطه معن اداری وجود ندارد. (جرعه نوش، ۱۳۸۶).
طیبی (۱۳۸۶) به بررسی میزان رضایتمندی کشتی گیران بزرگسال استان گلستان از باشگاه­های کشتی استان پرداخت. نتایج نشان داد که بین میزان رضایتمندی از عملکرد حوزه مدیریت، کشتی گیران آزاد کار و فرنگی کاران تفاوت معناداری وجود دارد و همچنین بین میزان رضایتمندی از حوزه عمومی مدیریت کشتی گیران آزادکار و فرنگی کاران تفاوت معناداری وجود دارد (خلج، گیلدا، ۱۳۸۹).
فلاح ( ۱۳۸۷ ) به ارتباط بین شیوه ­های اعمال قدرت و بیان و رضایتمندی ورزشکاران در تیم­های ورزشی بانوان پرداخت نتایج نشان داد که بین شیوه قدرت با تمامی ابعاد رضایتمندی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت که البته این ارتباط بسیار پایین بود (خلج، گیلدا، ۱۳۸۹).
حسینی کشتان و همکاران ( ۱۳۸۷ ) در تحقیقی به بررسی ارتباط رفتار مربیان و برخی از ویژگی­های فردی مربیان و ورزشکاران با انسجام گروهی و موفقیت تیمی در تیم­های شرکت کننده در مسابقات والیبال قهرمانی دختران دانشگاه­ های آزاد کشور پرداختند و نتایج زیر را گزارش کردند: مربیان بیشتر از سبک رهبری آموزش و تمرین و کمتر از سبک آمرانه استفاده میکردند. بین سن مربی و رفتار مربیان ارتباط معن اداری مشاهده نشد. (حسینی کشتان،رمضانی نژآد، ۱۳۸۷).
محمد پناهی (۱۳۸۷) در تحقیقی به بررسی ارتباط بین رهبری مربیان با انسجام تیمی در تیمهای والیبال لیگ برتر ایران در سال ۸۶ پرداخته و به این نتیجه رسید که مربیان بیشتر از سبک آموزش و تمرین و کمتر از سبک رهبری دموکراتیک استفاده می­کردند. بین سبک رهبری دموکراتیک، حمایت اجتماعی، آموزش و تمرین و بازخورد مثبت مربیان در بین تیم­های موفق و کمتر موفق و ناموفق جدول لیگ برتر تفاوت معناداری وجود داشت، اما این تفاوت درباره سبک رهبری آمرانه مشاهده نشد. همچنین بین انسجام تکلیف با سبک­های رهبری آموزش و تمرین، حمایت اجتماعی، بازخورد مثبت و بین انسجام اجتماعی با سبک رهبری آموزش و تمرین ارتباط مثبت و معنی­داری مشاهده شد (محمد پناهی، ۱۳۸۷).
دهقان قهفرخی و همکاران (۱۳۸۷) در تحقیقی به بررسی رابطه رفتار مربیان با گروه گرایی اعضای تیم ملی قایقرانی بانوان پرداختند. نتایج این پژوهش نشان داد که مربیان بیشتر از سبک آموزش و تمرین و کمتر از رفتار دموکراتیک استفاده می­کردند. همچنین گروه گرایی به ترتیب اهمیت تنها با رفتارهای بازخورد مثبت، حمایت اجتماعی و دموکراتیک ارتباط معنی دار و مثبتی داشت. (محمد پناهی، ۱۳۸۷).
