۲-۱-۲-۵- ویژگی­های تحصیلی

اگرچه دانش ­آموزان با اختلال یادگیری هوش متوسط یا بالاتر از متوسط دارند، ولی دارای مشکلاتی در تحصیل می­باشند که این مشکلات از اوایل سال­های مدرسه شروع و گاهی تا اواخر سال­های آموزش ادامه دارد(هاردمن و همکاران، ۲۰۰۲؛ ترجمه علیزاده و همکاران، ۱۳۸۸)، گاهی نیز این دانش ­آموزان به عنوان تنبل یا بی­انگیزه شناخته می­شوند(وستوود،۲۰۰۹؛ ترجمه همتی­علمدارلو و شجاعی، ۱۳۹۱). کاهش موفقیت دانش ­آموزان با اختلال­ یادگیری می ­تواند در زمینه ­های تحصیلی زیر باشد:

1. 1. نوشتن: مشکل در روخوانی، رونویسی و هجی کردن.

1. 1. ریاضی: مشکل در عملیات ریاضی و یا درک مفاهیم اولیه.

1. 1. منطق: مشکل در طبقه ­بندی افکار.

1. 1. مهارت­ های طبقه ­بندی: مشکل در طبقه ­بندی تمام موارد تحصیلی.

1. زبان: تأخیر، اختلال­ و یا تفاوت­ در شنیدن و صحبت کردن(هنلی، رامسی و الگوزین^[۲۸]، ۲۰۰۲).

۲-۱-۲-۶- ویژگی­های اجتماعی- سازشی

بی­ثباتی هیجانی را ‌می‌توان به عنوان جنبه­ ویژه­ای از شخصیت و نا­سازگاری اجتماعی دانست. دانش ­آموزان با اختلال­های یادگیری اغلب رفتارهایی را نشان می­ دهند که از خصوصیات آشفتگی هیجانی است(هالاهان و کافمن، ۲۰۰۳؛ ترجمه علیزاده و همکاران، ۱۳۸۸). به طور کلی مشکل کنترل رفتار بسیاری از دانش ­آموزان با اختلال­های یادگیری نسبت به دانش ­آموزان عادی که این مشکلات را از خود بروز می­ دهند، شدیدتر است. افزون بر این، به دلیل مشکلات رفتاری که این دانش ­آموزان در کلاس دارند، موجب می­شوند دانش ­آموزان دیگر آن ها را طرد کنند و آن ها در پیدا کردن دوست با مشکل مواجه شوند(هالاهان و همکاران، ۲۰۰۹؛ ترجمه علیزاده و همکاران، ۱۳۹۰). در واقع، ملموس­ترین مشکل آ­نها، ناکامی در ایجاد پیوندهای نزدیک و راضی­کننده­ عاطفی با دیگران است. تنها دوستانی که می ­توانند پیدا کنند، دوستانی تخیلی است. برخی از این کودکان کناره­گیر می­باشند. دیگر کودکان یا بزرگسالان ممکن است بخواهند به حریم آنان وارد شوند، ولی تلاش­ های آن ها معمولاً با ترس و عدم علاقه روبرو می‌شود. از آنجا که پیوندهای عاطفی حول پاسخ­های اجتماعی دو جانبه شکل ‌می‌گیرد، مردم معمولاً علاقه­شان را نسبت به کسی که پاسخگو نیست، از دست می­ دهند(هالاهان و کافمن، ۲۰۰۳؛ ترجمه علیزاده و همکاران، ۱۳۸۸). دانش ­آموزان با اختلال یادگیری کمتر در گروه مورد پذیرش هستند و بیشتر احتمال دارد که در میان همسالان­شان طرد یا نادیده گرفته شوند. این دانش ­آموزان نسبت به همسالان­شان بیشتر احتمال دارد طرد شوند و محبوبیت کمتری نزد والدین و معلمان دارند. همسالان نقش مهمی را در سازگاری اجتماعی کودکان ایفا ‌می‌کنند. البته باید توجه داشت که همه دانش ­آموزان با اختلال یادگیری نقص مهارت­ های اجتماعی ندارند و برخی از آن ها به عنوان افرادی­که مهارت­ های مناسب اجتماعی مانند همسالان­شان دارند، شناخته می­شوند. ‌بنابرین‏، ‌می‌توان گفت که دانش ­آموزان با اختلال یادگیری گروهی هستند که بیشتر طرد می­شوند و کمتر مورد پذیرش قرار می­ گیرند و در برقراری روابط اجتماعی مشکل دارند(بناهو و همکاران، ۲۰۰۹).

