• شرایط سخت و طاقت فرسای کاری

• ناکامی ها و فشارهای عصبی فراوان

• فشار مداوم برای سعی و تلاش بیشتر

• صرف وقت و انرژی زیاد و ناملموس و بی ثمر

• تعارض مستمر بین فعالیت هایی که زمان و تلاش می طلبند

• فقدان باز خورد مثبت و پاداش دهنده

• بی توجهی و روشن نبودن انتظارات و توقعات کاری

• محیط شغلی غم افزا

• روابط ضعیف انسانی

• کار زیاد و نداشتن تفریح (محمدی فرود، ۱۳۸۰).

۲-۵-۶) ویژگی های افراد مستعد فرسودگی

• زود سرکار می روند.

• دیر از سرکار بر می گردند.

• در حین غذا خوردن مشغول کار هستند.

• کارها را به منزل می برند.

• به ندرت به مرخصی یا تعطیلات می روند.

• تفریح رفتن آنها به خاطر کارشان است.

• وقت را برای همسر و فرزندان جیره بندی می کنند.

• عادات خوابیدن و غذا خوردن آنها بی نظم است.

• توانایی نه گفتن در برابر کار را ندارند(محمدی فرود، ۱۳۸۰).

۲-۵-۷) شیوه های مقابله با فرسودگی شغلی
فولکم^[۴۰] و لازاروس^[۴۱] ۱۹۸۴ انواع مقابله را بر مبنای کانون مقابله به دو گروه تقسیم کرده اند: مقابله معطوف به مشکل و مقابله معطوف به هیجان، گروه اول پاسخ هایی مقابله جویانه اند که قصدشان از میان برداشتن مشکل یا تعدیل آن است، در حالی که پاسخ های نوع دوم در صددند تا پیامد های هیجانی عامل استرس زا را مهار کنند.

• استفاده از برنامه های متنوع برای بهبود وضعیت بدنی خود.

• استفاده از روش های خاص آرمیدگی.

• یادگیری روش های بهتر و اثر بخش تر انجام دادن کارها، از کارکنان سازمان ها.

• تغییر دادن شرایط فیزیکی یا روانی کار خود.

• شرکت در کارگاه های آموزشی تحت عنوان مدیریت زمان.

• تغییر طرز فکر نسبت به کار و زندگی، خوش بینی و استفاده از خرده گیری های مثبت نسبت به

• خود و دیگران.

• شناسایی محدودیت ها و پر هیز نمودن از انجام کارهایی که توان ذهنی و جسمی لازم برای آن ها را نداریم.

• پرداختن به تفریحات و سرگرمی های سالم از قبیل شعر همراه با موسیقی، مسافرت، پیاده روی

• کردن، استخر، کوهنوردی، شرکت در جشنواره ها.

• توجه جدی به رفاه جسمی و روانی از قبیل تغذیه مناسب، ورزش و استراحت.

• توزیع کارها و کمک گرفتن از دیگران.

• شناخت و قبول توانایی ها و ناتوانی های خود (پذیرش خود).

• پذیرش واقعیت ها و رها کردن آرمان و آرزوهای ناممکن.

• توسعه روابط دوستانه و صمیمانه با دیگران.

• اتکای به نفس و عدم انتظار زیاد از تایید های بیرونی.

• ترک کردن محیطی که کار کردن در آن را دوست نداریم.

• باز بودن و انعطاف پذیری در پذیرش دیدگاه های دیگران.

• پرورش حس شوخ طبعی و خندیدن .

• رها کردن کارها در صورتی که احساس فرسودگی می کنیم.

• شناسایی علایم اولیه فرسودگی شغلی و انجام دادن سریع عملیات جبرانی و ترمیمی .