نیکدل و همکاران (۱۳۸۷) که به ارتباط بین سبک رهبری تحول گرا و عمل گرا با فعالیت شغلی کارکنان تربیت بدنی پرداختند، به این نتیجه رسیدند که ارتباط بین سبک رهبری تحو لگرا و عمل گرا با فعالیت شغلی کارکنان مثبت و معنادار بوده است. در نتیجه کلی هر چه رهبری تحول گرا در مدیران قوی­تر باشد در نتیجه رضایت شغلی کارکنان افزایش می­یابد. (خلج، گیلدا، ۱۳۸۹)
خوران و همکاران (۱۳۸۷) در تحقیقی به بررسی ارتباط بین رفتارهای مختلف مربی از دیدگاه ورزشکاران و سطح رضایتمندی ورزشکاران دانشگاه تهران شرکت کننده در نهمین المپیاد ورزشی کشور پرداختند و ارتباط مثبتی را بین رفتارهای رهبری درک شده توسط ورزشکاران (تمرین و آموزش، رفتار دموکراتیک، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت) با رضایت ورزشکاران گزارش کردند، ولی بین رفتار­های استبدادی رهبر و کلیه شاخص­ های رضایتمندی رابطه معنی­داری مشاهده نشد. (خلج، گیلدا، ۱۳۸۹)
مقصودی (۱۳۸۸) در پژوهش خود به بررسی ارتباط بین سبک رهبری مربیان و رضایتمندی کشتی گیران استان رده سنی جوانان و بزرگسالان استان مازندران پرداخت که حجم نمونه شامل ۸۵ نفر مربی و ۱۱۰ نفر کشتی گیر بودند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که مربیان از سبک­های رهبری مشارکتی و توجیهی بیشتر از دیگر سبک­های رهبری استفاده میکردند و با توجه به نتایج بدست آمدهسطح رضایتمندی کشتی گیران می­توان با به کار بردن سبک رهبری مشارکتی و توجیهی افزایش یابد (مقصودی، ۱۳۸۳).
تهامی (۱۳۸۸) در پژوهش خود به بررسی ارتباط بین سبک رهبری و منبع قدرت مربیان تیم­های لیگ برتر والیبال کشور از دیدگاه بازیکنان پرداخت و بیان داشت که رابطه معنادار مثبت و معنادار بین سبک آموزش و تمرین با قدرت تخصص و نیز سبک حمایت اجتماعی با قدرت تخصص در آزمودنی­ها همبستگی وجوددارد (تهامی گلاره، ۱۳۸۸).
رنگرز (۱۳۸۸) به بررسی میزان رضایتمندی کادر فنی و کشتی گیران تیم­های ملی از خانه کشتی ایران پرداخت نتایج نشان داد بین میزان رضایت کادر فنی و کشتی گیران تیم­های ملی کشتی کشور از حوزه مدیریت و امکانات خانه کشتی ایران تفاوت معن اداری وجود دارد اما از حوزه عمومی خانه کشتی ایران، تفاوت معناداری وجود ندارد (تهامی گلاره، ۱۳۸۸).
رمضانی نژاد (۱۳۹۰) در پژوهش نشان داد انسجام گروهی با سبک­های رهبری آموزش و تمرین، دموکراسی، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت رابطه مثبت و معنادار و با سبک رهبری آمرانه رابطه منفی و معناداری دارد. مقایسه سبک رهبری مربیان نشان داد مربیان فوتبال بیشتر از سبک رهبری آموزش و تمرین (وظیفه محوری) وکمتر از سبک رهبری دموکراسی استفاده میکردند. بنابراین، به نظر می­رسد سبک رهبری مربیان به خصوص سبک رهبری حمایت اجتماعی و آمرانه ارتباط بالایی با انسجام گروهی دارند(رمضانی نژاد، حکیمی، ۱۳۹۰).

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

ویس و فردریچ^[۱۱۶] (۱۹۸۶) در بررسی ارتباط بین رفتار مربی و آموزشی رضایت ورزشکاران و عملکرد تیمی به این نتیجه رسیدند که ورزشکارانی که مربیان آن­ها از سبک­های رهبری حمایت اجتماعی، بازخورد مثبت و دموکراتیک استفاده کردند، رضایتمندی بیشتری نسبت به ورزشکارانی داشتندکه مربیان آنها از این سبکهای رهبری کمتر استفاده میکردند. (ویس، ام آر، فردریچ، دبلیو. دی ۱۹۸۶)
