مقایسه
برای بررسی ویژگیهای پروتکل AMPRS و نمایشی واضح از پروتکل، برای حالتهای مختلف شبیهسازی شده است. همانطور که در قبل توضیح داده شد پروتکل بر اساس پارامتر قابلیت اطمینان مورد انتظار (RD) تصمیم گیریهای خود را انجام میدهد؛ لذا در اینجا پروتکل برای مقادیر مختلف از قابلیت اطمینان مورد انتظار و نرخهای متفاوت از خطا شبیهسازی شده است. قابلیت اطمینان مورد انتظار از ۸۰ درصد تا ۱۰۰ درصد یک واحد یک واحد تغییر داده می شود. به ازای هر واحد تغییر برای نرخهای خطای بین ۳۰ تا ۷۰ درصد که به لینکها اعمال می شود شبیهسازی میکنیم. نتایج کلی به صورت نمودارهای سه بعدی نمایش داده می شود. این نمودارها حاکی از تطبیق پذیری بسیار بالای AMPRS با شرایط شبکه میباشد و تصمیم گیریهای مناسب بر طبق شرایط را نشان میدهد. همچنین پروتکل AMPRSرا برای حالاتی که RD=0.80 ،RD=0.90 و RD=0.99 میباشد با حالاتی که پروتکل LOMDD از دو و سه مسیر ثابت استفاده می شود مقایسه شده است.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
همانطور که در بخش قبل گفته شد شبیهسازی در حالتهایی که نرخ خطا از ۳۰ درصد تا ۷۰ درصد تغییر می کند و در هر مرتبه یک واحد افزایش پیدا می کند به انجام میگیرد؛ لذا به ازای هر مقدار RD برای ۴۰ مقدار مختلف از نرخ خطاها در بازه ۳۰ درصد تا ۷۰ درصد مورد شبیهسازی قرار میگیرد. همچنین برای حالت تعداد مسیرهای پویا برای ۲ و ۳ مسیر در پروتکل LOMDD این کار انجام می شود.
محاسبه قابلیت اطمینان
برای محاسبه قابلیت اطمینان، در هر بار شبیه سازی به ازای هر مقداری که برای نرخ خطا تنظیم می شود، نسبت تعداد بستههای از نوع داده که توسط چاهک از منابع دریافت می شود به تعداد بستههای داده که از همه منابع ارسال می شود را بدست میآوریم. برای حالاتی که در بخش ۶-۳-۴ گفته شد مقایسه میکنیم. نحوه محاسبه قابلیت اطمینان در معادله ۶-۹ نشان داده شده است.
(۶-۹)
که recvi تعداد بستههای دریافتی از گره iام و sendj تعداد بستههای ارسالی از گره jام میباشد.
محاسبه میانگین تعداد مسیرهای استفاده شده
در بستههای داده که ارسال میشوند فیلدی به نام تعداد مسیر (Cp) ایجاد شده است که تعیین می کند بسته جاری در منبع بر روی چند مسیر ارسال شده است و در واقع بیان کننده تعداد مسیر استفاده شده در هر لحظه توسط منبع مورد نظر میباشد. برای محاسبه میانگین تعداد مسیر استفاده شده در شبکه، به ازای تمام بستههای دریافتی، نسبت مجموع مقدار فیلد Cp در همه بستههای دریافتی به تعداد بستههای دریافتی را محاسبه میکنیم و حاصل را به عنوان میانگین تعداد مسیرهای استفاده شده در نظر میگیریم. نحوه محاسبه میانگین تعداد مسیرهای استفاده شده در معادله ۶-۱۰ نشان داده شده است.