وجود نقص در شناخت اجتماعی^[۲۹] دانش ­آموزان با اختلال­های یادگیری می ­تواند دلیلی برای مشکلات اجتماعی آن ها باشد، زیرا بسیاری از آن ها نمی ­توانند نشانه­ های اجتماعی، احساس­ها و هیجانات دیگران را درک کنند و نمی­دانند که چه زمانی رفتارشان برای سایرین مزاحمت ایجاد می­ کند. این عدم موفقیت در برقراری روابط اجتماعی صحیح، خطر ابتلا به اختلال­های رفتاری و اجتماعی را در آن ها زیاد می­ کند(شکوهی یکتا و پرند، ۱۳۸۵).

۲-۱-۳- علل اختلال­های یادگیری

مطالعات عصب­شناختی بیان می­ کند که دانش ­آموزان با اختلال­های یادگیری ساختارهای متفاوتی از یکدیگر دارند. تحقیقات زیادی به نقش عوامل ژنتیکی و ارثی به عنوان عامل مهم در علت اختلال­های یادگیری اشاره ‌می‌کنند. همچنین عوامل محیطی و دارویی عواملی هستند که در علت اختلال یادگیری به آن ها اشاره می­ شود(روریچ^[۳۰]، ۲۰۰۸).

۲-۱-۳-۱- ساختار مغزی

برخی بر این اعتقاد هستند که اختلال یادگیری ناشی از تفاوت در ساختار مغزی ‌می‌باشد و نقش عوامل عصب­شناختی بیشتر از عوامل محیطی است(روریچ، ۲۰۰۸). تفاوت­های ساختاری، به مواردی از قبیل اندازه­ نواحی گوناگون مغز، اشاره دارد و کارکرد آن، به فعالیت در مغز اشاره می­ کند(هالاهان و کافمن، ۲۰۰۳؛ ترجمه علیزاده و همکاران، ۱۳۸۸). در نواحی مغزی دانش ­آموزان با اختلال یادگیری و دانش ­آموزان بدون اختلال یادگیری تفاوت­هایی مشاهده شده است. تصاویر مغزی و مطالعات عصب­روان­شناختی دلالت بر این دارند که در لوب پیش­فرونتال و فرونتال افراد با اختلال یادگیری ناهنجاری­های سوخت­و­سازی رخ می­دهد. ‌بنابرین‏ محققان زیادی معتقدند که رابطه قوی میان اختلال یادگیری و بدکارکردی مغز وجود دارد(روریچ، ۲۰۰۸).

یادگیری به ارتباط میان نورون­ها بستگی دارد. ارتباط­های میان نورون­ها در مغز کودکان بیشتر از مغز بزرگسالان است. روند رشد نورون­ها بین سن ۲ تا ۱۱ سالگی به اوج خود می­رسد ولی متأسفانه دانش ­آموزان با اختلال یادگیری قبل از ورود به مدرسه و یا حتی تا پایه سوم یا چهارم نیز شناسایی نمی­شوند. گاهی بدکارکردی بیوشیمیایی که بر انتقال­دهنده­های شیمیایی اثر می­گذارند ممکن است با اختلال یادگیری رابطه داشته باشند(شکوهی یکتا و پرند، ۱۳۸۵).

۲-۱-۳-۲- ژنتیک

برخی معتقدند که احتمال بروز اختلال یادگیری در خانواده­هایی که پدر و مادر اختلال یادگیری داشتند بیشتر اتفاق می ­افتد تا خانواده­هایی که والدین عادی دارند. حدود ۴۵-۳۵ درصد از خویشاوندان نزدیک(والدین، خواهران و برادران) فرد دارای اختلال یادگیری، اختلال در خواندن دارند(هالاهان و کافمن، ۲۰۰۳؛ ترجمه علیزاده و همکاران، ۱۳۸۸).

محققان بیان ‌می‌کنند که کروموزوم ۶ و ۱۵ در اختلال خواندن نقش دارد(روریچ، ۲۰۰۸). تأثیر ژنتیک در اختلال­های خواندن در دختران بیشتر از پسران است(بل، فاستر و مش^[۳۱]، ۲۰۰۵).

۲-۱-۳-۳- عوامل محیطی

عوامل محیطی نیز نقش مهمی در بروز اختلال یادگیری دارند. فرزندپروری نامناسب می ­تواند فرزندان خانواده را در معرض اختلال­های یادگیری قرار دهد. شرایط اقتصادی اجتماعی نیز عاملی است که در توانایی یادگیری افراد تأثیرگذار است(روریچ، ۲۰۰۸). خانواده در موفقیت‌های تحصیلی دانش ­آموزان نقش مهمی دارد. حمایت­­های عاطفی قوی میان اعضای خانواده فرایند یادگیری را تسهیل می­ کند. مادران دانش ­آموزان با اختلال یادگیری نسبت به توانایی­ ها و پیشرفت تحصیلی فرزندان­شان انتظار و توقع کمتری دارند(شکوهی یکتا و پرند، ۱۳۸۵).

۲-۱-۳-۴- عوامل دارویی