چالاک جو و مک میلین^[۱۱۷] (۱۹۹۰) ارتباط بین درک رفتارهای مربی را با میزان رضایتمندی ورزشکاران اندازه گیری کردند. رابطه بین درک ورزشکار از خود (اطمینان ورزشی، جهت گیری رفتار رقابتی) و درک ورزشکار از رفتار رهبری) رفتار تمرین و آموزش به ورزشکار، رفتار دموکراتیک، حمایت اجتماعی از ورزشکار و رفتارپاداش دهی) با رضایتمندی ورزشکار را بررسی کردند. نتایج نشان داد رفتارهای تمرین و آموزش بهترین پیش بینی کننده رضایتمندی از رهبر است و در نهایت تنها پیش بینی کننده قابل اعتنای دیگر بر رضایتمندی ورزشکار رفتار دموکراتیک است. در این تحقیق هیچ رابطه معن اداری بین درک ورزشکاران از رفتار رهبر و رضایتمندی ورزشکار با عملکرد شخصی مشاهده نشد و بین درک ورزشکار از خود و رضایتمندی ورزشکار از مربی رابطه معن اداری وجود نداشت. (خلج، گیلدا، ۱۳۸۹)
وستر و ویس^[۱۱۸] (۱۹۹۱) در پژوهشی به بررسی ارتباط بین ادراک ورزشکاران از رفتارهای مربی و انسجام تیم­های فوتبال ۶ دبیرستان پرداختند. نتایج نشان داد که ورزشکارانی که تصور می­کردند مربیان از سبک دموکراتیک، سبک­های حمایت اجتماعی، بازخورد مثبت و آموزش و تمرین را بیشتر به کار می­بندند، تیم­های منسجم تری دارند. همچنین آن­ها ارتباط مثبت و معناداری را بین سبک رهبری مربی با انسجام تیمی، و موفقیت تیمی وانفرادی بازیکنان با انسجام تیمی و رفتار مربیان گزارش کردند. (وستر، کی آر. ویس، ام. آر. ۱۹۹۱)
کارون و اسپینک^[۱۱۹] (۱۹۹۳) نشان دادند که انسجام بیشتر باعث افزایش رضایت شخصی بازیکنان، ایجادساختاروسازماندهی پایدارتردرگروه می­ شود. (کارون، آی. وی. اسپینک، کی. اس ۱۹۹۳)
تیلرام ایچاس و ویکی کران^[۱۲۰] (۱۹۹۳) به بررسی ارتباط بین سبک­های رهبری با انسجام تیمی و رضایتمندی ورزشکاران پرداختند. نتایج تحقیق نشان داد تیم­های که در لیگ موفق بوده اند از رضایتمندی وظیفه ای بیشتر برخورداربودند، درحالی که مربیان این تیم­ها از رفتار آموزش و تمرین و حمایت اجتماعی استفاده می­کردند همچنین موفقیت در لیگ برای مربیانی که از سبک رهبری دموکراتیک استفاده می­کردند، رضایتمندی اجتماعی را به همراه داشت از دیگر نتایج این تحقیق این بود، تیم­های که در لیگ به موفقیت می­رسند از انسجام وظیفه بیشتری برخوردار بودند و اگر موفقیت در لیگ با رضایتمندی اجتماعی بازیکنان همراه شود، انسجام اجتماعی تیم­ها با هم افزایش معناداری پیدا می­ کند. (خلج، گیلدا، ۱۳۸۹)
پیس و کوزاب^[۱۲۱] (۱۹۹۴) در پژوهشی روی بازیکنان دختر ده تیم بسکتبال به این نتایج رسید ورزشکارانی که تصور می­کردند مربیان شان از سبک دموکراتیک بیشتر استفاده می­ کنند و مقدار زیادی رفتار آموزش و تمرین حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت به کار می­برند تیمشان از انسجام وظیفه بالاتری برخوردار بود (پیس، دی. جی. کذب، اس. آ۱۹۹۴).
اسپینک^[۱۲۲] (۱۹۹۵) ارتباط بین انسجام وظیفه و رضایتمندی تیمی در بازیکنان نخبه هاکی روی یخ را مورد بررسی قرار دادند. نتایج تحقیق نشان داد که بین انسجام وظیفه و رضایتمندی افراد ارتباط مثبت و معنی­داری وجود دارد (اسپینک، کی. اس. نیکل، دی. ویلسون، کی. ۲۰۰۵).
شرمن^[۱۲۳] (۲۰۰۲) در تحقیقی به بررسی سبک رهبری مربیان جوان دو رشته فوتبال و بیسبال پرداخت و به این نتیجه رسید که این مربیان در هنگام تمرین و مسابقه بیشتر از سبک رهبری آمرانه و کمتر از سبک رهبری دموکراتیک استفاده می­کردند (شرمن، ام. آ. ۲۰۰۲).
آلن و هاو^[۱۲۴] (۱۹۹۸) ارتباط بین الگوی بازخورد مربیان و اداراک ورزشکاران از رقابت شان و سطح رضایتمندی آن­ها را مورد بررسی قرار دادند. نمونه تحقیق ۱۴۳ دختر هاکی باز کلمبیایی بودند. نتایج حاکی از آن بود که الگوهای بازخورد مربیان بطور معن اداری با اداراک ورزشکاران از رقابت و سطح رضایتمندی آنان ارتباط داشت. نتایج این تحقیق از ارتباط بین الگوهای بازخورد و بیان و اداراک ورزشکاران از رقابت شان و رضایتمندی آنان حمایت می­کرد (آلن، جی. بی. ال ۱۹۹۸).