(۶-۱۰)
محاسبه سربار
دو نوع سربار داریم :
سربار ناشی از مسیریابی و بررسی وضعیت مسیرها (Orouting)
سربار ناشی از ارسال بستهها بر روی چند مسیر (Otransmission)
تغییرات در نرخ خطا و تعداد مسیرها باعث کم و زیاد شدن سربار بستهها می شود. برای محاسبه سربار ناشی از ارسال بستهها ابتدا مجموع تعداد گامهایی که بستهها طی کرده اند تا به چاهک برسند را محاسبه میکنیم(PHR) . توجه کنید بستههایی که چندین نسخه از آنها دریافت می شود تنها یک بار در اینجا محاسبه میشوند. همچنین مجموع تعداد دفعاتی که همه بستههای داده در همه گرهها روی کانال ارسال میشوند نیز محاسبه می شود (PC). واضح است یک بسته در یک لینک خاص ممکن است چندین بار بر روی کانال ارسال شود. نسبت این دو مقدار(PHR/PC) را از ۱ کم میکنیم و به عنوان درصد سربار شبکه در نظر گرفته می شود. نحوه محاسبه سربار در معادله ۶-۱۱ و ۶-۱۲ نشان داده شده است.
(۶-۱۱)
(۶-۱۲)
در معادله بالا CHi نشان دهنده تعداد گامهای طی شده در بستههای دریافتی توسط چاهک میباشد. k نشان دهنده تعداد بستههای دریافتی بدون تکرار در چاهک میباشد. PCj برابر تعداد بستههای نوع داده که هر گره روی کانال ارسال کرده است. n برابر تعداد گرههای شبکه میباشد. توجه کنید یک بسته ممکن است توسط یک گره چندین بار بر روی کانال ارسال شود.
محاسبه انرژی مصرف شده
در پایان هر شبیهسازی به ازای هر گره انرژی باقیمانده هر گره از انرژی اولیه آن کم می شود میانگین این مقدارها به عنوان انرژی مصرف شده برای هر شبیهسازی در نظر گرفته می شود. نحوه محاسبه انرژی مصرف شده در معادله ۶-۱۳ نشان داده شده است.
(۶-۱۳)
E برابر مقدار میانگین انرژی مصرف شده در شبکه میباشد. ELi برابر مقدار انرژی اولیه گره iام و ERi برابر مقدار انرژی باقیمانده گره iام میباشد. n بیانگر تعداد گرههای شبکه میباشد.
نتایج شبیهسازی
در این قسمت نتایج شبیهسازی برای هر یک از سناریوهای مطرح شده در قسمت قبل آورده شده و نمودار مربوط به نتایج بدست آمده، نشان داده شده است.
قابلیت اطمینان
نمودارهای مربوط به قابلیت اطمینان در شکل ۶-۵ و ۶-۶ نشان داده شده است. نتایج حاکی از این است که پروتکل AMPRS همواره سعی می کند قابلیت اطمینان را در محدوده قابلیت اطمینان مورد انتظار نگه دارد. نتایج حاکی از تطبیق پذیری بسیار بالای AMPRS با شرایط شبکه میباشد شکل ۶-۶ این موضوع را نشان میدهد. در شکل ۶-۶ مشهود است که قابلیت اطمینان همواره در محدوده قابلیت اطمینان مورد انتظار شبکه نگه داشته می شود و با افزایش نرخ خطا تغییرات لازم انجام می شود.
در شکل ۶-۵ مشاهده می شود با افزایش درصد خطای شبکه و قابلیت اطمینان مورد انتظار، AMPRS قابلیت اطمینان را در محدوده مورد نظر نگه میدارد. در این شکل مشاهده می شود که استفاده از تعداد مسیرهای ثابت در بیشتر مواقع کارا نمی باشد. در نمودارهای مربوط به استفاده از تعداد مسیرهای ثابت، با افزایش نرخ خطا مشاهده می شود که قابلیت اطمینان به تدریج کاهش پیدا می کند. کاهش قابلیت اطمینان سبب می شود که قابلیت اطمینان مورد انتظار شبکه ارضا نشود. همچنین در زمانهایی که نرخ خطا پایین است مشاهده می شود که استفاده از مسیرهای ثابت قابلیت اطمینان بسیار بالاتری نسبت به قابلیت اطمینان مورد انتظار را برآورده می کند؛ این مقدار غیر ضروری است. در بخشهای بعدی خواهیم دید که استفاده از مسیرهای ثابت سربار زیادی بیجهت به شبکه اعمال می شود.