طبق تعریف فلتز (۱۹۹۹) اعتقاد مربی به توانایی خود برای تاثیرگذاری بر یادگیری و عملکردبازیکن است فلتز و همکارانش ساختار کارایی مربی را طراحی کردند. (داسلر، گری، ۱۳۷۲)
شکل۱۴٫۲: شمدل فلتز در مورد کارایی مربی
او مشاهده کرد که مربیان با کارایی بالا از درصد برد و رضایتمندی بالاتر از بازیکنان برخوردارند. (داسلر، گری، ۱۳۷۲)
چاو و بروس^[۱۲۵] (۱۹۹۹) درتحقیقی ضمن تأییداین فرضیه که سبک­رهبری­و رفتاری مربیان با انسجام گروهی­ارتباط دارد، نشان دادند که انسجام در تیم­های دختران و تیم­های دسته­های بالاتر بطور معنی­دار از تیم­های پسران و تیم­های دسته­های پایین­تر بیشتراست (چاو، ام. بروس، اچ، ۱۹۹۹).
گریک بنت ومارک مانول^[۱۲۶] (۲۰۰۰) در تحقیقی به تعیین سبک­های رهبری­مربیان بیسبال پرداختند. نتایج نشان داد که این مربیان به ترتیب از سبک­های باخورد مثبت، آموزش و تمرین، حمایت اجتماعی، دموکراتیک و عده کمی نیز از سبک آمرانه استفاده کردند (خلج، گیلدا، ۱۳۸۹).
ریمر و تون^[۱۲۷] (۲۰۰۱) ارتباط سبک رهبری با رضایت مندی ورزشکاران تنیس را مورد بررسی قرار داد نتایج نشان داد رضایتمندی ورزشکاران با رفتار ترجیحی و ادراک شده مربی مرتبط نبود. همچنین نتایج این تحقیق نشان داد که سطح توانایی و مهارت بازیکنان بر رفتار ترجیحی مربی تأثیر داشت. همچنین آنان نسبت به مردان رفتار آمرانه و بازخورد مثبت مربی را بیشتر ترجیح می­دادند (ریمر، هارلود، ای. تون، کتی، ۲۰۰۱).
آموروس و هورن^[۱۲۸] (۲۰۰۱) در تحقیقی به بررسی تأثیر رفتار مربیان بر تغییرات انگیزش درونی دانشجویان سال اول در طی یک فصل پرداخت. نتایج نشان داد که بین وضعیت تحصیلی دانشجویان و شرایط انگیزش درونی آنها رابطه ای وجود ندارد. در حالی که بین سطح انگیزش درونی دانشجویان ورزشکار و ادراک شان از رفتار مربی در طول فصل، رابطه معنی­داری وجود داشت. ورزشکارانی که مربیان شان بر رفتار آموزش و تمرین تأکید داشتند و از رفتار آمرانه و حمایت اجتماعی کمتر استفاده میکردند، انگیزش درونی آنها افزایش یافته بود (آموروس، آنتونی، جی. هورن، تی. اس، ۲۰۰۱).
سریبون^[۱۲۹] (۲۰۰۱) در ارتباط سبک­های رهبری مربیان، انسجام تیمی و رضایتمندی ورزشکاران در رابطه با عملکرد ورزشکاران رشته­ های فوتبال، بسکتبال، والیبال، سبک تاکرا، بدمینتون و تنیس روی­میز کشور تایلندرابررسی کرد. تحلیل رگرسیون نشان داد شیوه تمرین آمرانه مربیان ارتباط معناداری با رضایتمندی ورزشکاران و بهبود توانایی آن­ها دارد (خلج، گیلدا، ۱۳۸۹).
کارون^[۱۳۰] (۲۰۰۲) در یک تحقیق فراتحلیلی از ۴۶ تحقیق تجربی ارتباط انسجام و عملکرد ورزش­های تیمی را مورد بررسی قرار دادند. نتایج این فراتحلیلی نشان داد که ارتباط مثبت و معنی دار و نسبتاً بالایی بین انسجام و عملکرد وجود دارد. و در نهایت، نتایج نشان داد که تأثیر انسجام و عملکرد بر یکدیگر یک اثر دوسویه است و هر دو بر یکدیگر اثر میگذارند(کارون، ای. وی، برای، اس. آر۲۰۰۲).