به طور مثال اگر عملکرد پروتکل AMPRS برای حالتی که قابلیت اطمینان مورد انتظار ۹۰ درصد (AMPRS(R=0.90)) باشد در نظر بگیریم، با توجه به شکل ۶-۵ برای نرخ خطای بین ۳۰ تا ۳۸ درصد قابلیت اطمینان بدست آمده بیشتر از قابلیت اطمینان مورد انتظار (یعنی ۹۰ درصد) میباشد. این امر بدین دلیل است که حداقل قابلیت اطمینان بدست آمده نمیتواند از این مقدار کمتر شود. برای نرخ خطاهای بزرگتر از ۳۰ درصد برای این حالت، قابلیت اطمینان همواره حول وحوش ۹۰ درصد نگه داشته می شود. اگر حالت (AMPRS(R=0.90)) با حالتی که از ۲ مسیر ثابت (LOMDD(2-Path)) استفاده شده است مقایسه شود، مشاهده می شود که در LOMDD با دو مسیر ثابت قابلیت اطمینان بدست آمده برای نرخهای خطای کمتر از ۶۲ درصد، خیلی بیشتر از مقدار قابلیت اطمینان مورد انتظار است. همچنین برای نرخهای بالاتر از ۶۲ درصد نیز نمیتواند قابلیت اطمینان مورد انتظار را ارضا کند.
با توجه به نتایج بدست آمده میتوان گفت که پروتکل AMPRS یک انتخاب مناسب برای ارضای قابلیت اطمینان مورد انتظار در شبکه های حسگر بیسیم میباشد.
شکل ۶‑۵ : مقایسه قابلیت اطمینان AMPRS در حالتهای مختلف با LOMDD در حالت استاتیک
شکل ۶‑۶ : تطبیق پذیری قابلیت اطمینان در AMPRS با تغییرات قابلیت اطمینان مورد انتظار و نرخ خطا
شکل ۶‑۷ : تطبیق پذیری تعداد مسیر انتخاب شده در AMPRS با تغییرات قابلیت اطمینان مورد انتظار و نرخ خطا
شکل ۶‑۸ : مقایسه تعداد مسیرهای استفاده شده در AMPRS با LOMDD
تعداد میانگین مسیرها
نمودارهای مربوط به تعداد مسیرهای استفاده شده در شکل ۶-۷ و ۶-۸ نشان داده شده است. نتایج حاکی از این است که پروتکل AMPRS همواره حداقل تعداد مسیر را با توجه به محدودیتهای خواسته شده و شرایط شبکه برای ارسال داده ها توسط منابع در نظر میگیرد. در نمودار سه بعدی شکل ۶-۷ تطبیق پذیری بسیار بالای AMPRS با شرایط شبکه کاملاً مشهود است. در این شکل مشاهده می شود که برای نرخهای پایین خطا تنها یک مسیر تنظیم می شود و نیازی به استفاده از مسیرهای بیشتر نیست. با افزایش تعداد نرخ خطا و افزایش قابلیت اطمینان مورد انتظار نیاز به استفاده از مسیرهای بیشتری میباشد. AMPRS همواره سعی می کند تعداد مسیر بهینه را برای منابع انتخاب کند.
به طور مثال در شکل ۶-۸ اگر عملکرد پروتکل AMPRS را برای حالتی که قابلیت اطمینان مورد انتظار ۹۹ درصد (AMPRS(R=0.99)) میباشد را با حالتی که از ۳ مسیر ثابت(LOMDD(3-Path)) برای ارسال داده ها استفاده شده است مقایسه شود. در پروتکل AMPRS برای نرخ خطای کمتر از ۵۸ درصد از تعداد مسیر کمتری استفاده می شود و نیازی به استفاده از مسیرهای بیشتر نیست. این در حالی است که با توجه به نمودارهای شکل ۶-۵ مشاهده می شود که AMPRS برای همین حالت (AMPRS(R=0.99)) قابلیت اطمینان مورد انتظار را نیز برآورده می کند؛ لذا نیازی به استفاده از مسیرهای بیشتر نیست. همچنین قابل مشاهده با افزایش نرخ خطا تعداد مسیرهای استفاده شده، از حالتی که از ۳ مسیر ثابت استفاده می شود بیشتر است که این بدین دلیل است که برای ارضای قابلیت اطمینان نیاز به مسیرهای بیشتری است. در شکل ۶-۵ قابل مشاهده است که برای حالتی که قابلیت اطمینان ۹۹ درصد باشد برای نرخ خطای بیشتر از ۵۸ درصد APMRS قابلیت اطمینان را در محدوده قابلیت اطمینان مورد انتظار نگه میدارد در حالی که قابلیت اطمینان LOMDD با ۳ مسیر ثابت به شدت افت می کند.
با توجه به نتایج بدست آمده میتوان گفت که پروتکل AMPRS یک انتخاب مناسب برای تعیین تعداد مسیرهای لازم جهت ارضای محدودیتها در شبکه های حسگر بیسیم میباشد.
سربار شبکه
نمودارهای مربوط به سربار شبکه در شکلهای ۶-۹ و ۶-۱۰ نشان داده شده است. نتایج حاکی از این است که پروتکل AMPRS حداقل سربار ممکن را به شبکه اعمال می کند و از اعمال سربار اضافی جلوگیری می کند. در نمودار سه بعدی شکل ۶-۹ کاملاً مشهود است که AMPRS سربار شبکه را مطابق شرایط شبکه تنظیم می کند و از اعمال سربار اضافی به شبکه جلوگیری می کند. در شکل ۶-۹ برای نرخ خطاهای پایین و قابلیت اطمینان مورد انتظار پایین حداقل سربار ممکن به شبکه تحمیل می شود که ناشی از خطاهایی است که در لایه MAC به بستهها اعمال می شود. با افزایش نرخ خطا و قابلیت اطمینان مورد انتظار مشاهده می شود که سربار شبکه نیز تغییر می کند. در AMPRS همواره سعی می شود که کمترین سربار ممکن به شبکه اعمال شود.
اگر عملکرد پروتکل AMPRS را برای حالات مختلفی که در شکل ۶-۹ نشان داده شده است با حالتی که از ۳ مسیر ثابت (LOMDD(3-Path)) برای ارسال داده ها استفاده شده است مقایسه کنیم قابل مشاهده است که این حالت همواره سربار زیادی را به شبکه تحمیل می کند که در بیشتر مواقع این سربار اضافی میباشد. تنها در مواردی که نرخ خطا خیلی بالا و قابلیت اطمینان مورد انتظار نیز خیلی بالا باشد سربار ناشی از پروتکل AMPRS به اندازه سربار LOMDD با ۳ مسیر ایستا(LOMDD(3-Path) می شود.
به طور مثال در شکل ۶-۹ اگر عملکرد پروتکل AMPRS را برای حالتی که قابلیت اطمینان مورد انتظار ۹۰ درصد (AMPRS(R=0.90)) باشد، با حالتی که از ۳ مسیر ثابت (LOMDD(3-Path)) برای ارسال داده ها استفاده شده است، مقایسه شود. AMPRS همواره نسبت به LOMDD با ۳ مسیر ثابت سربار کمتری را به شبکه تحمیل می کند. تنها در مقادیر بالا از نرخ خطا میزان سربارها یکسان است. با تطبیق این حالت یا شکل ۵-۶ مشاهده میکنیم که AMPRS با حداقل سربار ممکن قابلیت اطمینان مورد انتظار را بر آورده می کند در حالی که استفاده از مسیرهای ثابت اگرچه قابلیت اطمینان را بر آورده می کند ولی سربار زیادی را بیجهت به شبکه تحمیل می کند.