کاترین اورنج^[۱۳۱] (۲۰۰۰) در تحقیق به بررسی ارتباط بین سبک رهبری مربیان با انسجام گروهی و تعداد بردهای تیم­های فوتبال دانشگاهی پرداخت. نمونه آماری این تحقیق را ۱۲۲ زن و ۶۸ مرد بازیکن در تیم­های فوتبال دانشگاهی در دسته­های یک، دو و سه تشکیل می­دادند. نتایج حاکی از آن بود که مربیان از سبک­های رفتار آموزش و تمرین، حمایت اجتماعی، بازخورد مثبت استفاده می­کردند(کاترین، اورنج، ۲۰۰۰).
دکستر^[۱۳۲] (۲۰۰۲) به بررسی ارتباط بین رهبری تحول گرا و تبادلی با موفقیت و رضایتمندی ورزشکاران پرداخت نتایج تحقیق نشان داد که سبک رهبری تحول گرا در مدیران و سرمربیان منجر به افزایش سطح رضایتمندی ورزشکاران و موفقیت آن­ها می­ شود. به عبارت دیگر، ملاحظات فردی، دادن انگیزه، تحریک شناختی و اثرگذاری شخصی رهبر یا مربی از اهمیت بیشتری برخوردار است(دکستر، دیویس، جی. ۲۰۰۲).
ریمر و تون (۲۰۰۱) ارتباط سبک رهبری با رضایتمندی ورزشکاران تنیس را مورد بررسی قرار داد. نتایج نشان داد رضایتمندی ورزشکاران با رفتار ترجیحی و ادراک شده مربی مرتبط نبود. همچنین نتایج نشان داد که سطح توانایی و مهارت بازیکنان بر رفتار ترجیحی مربی تاثیر داشت. (ریمر، هارلود، ای. تون، کتی، ۲۰۰۱)
رنگ^[۱۳۳] (۲۰۰۲) به این نتیجه رسید که مربیانی که از سبک­های رهبری آموزش ـ تمرین، دموکراتیک، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت استفاده می­ کنند، تیم­های منسجم تری دارند (کاترین، اورنج، ۲۰۰۰).
نولان و همکاران^[۱۳۴] (۲۰۰۲) در پژوهشی به بررسی ارتباط بین سبک رهبری مربیان با انسجام تیمی پرداخت آزمودنی­های این تحقیق ۲۰ بازیکن کریکت بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که بین سبک رهبری بازخورد مثبت و انسجام اجتماعی ارتباط مثبت معنی­داری وجود دارد(نولان، اولیویا و همکاران، ۲۰۰۰).
کارون، بری و آیس^[۱۳۵] (۲۰۰۲ ) در تحقیقی تحت عنوان انسجام تیمی و موفقیت تیمی در ورزش که در آن از۱۸ تیم بسکتبال و ۹ تیم نخبه دانشگاهی به عنوان آزمودنی استفاده کردند. در پایان فصل مسابقات ضریب همبستگی بالایی بین انسجام تیمی و درصد پیروزی­های یک تیم بدست آمد(کارون، ای. وی. برای، اس. آر، ۲۰۰۲).
تورمن^[۱۳۶] (۲۰۰۳ ) در پژوهشی به بررسی ارتباط رفتار مربی و انسجام گروهی براساس رفتار­های مورد استفاده مربیان در جهت گسترش انسجام تیمی پرداخت. نتایج تحقیق نشان داد که آن دسته از رفتار­های اصلی مربیگری که باعث از بین بردن انسجام گروهی می­ شود بیشتر به عدم تعادل رفتار مربیان و تمسخر و استهزا ورزشکاران مربوط است. ورزشکاران تصور می­ کنند زمانی که مربی به یک بازیکن سطح بالایی از بازخورد منفی یا تنبیه را در مقابل دیگر بازیکنان ارائه می­دهد، انسجام تیم پایین می ­آید. همچنین نتایج مصاحبه با آزمودنی­ها منجر به شناخت برخی تکنیک­های مربیگری که انسجام گروهی را افزایش می­ دهند شد (تورمن، پائول، دی. ۲۰۰۳).