با توجه به نتایج بدست آمده میتوان گفت که پروتکل AMPRS یک انتخاب مناسب برای ارضای قابلیت تنظیم سربار وارد شده در شبکه های حسگر بیسیم میباشد که باعث کاهش مصرف انرژی و افزایش طول عمر شبکه می شود.
انرژی مصرف شده
نمودارهای مربوط به انرژی مصرفشده در شکل ۶-۱۱ و ۶-۱۲ نشان داده شده است. نتایج حاکی از این است که پروتکل AMPRS انرژی مصرف شده در شبکه را با توجه به محدودیتهای خواسته شده مینیمم می کند و از مصرف انرژی بی جهت در شبکه جلوگیری می کند.
به طور مثال اگر عملکرد پروتکل AMPRS برای حالتی که قابلیت اطمینان مورد انتظار ۹۰ درصد باشد را با حالتی که از ۳ مسیر ثابت (LOMDD(3-Path)) برای ارسال داده ها استفاده شده است مقایسه شود قابل مشاهده است که انرژی مصرف شده در AMPRS(R=0.90) همواره انرژی کمتری را مصرف میکند. در شکل قابل مشاهده است که در بقیه حالات نیز این چنین است.
شکل ۶‑۹: مقایسه سربار ناشی از مسیرها در AMPRS
شکل ۶‑۱۰ : سربار اعمال شده به شبکه در AMPRS با تغییرات قابلیت اطمینان مورد انتظار و نرخ خطا
شکل ۶‑۱۱ : انرژی مصرف شده در AMPRS با تغییرات قابلیت اطمینان مورد انتظار و نرخ خطا
شکل ۶‑۱۲ : میانگین انرژی مصرف شده گرهها در AMPRS
خلاصه
در این فصل پروتکل چند مسیره تطبیقی برای اقناع قابلیت اطمینان (AMPRS)پیشنهاد شد. پروتکل AMPRSیک پروتکل تخصیص مسیر دینامیک در شبکه های حسگر بیسیم است که جهت تعیین تعداد مسیرهای استفاده شده توسط هر یک از منابع برای ارضای قابلیت اطمینان طراحی می شود. در پروتکل AMPRS راهکارهایی به کار برده شد که هم قابلیت اطمینان مورد انتظار برای شبکه ارضا شد و هم سربار ارسال بستهها زیاد نشود. همچنین مصرف انرژی کاهش و طول عمر شبکه افزایش یافت. در پروتکل AMPRS چاهک تصمیم میگیرد که هر منبع از چند مسیر و کدام مسیرها استفاده کند تا کارایی شبکه بالا رود.
در پروتکل AMPRS با به کار بردن راهکار پیشنهاد شده در فصل ۵ قابلیت اطمینان شبکه در چاهک تخمین زده می شود. چاهک بر اساس اطلاعاتی که در مورد گرهها، لینکها و مسیرهای در دسترس از شبکه دریافت می کند تصمیم گیریهای لازم را انجام میدهد. این اطلاعات شامل تعداد گام مسیرها، قابلیت اطمینان مسیرها، انرژی مسیرها، قابلیت اطمینان لینکها و پارامترهای دیگر میباشند. چاهک تعیین می کند که هر منبع از چند مسیر و چه مسیرهایی داده های خود را ارسال کند تا قابلیت اطمینان شبکه در یک دامنه حول و حوش قابلیت اطمینان مورد انتظار نگه داشته شود. همچنین سربار شبکه کم و طول عمر شبکه نیز ماکسیمم شود.