هاردی جی و همکاران^[۱۳۷] (۲۰۰۳ ) در پژوهشی به بررسی ارتباط ادراک انسجام تیمی و استفاده ورزشکاران از تصویرسازی ذهنی پرداختند. در مطالعه اول، آزمودنی۴/۶۴ ورزشکاران تیم­های دانشگاهی بودند که نتایج هیچ ارتباط معناداری را بین این دو متغیر نشان نداد. در مطالعه دوم، آزمودنی­ها ۲۲ اسکیت باز هنری تیم­های ملی بودند که نتایج نشان داد که بین تغییرات ادراک از انسجام تیمی و تغییرات تصویرسازی ارتباط معنی­داری وجود دارد (هاردی، جی، هال، سی. آر. کارن، ای. وی. ۲۰۰۳).
گریو^[۱۳۸] (۲۰۰۳) به بررسی ارتباط انسجام و عملکرد در تیم­های ورزشی پرداخت. نتایج این تحقیق نشان داد که انسجام تأثیر ناچیزی بر عملکرد تیم دارد، اما عملکرد تأثیر قابل توجهی بر انسجام داشت تیم­های برنده انسجام بیشتری در تیم­های بازنده داشتند (گریو، فردویچ، جی. ۲۰۰۰، ).
کاکیوگلو^[۱۳۹] (۲۰۰۳) به بررسی سبک رهبری مربیان و رضایتمندی ورزشکاران در فوتبال پرداخت نتایج نشان­داد که بین­رضایتمندی ورزشکاران بارفتارهای­ترجیحی و ادراک شده مربیان ارتباط معنی­داری وجود نداشت. همچنین بین­رضایتمندی بانوع­رفتارترجیحی و ادراک شده مربیان در بین مهاجمان، مدافعان و هافبک­ها تفاوت معنی­داری مشاهده نشد(کاکیوگلو، آسلی، ۲۰۰۳).
سو لیوان و کنت^[۱۴۰] (۲۰۰۳) طی پژوهشی که با بهره گرفتن از پرسشنامه فلتز (در زمین هکارآیی مربیگری) و سبک رهبری چالادورای به این نتیجه رسیدند که کارایی مربیگری بیش از ۴۲ درصد بعنوان یک عامل پیش بینی کننده سبک رهبری در مربیان ورزشی میان دانشکده ای است(رمضانی نژاد، حکیمی، ۱۳۹۰).
هلمبیک و آموروس^[۱۴۱] (۲۰۰۴ ) به بررسی اثرات ادراک ورزشکاران از رفتار مربیان بر انگیزش درونی بازیکنان پرداختند. نتایج تحقیق نشان داد که ادراک ورزشکاران از رفتار مربیان بر میزان انگیزش آن­ها تأثیر می­ گذارد. همه رفتارهای رهبری مربیان به استثنای رفتار حمایت اجتماعی با اجزاء اصلی انگیزش درونی ورزشکاران ارتباط معنی­داری داشتند. همچنین فقط سبک­های رهبری دموکراتیک و آمرانه مربیان می ­تواند به طور مستقیم و غیرمستقیم به انگیزش ورزشکاران تأثیر مثبت و معنی­داری داشته باشد (هلمبیک، جیل، آموروس، آنتونی، ۲۰۰۴).
روناین^[۱۴۲] (۲۰۰۴) در تحقیقی به بررسی تأثیر رفتارهای مربی بر پویایی تیمی، چگونگی تأثیر رفتارهای مربی بر انسجام تیمی و کارایی تیمی پرداخت. آزمودنی­ها در این تحقیق را ۱۸۰ نفر از دانشجویان ورزشکار مرد و زن تشکیل می­دادند. نتایج این تحقیق مشخص کرد که ارتباط معنی دار و مثبتی بین ادراک ورزشکاران از انسجام تیمی و کارایی تیمی در طول فصل با ادراک آنان از سطوح بالای رفتار آموزشی، دموکراتیک، حمایت اجتماعی، بازخورد مثبت و همچنین سطوح پایین از رفتار آمرانه و رفتار تنبیهی وجود داشت(روناین، لیندسای سنا، ۲۰۰۴).
بوسجان کلاریک^[۱۴۳] (۲۰۰۴) به بررسی رفتار مربیان و تلاش آن­ها برای ارتقا انسجام تیمی و رضایتمندی تیمی بازیکنانش پرداخت. نتایج این تحقیق نشان داد که بین سبک رهبری مربیان و رضایتمندی ورزشکاران ارتباط معناداری وجود نداشت (محمد پناهی، پیام، ۱۳۸۷).